ระวีที่แดนใต้ ตอน ครั้งแรกที่ต้องลงใต้

กวีบ้านไร่

แสงสีทอง ส่องฟ้า สว่างแจ้ง
ลำสีแดง แทงผ่านฟ้า สว่างไสว
หมู่มวลนกก็บินว่อน งามจับใจ
มวลหมู่ไม้ ก็เขียวแย่งแข่งแสงทอง
เขียวสีไม้ พลายสลับ สดับเสียง
นกบินเรียง ลงพัก เสนอสนอง
ยอกเล่นไม้ พลายเล่นขน ยลทำนอง
ส่งเสียงร้อง  กล่อมป่า น่าเชยชม
ส่วนมวลหญ้า ลากล่าวสาวน้ำค้าง
บอกถึงลางจากฟ้า ลาสุขสม
เห็นแดดออก หยอกหญ้า ให้ลาลม
น้ำค้างตรม จึงพรมรัก ให้หญ้านวล
ส่วนหมอกขาว พราวแสง สำแดงรัก
ลมเล่นทัก พัดร่างขาว สาวก็หวน
หยอกล้อแสง อาทิตย์ ที่ลงกวน
จนร่างนวล จางแจ้ง เพราะแสงลง
ส่วนชาวไร่ ในสวนยาง ย่างก้าวกรีด
หวังจะรีดน้ำยาง ตามประสงค์
ยางสีขาว ราวนางฟ้า ค่อยหยดลง
เปรียบดังหงษ์ สยายร่าง อย่างงดงาม
ตามเสียงเดิน เพลินกรีดสวน ชวนให้เห็น
ลมก็เย็น จนกระเซ็น จึงร้องถาม
ไม่กลัวบ้างหรือไร ในฤกษ์ยาม
ที่ลือนาม มีโจร ป่า ไล่ฆ่าคน.........(โปรดติดตามตอนที่ ๒)				
comments powered by Disqus
  • ปรางทิพย์

    6 กันยายน 2552 17:17 น. - comment id 999651

    ฟ้าสีทองส่องแสงร้อนแรงนัก
    แม้งานหนักพักหนาอย่าหักโหม
    เดินทางไกลใต้ถิ่นถวิลโจม
    มองแสงโคมโลมลอดตลอดทาง
    
    มาร่วมส่งลงใต้นะคะ
    36.gif36.gif36.gif
  • กวีบ้านไร่

    6 กันยายน 2552 20:25 น. - comment id 1000180

    ปฐพีที่แดนใต้ ไฉไลยิ่ง
    ส่องความจริง ที่สุขสมภิรมย์หมาย
    ที่รอแสงจากฟากฟ้า มาโลมกาย
    แต่มิคลายไอรัก ที่อุ่นใจ
    
    ขอบคุณครับคุณ ปรางทิพย์
  • กวีบ้านไร่

    7 กันยายน 2552 13:08 น. - comment id 1004096

    ขอบคุณมากครับ คุณ กวีน้อย   เดี๋ยวจะลงเร็ยวๆนี้แหละครับเพราะกำลังเขียนโครงร่างอยู่
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    7 กันยายน 2552 12:29 น. - comment id 1004221

    จะติดตามผลงาน ตอน 2 ครับ
    
    เรื่องน่าอ่านดีครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน