ตาเว็นยามเช้าแดงใหญ่ ค่อยพ้นขอบโลกขึ้นมาเห็นไหม กลมโต โอโฮ้ ส่งแรงต่อใจ เห็นแล้วคิดไกล เหมือนให้เรี่ยวแรงแข็งขัน ตาเว็นยามเที่ยงเปรี้ยงร้อน แดดกล้าพยับแดดซ้อน จะเดินนั่งนอนหุนหัน ตาเว็นเย็นโตคืนดิน ก่อรูปอารมณ์ถวิล ถึงวันเวลาผ่านผัน ตาเอ๋ยตาเว็น เจ้าก็เดินทางอย่างนั้น แต่ทำไมเล่าตาฉัน จึงบอกตาใจครุ่นครวญ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 14 พ.ค. 2547 07:02 น. - ID 53459 
732
5
0
14 พฤษภาคม 2547 07:03 น. - comment id 267398
อรุณสวัสดิ์ เดินทางกันต่อนะครับ อย่างมีพลัง ทรงพลัง
14 พฤษภาคม 2547 07:43 น. - comment id 267405
หน้าส่วนตัว
อรุณ สวัสดิ์..เช่นกันคะ...
จะเดินทาง..อย่างระวัง..
จะไม่หมดพลัง .. อีกต่อไป ..
จะค้น ..จะหา ..มาให้..
เพื่อ..เป็น..บันได..สู่.. ดวงดาว..
แว๊ป! ..
ปิ้นน นน ..ปี๊น นน.. ..
14 พฤษภาคม 2547 09:04 น. - comment id 267419
มาบอกดังๆค่ะว่า งานงามทุกงาน ต้องค่อยๆตามอ่าน เนื่องด้วยคอมรวนกวนใจพุดค่ะ รักและชื่นชมมากกกก
14 พฤษภาคม 2547 14:47 น. - comment id 267588
อารุณสวาททค่ะพี่ แวะมาเยี่ยมนะ
14 พฤษภาคม 2547 18:41 น. - comment id 267774
ตะวันสาดแสงทอง ส่องทั่วหล้าน้ำทั้งผอง นกจอกจิบเฝ้ามอง เดินเคียงครองคู่ของมัน ตะวันสาดแสงส่อง ใจทั้งผองมองไม่เห็น ใกล้เราเช้าจรดเย็น ไม่จำเป็นไม่เห็นมอง **ด้วยน้ำใสใจจริงครับ บทกวีช่างงดงามเหมือนน้ำใจเจ้าของบทกวี**
14 พฤษภาคม 2547 20:49 น. - comment id 267854
ตะวันโผล่หน้ามา สื่อสบตามองประสาน จิตใจอ่อนไหวหวาน สุขสำราญลุกเร็วไว ก็มาโพลสผิดเวลาซักหน่อย ใครที่ยังไม่เคยตื่นมองตะวันยามเช้า เกิดมาเสียชาติเกิดนะครับ บรรยากาศตอนอุษาสาง นับว่าสดชื่นแจ่มใสมากครับ
14 พฤษภาคม 2547 23:14 น. - comment id 267953
สวัสดีครับทุก ๆท่าน พลังยังมีเหลือเฟือใช่ไหมครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
