ความในใจจากดอกไม้ราตรี

วิจิตรวาทะลักษณ์

เป็นบุบผา  ในราตรี  ที่เริงรื่น
ในค่ำคืน  แห่งมายา  มาแสร้งสรรค์
ที่แต่งแต้ม  แกมสอดสี  ทุกวี่วัน
เสริมสีสัน  ให้สดใส  ในค่ำคืน
หมู่ภมร  ภุมริน  บินคลอเคล้า
หวังจะเอา  เจ้าดอกไม้  ไปเชยชื่น
ยอมพลีร่าง  ให้ชายชม  แม้ขมกลืน
เพื่อสังเวย  ความห่ามหื่น  ทุกคืนวัน
เอาความสาว  เต้าแลกเงิน  เกินกว่าร้อย
ให้คนคอย  หยามเหยียด  รังเกียจฉัน
ตีตราหน้า  ว่าอีตัว  ชั่วกัปกัลป์
ตราหน้าฉัน  หญิงขายตัว  มั่วโลกีย์
แต่ความจริง  จากดอกไม้  ในคืนค่ำ
ใครล่วงล้ำ  ความในใจ  ฉันไหมนี่
ฉากชีวิต   ที่แสดง  แห่งราตรี
คือวิถี  แห่งน้ำตา  มาบรรเลง
ฉันไม่ได้  อยากจะเป็น  เช่นนี้หรอก
ฉันอยากออก  จากวิถี  ที่ข่มเหง
แต่กำแพง  แห่งสายตา  ที่น่าเกรง
ของคุณเอง  ที่ปิดกั้น  ให้ฉันไกล
ขอได้ไหม  ไอ้กำแพง  แห่งสายตา
อย่ากีดกั้น  ฉันเถิดหนา  จะได้ไหม
หากพวกคุณ  เปิดใจรับ  การกลับใจ
จะกลับไป  เป็นคนดี  ศรีสังคม
				
comments powered by Disqus
  • ภูวดินทร์

    19 พฤษภาคม 2548 00:48 น. - comment id 469001

    36.gif6.gif11.gif16.gif
    
    
    เขียนชะจนเห็นภาพเลย.....อะโห...ยอด ๆ 
    
    
    สงสัย...คุณวิจิตรวาทะลักษณ์  คงไม่เข้าไปอุด
    หนุนในนั้นนะคราบ  ว่ากลอนเสียววาบ ๆ  ๆ ๆ 
    
    ดีจังครับสะท้อนกระดอนกระเด็นเลย...เฮ้อ..!
    
    สังคม 15.gif10.gif66.gif10.gif10.gif น่าเศร้า
    
    
    
    
    36.gif6.gif11.gif16.gif
  • พุด

    19 พฤษภาคม 2548 08:28 น. - comment id 469059

    10.gif36.gif
    พุดเพิ่งรจนา*ดอกไม้สีดำค่ะ*
    มาชื่นชม
    และฝากบทเพลงนี้ที่คิดได้ทันทียามอ่านบทกวีแสนงามเศร้านี้นะคะ
    36.gifhttp://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3431.html
    ห้องสีขาว 
    แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ 
    นอกหน้าต่าง
    ทุกอย่างสับสน
    มีผู้คน เขาเดินมากมาย
    หลากหลาย
    ชายหญิงที่อิงคู่กัน
    มอง ด้วยความปวดร้าว
    เพราะสาวเจ้า มีกำแพงกั้น
    ทุกวัน ทุกคืนร้องไห้ลำพัง
    ห้อง นั้นสีขาว
    แต่ สาว เจ้าชุดดำ
    ชอกช้ำ
    ระกำอยู่เพียงผู้เดียว
    ทำ ผิดใดหนา
    จะ หามีใครข้องเกี่ยว
    เปล่าเปลี่ยว
    เหลียวมองลอดช่องประตู
    ในหน้าต่าง
    ทุกอย่างเงียบเหงา
    มองเห็นสาว ซ่อนหน้าหดหู่
    อยากรู้ คู่รักเธออยู่ที่ใด
    กรรม ที่เกิดเป็นหญิง
    เขาเชยชม แล้วทิ้งเจ้าไป
    ฝากไว้ ความทุกข์กับเวทนา
      
    ห้อง นั้นสีขาว
    แต่ สาว เจ้าชุดดำ
    คืนค่ำ ดื่มด่ำกับหยาดน้ำตา
    นั่น คือครั้งสุดท้าย
    พรุ่งนี้ไป ใครจะเห็นหน้า
    หากสาว ฆ่าตัวตาย
    ไปเมื่อคืน
    ห้อง นั้นสีขาว
    แต่ โลก เราไม่ใช่
    โหดร้าย น่ารักมีอยู่คู่กัน
    ทำ ผิดใดหนา
    จะ หามีใครข้องเกี่ยว
    เปล่าเปลี่ยว
    เหลียวมอง ลอดช่องประตู
      
    ห้อง นั้นสีขาว
    แต่ สาว เจ้าชุดดำ
    คืนค่ำ ดื่มด่ำกับหยาดน้ำตา
    นั่น คือครั้งสุดท้าย
    พรุ่งนี้ไป ใครจะเห็นหน้า
    หากสาว ฆ่าตัวตาย
    ไปเมื่อคืน
    ห้อง นั้นสีขาว
    แต่ โลก เราไม่ใช่
    โหดร้าย น่ารักมีอยู่คู่กัน
    ทำ ผิดใดหนา
    จะ หามีใครข้องเกี่ยว
    เปล่าเปลี่ยว
    เหลียวมอง ลอดช่องประตู...
  • แก้วนีดา

    19 พฤษภาคม 2548 11:45 น. - comment id 469156

    ที่แรกคิดว่าจะเขียนถึง ดอกไม้เช่น ดอกราตรีเสียอีก........ที่แท้เขียนถึงหญิงที่เป็นดอกไม้แห่งราตรี.......ค่ะพวกเธอน่าสงสารเสมอ.....ถ้าเธอมาจากการโดนบังคับต้องให้ทำ........แต่ถ้าไม่ใช้.....เราขอบอกว่า......พวกเธอเหล่านี้ไม่ได้น่าสงสารตรงไหนเลย......เพราะว่าเราได้เห็นและพอจะได้รู้เรื่องของพวกเธอเหล่านี้มาบ้าง.......เห็นแล้วเราเกิดความสมเพชมากกว่า.ค่ะ.......17.gif
  • วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

    19 พฤษภาคม 2548 16:02 น. - comment id 469290

    นางฟ้ามีเบอร์ 
    สุนารี ราชสีมา 
    เพลง นางฟ้ามีเบอร์
    
    เขาเรียกฉันว่านางฟ้า มีเบอร์
    นางฟ้ามีเบอร์ คุณเคยพบเจอที่อยู่ฉันไหม
    ผู้คนมากหน้าเดี๋ยวมาเดี๋ยวไป
    อารมณ์แจ่มใสก็ลา
    
    วิมานคือห้องสนองอารมณ์
    สนองอารมณ์ผู้ชายหวังชมเรือนร่างนางฟ้า
    ก็คนทางบ้าน หิวทรมา
    แบ็งค์เปื้อนน้ำตามีค่าทุกใบ
    
    อาหารประจำส้มตำ ปูดอง
    เป็นพลังของลมหายใจ
    แบ่งค่าชั่วโมงเหลือมาทุกคืนผ่านไป
    พอได้เก็บไว้ให้พ่อแม่ฉัน
    
    หัวใจทุกห้องยังร้อง เพลงรอ
    ยังร้อง เพลงรอรอความรักจริงจากชายในฝัน
    ผู้ชายมากหน้าที่มาสัมพันธ์
    โดยมารักฉัน...ไม่เกินชั่วโมง 
     
    
    41.gif41.gif41.gif41.gif
    แป๋มแต่งได้ดี
    วันหลังจะเอากลอนเกี่ยวกับดอกไม้ราตรี
    เวอร์ชั่น40ดีกรีมาฝากมั่ง
  • กอกก

    19 พฤษภาคม 2548 20:14 น. - comment id 469350

    มาดูดอกราตรี...
    ชีวิตคนเรามีอยู่สองอย่างค่ะ
    หนึ่ง. ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการจะเลือก กับ
    สอง. ทำในสิ่งที่ตัวเองคิดที่จะเลือก
    
    แล้วก็ดูเอาเองนะว่าที่เลือกน่ะ มันถูกหรือผิด
    
    สวัสดีค่ะ
  • ผู้หญิงช่างฝัน

    19 พฤษภาคม 2548 21:32 น. - comment id 469394

    
    เคยอ่านบันทึกของคนที่คุณเรียกว่าดอกไม้ราตรี
    แล้วทำให้เกิดงานดอกไม้โลกีย์ ขึ้นมาเหมือนกัน
    มีความรู้สึกว่าโลกของพวกเธอคือประสบการณ์
    ที่สอนอะไรเราได้หลายอย่างค่ะ
    
    ชื่นชมงานคุณนะคะ
  • คนวิจารณ์บทกลอน

    23 พฤษภาคม 2548 20:45 น. - comment id 470266

    20.gifเหมือนคนแต่งจังเลยน่ะคะประสบการณ์ตัวเองหรือเปล่าเก่งจังเลยเพราะมากเลยคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน