หน้าส่วนตัว
ในแววตาของยายคล้ายครุ่นคิด
มองหน้าหลานตัวนิดด้วยจิตหวั่น
เพราะพ่อแม่ลาร้างแยกทางกัน
ฝากยายนั้นเลี้ยงเจ้าแต่เยาว์วัย
สงสารเจ้าเกิดมาแสนอาภัพ
ยายนั่งนับวันคืนสะอื้นไห้
ฐานะยายยากจนทนทุกข์ใจ
อายุขัยล่วงชรา...น้ำตาคลอ
หลานเจ้ายังอ่อนวัยไร้เดียงสา
ภายภาคหน้าจะพึ่งใครเขาได้หนอ
ยายนั่งทอดอาลัยด้วยใจท้อ
จำนนต่อโชคชะตานิจจาเรา
หยาดน้ำตาอาวรณ์สะท้อนลึก
ความรู้สึกดั่งโลกแสนโศกเศร้า
ฟ้าวันนี้ของยายคล้ายสีเทา
กับบ้านที่โทรมเก่าเสาผุพัง
กอดหลานไว้เคียงข้างต่างอกแม่
ยายเหมือนคนอ่อนแอสิ้นแม้หวัง
สองมือสั่นรันทดหมดพลัง
เสมือนไม้ใกล้ฝั่งรอวันตาย
มองกระจาดไม้คานสะท้านจิต
สองชีวิตอาภัพดับสลาย
ร่างหนึ่งอยู่กลางถนนเลือดท่วมกาย
ร่างหนึ่งหมดความหมาย...ตายทั้งเป็น
แววดาว 27 ต.ค. 2546 12:35 น. - ID 40597 
6079
4
0
27 ตุลาคม 2546 14:31 น. - comment id 176533
หดหู่ใจครับ
27 ตุลาคม 2546 19:59 น. - comment id 176596
บทกลอนละครเศร้า น้ำตาเราเริ่มไหลริน มองคนบนแดนดิน นี่หรือถิ่นไทยของเรา ************************ ************************ ToT
27 ตุลาคม 2546 22:59 น. - comment id 176656
อ่านแล้วเศร้าเงียบเหงาเศร้ายิ่งนัก ชีวิตนี้ดูอาภัพและอับเฉา คงเป็นเหมือนนิยายหลายทำเนาว์ ที่ใครเขาต่างเห็นใจในยายหลาน ***เป็นอะไรที่เศร้าจังเลยค่ะ แต่สำหรับการผลิตบทกลอนของคุณคุณภาพจริง ๆ ค่ะ ยอมรับในฝีมือจริง ๆ เลยค่ะ***
28 ตุลาคม 2546 11:23 น. - comment id 176780
จาโศกาอาวรณ์อันใดเล่า หากว่าเรายังอยู่สังคมนี้ พ่อแม่นั้นทิ้งลูกไม่ใยดี ทิ้งทุกวี่ทิ้งทุกวันอนาถใจ ................................... ....................กาโม่
30 ตุลาคม 2546 17:41 น. - comment id 177445
หดหู่มาก ๆ เลยค่ะ เศร้าจัง... ชื่นชมในความสามารถของพี่มากค่ะ :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
