::รอยอันล้อโลก::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

ผมหล่อเลี้ยงหัวใจด้วยไฟฟืน
อันเกิดแต่ดินชื้นโพ้นคืนค่ำ
ลนกิเลสโดยประสงค์พ้นกงกำ
แลน้อมนำสู่แดนนฤพาน
 
จึงเขียนคำต่ำต้อยคอยเตือนตน
กับปลอบเพื่อนบางคนให้ห้าวหาญ
ว่าชีวิตใครใครไม่ช้านาน
ต่างถึงกาลคืนดินคืนถิ่นเดิม
 
เกิดบนโลกควรมีรอยไว้ล้อโลก
ช่างเถิดหากชัยโชคไม่ช่วยเสริม
รอยกอปรกรรมทำบุญทบทุนเดิม
จารไว้ให้คนเติมเต็มหัวใจ				
comments powered by Disqus
  • กุ้งหนามแดง

    5 เมษายน 2550 17:43 น. - comment id 680646

    ใช้จิตวิญญาณขับเคลื่อนไป...
    
    :)
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    5 เมษายน 2550 17:51 น. - comment id 680653

    ใช่ครับ
  • กุหลาบขาว

    5 เมษายน 2550 19:02 น. - comment id 680680

    แวะมาอ่านค่ะ..11.gif
  • ปราณรวี

    5 เมษายน 2550 22:14 น. - comment id 680752

    heaven.jpg
    ตามมาเชียร์ค่ะ
    
    36.gif11.gif16.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    5 เมษายน 2550 22:36 น. - comment id 680760

    สวัสดีครับบทนี้ผมไปโพสต์ตอบในกระทู้คุณธรรม ทัพบูรพาในpraphasarn.comนะครับ
    
    โดยlog inในชื่อวิวรรธน์
    เพราะผมจำpassword ไม่ได้
    ผมพยายาม ลงชื่อ ก.พ. หรือไม่ก็ ก่อพงษ์
    ต่อท้ายงาน บางครั้งก็ลืม
    
    ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
    กลัวเพื่อนเข้าใจผิดว่า
    ก่อพงษ์  พงษพรชาญวิชช์นี่ไปลอกงานวิวรรธน์มา
    
    เดี๋ยวจะงงไปกันใหญ่
    
    ไม่งงนะครับ
    
    
    ----
    
    สวัสดีครับคุณปราณรวี
    ขอบคุณที่เชียร์นะครับ
    ภาพสวยวิเศษมากๆ เลยครับ
  • เพรง.พเยีย

    8 เมษายน 2550 08:22 น. - comment id 681474

    สวัสดีค่ะ  คุณก่อพงษ์
    
    ไม่ได้เข้ามาทักทายเสียนาน
    สบายดีนะคะ
    
    อ่านดูก็รู้ว่า...ไฟฟืนในหัวใจคุณก่อพงษ์
    ยังคงเสมอต้นเสมอปลายค่ะ
    
    1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน