ลูกเอ๋ย ยามที่เจ้าลืมตาขึ้นมา ให้โลกใบนี้เป็นแม่ของเจ้าเถิดนะ เพราะแม่มิอาจอยู่ดูแลเจ้าได้เมื่อถึงยามนั้น ลูกรักเอ๋ย อย่าได้เคืองโกรธหรือน้อยใจในหนทางที่มิอาจเลือกนี้ โลกได้ขีดวงกลมแห่งชีวิตไว้ให้แก่เราแล้ว แม้จะมุ่งบินไปสุดแรง ก็มิอาจจะพ้นไปจากพายุแห่งความพลัดพรากนี้ไปได้ ลูกรักเจ้าเอ๋ย เวลานี้ แม่ได้เพียงแต่เฝ้าหวังในอนาคตของเจ้าที่แม่มิอาจเห็น จินตนาการถึงการคืบคลานของเจ้า จินตนาการถึงห้วงเวลาที่เจ้ารู้จักความเจ็บปวดเป็นครั้งแรก ยามที่เจ้าสลัดคราบแห่งวัยเยาว์สู่อิสระภาพแห่งท้องฟ้า แม่หวังว่าเจ้าจะโบยบินอย่างสง่างาม ลูกรักเอ๋ย แม่คงทำหน้าที่ของแม่เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ความตายจะพรากเราจากไกล หวังว่า เจ้าจะชื่นชมสวนแห่งนี้ ที่แม่เฝ้าเฟ้นหา หวังว่า เจ้าจะชื่นชอบกับรสเลิศของใบอ่อนที่จะผลิออกมาให้เจ้าได้ชมชิม หวังว่า เจ้าจะดื่มด่ำกับรสหวานละไมของน้ำหวานดอกไม้หลากสี หวังว่า ร่มไม้แห่งนี้จะช่วยถนอมปีกอ่อนของเจ้าจากสายฝน ในวันที่เจ้าฝึกบิน หวังว่า เจ้าจะเข้มแข็ง และลึกๆ หวังว่าเจ้าจะรับรู้ ลูกรัก
เจ้าขาว 30 ต.ค. 2545 03:21 น. - ID 25297 
830
1
0
31 ตุลาคม 2545 13:30 น. - comment id 92759
^___________^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
