เคยคิดว่าตัวเองโดดเดี่ยว กลางสายน้ำเชี่ยวเปลี่ยวไหว รู้สึกหวาดหวั่นไม่เห็นมีใคร อยู่เคียงข้างใจเวลาต้องการ เมื่อผ่านไปในสายน้ำลึก ได้ตรองตรึกนึกเรื่องที่ผ่าน ฉันเองนี่นาที่คอยทัดทาน เมื่อมิตรภาพบานอยู่ภายในใจ อาจเพราะฉันเกลียดความสงสาร ยามร้าวรานและอ่อนไหว กลัวความเจ็บที่อยู่ภายใน จะทำให้ใครๆมองผ่านมา ฉันไม่รู้หรอกว่าแท้จริง โหยหาบางสิ่งยามเหนื่อยล้า มิตรภาพดีงามที่เธอให้มา ฉันใช้เวลาไม่คุ้มค่าเลย
โคลอน 2 มิ.ย. 2545 18:26 น. - ID 16111 
756
4
0
2 มิถุนายน 2545 19:04 น. - comment id 53470
ไม่นะ เค้าคงรับรู้ได้ ว่าเธอ ยังไม่สามารถสื่อใจถึงเขา เขารออยู่นะ กลับไปเถิดไปบอกว่าเธอ เข้าใจ
2 มิถุนายน 2545 21:23 น. - comment id 53478
ความรู้สึกนี้มักเกิดขึ้นหลังจากสูญเสีย ทำไมนะ
2 มิถุนายน 2545 22:44 น. - comment id 53491
ขออย่าให้สายไปเลยนะ
3 มิถุนายน 2545 00:51 น. - comment id 53520
เข้าใจความรู้สึกค่ะ
3 มิถุนายน 2545 07:37 น. - comment id 53541
มาเป็นเพื่อนโคลอนจ้า.......... จะได้ไม่โดดเดี่ยวไง.... มาโดดด้วยจ้า... ฮี่ๆๆ
3 มิถุนายน 2545 12:28 น. - comment id 53581
อือ....รู้ตัวช้าดีกว่าไม่รู้เลยนะ
5 มิถุนายน 2545 20:41 น. - comment id 54170
โดดเดี่ยว เดียวดาย เป็นไปได้ มาหลายครา แต่เมื่อถึงเวลา 555 วิวาห์ครัน. ไม้เก็ดก็เคยเป็นแบบนี้ แต่สุดท้ายก็มีคู่ จริง ๆ
8 กรกฎาคม 2545 16:36 น. - comment id 59589
โดดเดียวในบางครั้ง มีบางอย่างอาจทำตัวเธอเข้าใจ.. โดดเดี่ยวบางครั้งเป็นเหมือนดังน้ำฝนโชมใจ..ความสุขใจจะตามมาหากโดดเดี่ยวไม่เกี่ยวข้องกับใคร.. โดดเดี่ยวเดี่ยวดายคือสิ่งหมายสำหรับชอบอิสระ..โคลอนว่าไหม โดยเดี่ยวดาย..สุดท้ายนักกวีชอบขีดเขียนอะไรและอะไรมิต่อไร...จึงเป็นนักกวีครับ..โคลอน ...ขอบใจที่แวะเยี่ยมชม...คำที่ขีดเขียนของผม ป.ล..คอยเจอกันไหมในคำกลอนของคุณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
