หน้าส่วนตัว
สัตบุษ ที่โผล่พ้น อยู่บนน้ำ
ช่างเลิศล้ำ วิจิตรา โสภาศรี
บงกชบาน สราญหล้า ทั่วธานี
แต้มนที นี้สดสวย ด้วยดอกบัว
กว่าจะเห็น เป็นบัวงาม ในยามนี้
ใต้นที มีเรื่องราว มากล่าวทั่ว
กว่าจะบาน ให้ท่านเห็น เป็นดอกบัว
เรื่องหมองมัว ภายใต้ตม ยังขมใจ
อันใต้ตม มีบัวหน่อ ที่รอเกิด
ถือกำเนิด เป็นบัวงาม ยามหน้าได้
คอยแหวกตม สู่เบื้องบน ทนทำไป
สู่สดใส เหนือนที มีเบ่งบาน
บัวจะงาม ตามวิถี ที่เป็นอยู่
ก็เพราะรู้ มีลืมหนี้ หนีถิ่นฐาน
ยังฝังราก ฝากตมไม่ ใฝ่ทะยาน
จึงเบ่งบาน อวดชู คู่โลกา
จะกำเนิด จากถิ่นใด ไม่สำคัญ
อย่าลืมดิน ถิ่นฐานนั้น สำคัญกว่า
กำพืดไพร่ แม้ต่ำต้อย ด้อยราคา
จะสูงค่า ถ้าทำตน เป็นคนดี
และยึดมั่น อยู่บนดิน ถิ่นอาศัย
ม้เพียงไพร่ จงภูมิใจ ในหน้าที่
เกิดแต่ตม อาจต้อยต่ำ ตามตนมี
แต่ความดี อย่าต้อยต่ำ ไปตามตม
วิจิตรวาทะลักษณ์ 25 เม.ย. 2548 18:04 น. - ID 75199 
4316
9
0
25 เมษายน 2548 18:48 น. - comment id 460504
ดอกบัวเจ้าแม้จะเบ่งบาน อย่างกล้าหาญบนโลกนี้ กมลสันดานยังมี รากลึกฝังตมใต้ มิพ้นธารา มาเยี่ยมคนแต่งใต้ตม อิ อิ
25 เมษายน 2548 18:59 น. - comment id 460514
อุอุ พี่โยก็..หาว่าลุงเค้า อ่านแล้วฝันนึกถึงเรื่องที่ครูพระพุทธสอนอ้ะ อะไรนะ ประมานว่า บัวสามเหล่า อะไรประมานนั้น บัวใต้ตม นี้ เป็นคนสอนยาก สอนยังไงก็ไม่สามรถจะโผล่พ้นน้ำได้แล้ว ??? อะไรประมาณนั้นป่าวหว่า พูดเอง งงเอง เราอยู่เหล่าไหน???? หุหุ งงแล้วลุง ไปดีกว่าแฮะ ^^ อ้อ - - กลอนลุงอ้ะ เพราะเสมอเลยโน๊ะ.. ถ้าฝันเขียนงี้ได้ ครูภาษาไทยรักตายเลย ^__________^
25 เมษายน 2548 19:14 น. - comment id 460543
งานงดงามมากคุณค่าค่ะ จะกำเนิดจากถิ่นดินแดนไหน เพียงแค่ใจใฝ่ธรรมนำราศรี จะพ้นทางหม่นหมองของราคี สร้างความดีน้อมนำสร้างธรรมทาน
25 เมษายน 2548 19:16 น. - comment id 460546
มาอีกรอบค่ะ นึกถึงเพลงบัวแล้งน้ำค่ะ คนเราต้องมี หัวใจ ต้องมี เลือดเนื้อ ข้างใน ต้องมี ความดี คู่กาย ต้องมี ความหมาย ในตัวเอง อดีต ที่เคย ผ่านมา เราคง ต้องผ่าน พ้นไป จะดี หรือเลว อย่างไร ขึ้นอยู่ กับใจ เราเอง กระเสือก กระสน ดิ้นรน กันไป ก่อนเคย เลว ร้าย ก็ลืม ให้ลง มีเพียง พรุ่งนี้ เรื่องเก่าเก่า ก็ปลง ด้วยใจ ซื่อตรง เราคง ได้ดี ถ้าบัวไม่มี รากใบ คงมองไม่สวย เท่าไหร่ ถ้าบัวแล้งน้ำ แห้งตาย ไม่เหลือความหมาย ให้ชวนมอง คนเราก็คง เหมือนกัน นึกฝันแต่ความ ยิ่งใหญ่ หลงลืมว่าเคย เป็นใคร สุดท้ายก็บัว แล้ง น้ำ กระเสือก กระสน ดิ้นรน กันไป ก่อนเคย เลว ร้าย ก็ลืม ให้ลง มีเพียง พรุ่งนี้ เรื่องเก่าเก่า ก็ปลง ด้วยใจ ซื่อตรง เราคง ได้ดี ถ้าบัวไม่มี รากใบ คงมอง ไม่สวย เท่าไหร่ ถ้าบัวแล้งน้ำ แห้งตาย ไม่เหลือความหมาย ให้ชวนมอง คนเรา ก็คง เหมือนกัน นึกฝัน แต่ความ ยิ่งใหญ่ หลงลืม ว่าเคย เป็นใคร สุดท้าย ก็บัว แล้ง น้ำ...
25 เมษายน 2548 19:27 น. - comment id 460565
เลิศศศศศศศศศศศศศ ส่งประกวดเลย แป๋ม ขออนุญาตเก็บไว้นะครับ
25 เมษายน 2548 20:28 น. - comment id 460658
+++++++++++++++น้ำใส+++++++++ แวะมาเยี่ยมจ่ะ ++++++++++++++++++++++++++++ ^___^
25 เมษายน 2548 22:05 น. - comment id 460751
มาอ่านนะ เป็นกลอนที่ดีทีเดียว
25 เมษายน 2548 23:28 น. - comment id 460787
มาชมด้วยครับ :]
26 เมษายน 2548 10:35 น. - comment id 460904
มาร่วมโผล่พ้นน้ำ ...แต่ไม่เคยลืมรากเหง้า ลักษณะถ้อยคำงดงาม มาพร้อมกับความงามของจิตใจ ...นับถือๆ
26 เมษายน 2548 11:21 น. - comment id 460939
แม้เกิดมาต่ำต้อยด้อยคุณค่า ตีราคาไม่ได้ถ้าใจสูง เปรียบนกเขาใช่เด่นเช่นนกยูง ถ้าผดุงคุณธรรมเลิศน้ำใจ ใครจะว่าตัวเราช่างเขาเถิด ใจประเสริฐเช่นบัวงามในน้ำใส เป็นคนดีช่วยสังคมนิยมไทย งามวิไลเรืองรองดังทองทา ติดตามผลงานเขียนของคุณมาตลอด แต่งได้ดีค่ะ เข้าใจเปรียบเปรยให้เห็นภาพ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
