ลิลิตสุวรรณสาม : ไปสู่ฤาษี

ราม ลิขิต

๐ผ่านเพ็ญโดยภาคย์ด้วย      เจษฎา
กุลบุตรธิดาพราน                   ภาพพร้อม
อายุมั่นชันษา                        สิบหก
สมส่วนสำอางค์อ้อม              โอบเอื้ออาทร
    ๐สาครสองฝั่งเฝ้า              ใฝ่เยือน
ครัวคู่ต่างเตือนตาม                 ตืดเกี้ยว
วิวาหะละเรือน                       ของลูก
รักมิรักสุดเอี้ยว                      โอษฐ์อึ้งบุตรเอ๋ย
 
    ๐ตามเลยตามแต่ผู้             พระคุณ
พ่อแม่อดุลย์ปาน                    เปรียบได้
สาครเขตเขาขุน                    คำกล่าว
เทิดท่านทั้งสองไท้                 เท่านี้ทรามหนอ
 
    ๐พรักพอพิเชฐแผ้ว               เพลงขาน
ตกแต่งต่อพาลพงศ์                 สืบผู้
สมรสสู่ประสาน                      พิเศษ
ห้องแผกหาชนรู้                     เรื่องลี้ลับเห็น
 
    ๐เป็นไปโดยดั่งนี้                แลหนา
สูญหมดกามารมณ์                  ดับไหม้
สมมาดปรารถนา                    ในเจตน์
สองจิตจรุงไล้                        เลื่อมรุ้งแจรงศาส์น
      ๐กาลหนึ่งทุกุละ      มาคะนึง ณ อกใจ            มาอาศัยทุอาชีพ
มาฆาตคีบงาสาร           มาถือพาลพันพัว             มาดึงตัวลงต่ำ
มาเหยียบย่ำศานติ         มาปริเปิดทางนรก            มาปกปิดทางสว่าง
อันน้องนางปาริกา         ก็เจตนาเช่นตัวอาตม์        เธอหมายมาดในธรรม
จำเราจะปรึกษา            อำลาเผ่าพันธ์นิษาท         ยุรยาตรสู่หิมพานต์
สำแดงกิจการพระดาบส  ประณตน้อมทางฤาษี        เป็นรัชนีกรส่องโลกา
ว่าพลางก็ดุ่มดั้น            สู่หับแห่งนุชนั้น               เพื่อน้อมนำสาร
     ๐นงพาลปาริกา        ครั้นทุกุลาผู้สามี              แจ้งคดีเธอดำริ
นางก็ตริตรองตรึก          นึกถึงบิดามารดร              คงจะค่อนแค้นใจ
จึงแจ้งให้บุรุษเห็น          ความลำเข็ญข้องขัด        ความวิบัติเบี่ยงบ่าย
ฝ่ายชายจึงกล่าวถ้อย      รักเลิศหามจั่วจ้อย           ชั่วช้าชิงเสา
     ๐จึงบอกเลาเรื่องแกล้ง       บุพการ
ใคร่บวชบานบำบวง                 ศาสน์เบื้อง
โกรธเกรี้ยวเฉี่ยวประหาร          ประหัต
บ้านแตกสาแหรกเปลื้อง          ป่นปี้เปื่อยสลาย
    ๐โวยวายมาว่อนแว้ง          วางสาร
เถาเทือกพรานหาเป็น             ดาบส์ไม่
แม้นเอ็งอยากเข้าฌาน            เชิญเถิด
จงออกอย่ากลับให้                 หน่วยหั้นข้าเห็น
     ๐เมื่อเป็นดังด่านี้        สองสามีภรรยา               จึงกราบลาแม่พ่อ
ขอบากหน้าสู่พงไพร        ไปครองเพศไพสิฐ           เอาสุจริตเป็นที่ตั้ง
ยังอบายบำบัด                สกัดนรกานต์กำเนิด         เปิดประตูแดนสรวง
ดวงจิตสองแก่กล้า           มุ่งสู่สุดขอบฟ้า              ฝั่งเรื้องรามสลวย/.				
comments powered by Disqus
  • ตะเอ๋า

    6 พฤษภาคม 2546 20:31 น. - comment id 135849

    รู้สึกจะใช้โคลงจัตวาทัณฑี ทุกบทเลยนะครับงวดนี้ งวดหน้าขอ โคลงตรีพิพิธพรรณ บ้างนะครับ จะติดตามอ่าน
  • พุด

    6 พฤษภาคม 2546 23:26 น. - comment id 135906

    พุดพัดชามาอ่านงานแสนเลอล้ำค่านี้ สามรอบแล้วค่ะ คืนนี้จะพริ้นท์ไปอ่านก่อนนอน เพราะสักพักจะไปดูคุณภราดร แข่งเทนนิสค่ะ 
    
    วันนี้น้องชายคนบ้านเดียวกันที่เป็นนักเขียนให้เกียรติโทรมาเล่าว่า ส่งงานประกวดซีไรท์ ค่ะ คิดถึงม้าก้านกล้วย คุณราม สดายุ และอัลมิตรา มากเลยค่ะ ที่เก่งกาจด้านกวีนิพนธ์
    แต่ปีนี้เป็นนวนิยายค่ะ มิใช่กวีนิพนธ์..ลองรวบรวมงานกันไว้บ้างนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
  • พุด

    6 พฤษภาคม 2546 23:30 น. - comment id 135907

    ตามมาอ่านและชื่นชมศรัทธาในงานที่แสนมีค่าชิ้นนี้นะคะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    7 พฤษภาคม 2546 12:11 น. - comment id 136091

    ติดตามอยู่ครับ
  • ราม ลิขิต

    8 พฤษภาคม 2546 03:50 น. - comment id 136368

    สวัสดีครับคุณตะเอ๋า, คุณพุด, คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
    
    หลายวันมานี้อินเทอร์เนตแถวบ้านมีปัญหาขลุกขลัก เลยขึ้นมาคุยด้วยช้าไปนิด ขออภัยด้วยครับ
    
    คุณตะเอ๋าครับ ผมกะว่าจะเอาโคลงทุกชนิดมาใช้ให้หมด ไม่เว้นแม้กระทั่งโคลงโบราณ (ซึ่งขาดเอกเจ็ดโทสี่ ผมก็ว่าจะใส่เอกเจ็ดโทสี่ลงไป ให้มีพลังขึ้น) ไงก็ช่วยวิจารณ์ด้วยนะครับ
    
    ขอบคุณคุณพุดมาก เรื่องร่ายและโคลง ผมร้างเวทีนานมากทีเดียว ต้องมาทบทวนกันใหม่ แก้หลายหนมากเลยครับ คงอีกสักระยะ ถึงจะพอดูได้ ไม่ทราบพอจะแจ้งนามปากกาน้องชายคนดังกล่าวให้ทราบบ้างได้หรือไม่ครับ จะได้คอยติดตามข่าว
    
    คุณฤกษ์ครับขอบคุณมากที่เป็นกำลังใจสม่ำเสมอ อยู่ใกล้ๆชวนก๊งแล้วนะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน