เรื่องของน้ำตา

เจ้าขาว


นอกจากนักแสดง
จะมีซักกี่คนที่อยากได้น้ำตา
ก็ในน้ำตาที่ดูใสนั้น
ล้วนอิ่มไปด้วยความรู้สึก
ทั้งดีและ เสียใจ  แต่ส่วนใหญ่เราจะมีน้ำตาเมื่อตอนที่เสียใจซะมากกว่า
บางทีอาจจะเพราะว่า
ในชีวิตเรามีเรื่องที่ทำให้รู้สึกดีใจจริงๆอยู่น้อย
 
เวลาร้องไห้ดีใจ  ความรู้สึกเหมือนได้รับอะไรบางอย่าง
เวลาร้องไห้เสียใจ  ก็กลับรู้สึกสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไป
ต่อมน้ำตานั้น  อยู่ที่ตาจริงๆหรือ
 
แล้วใครรู้วิธีห้ามน้ำตาบ้าง
ทั้งที่เพียงเป็นแค่หยดน้ำ
ซึ่งราวกับจะหยุดไว้ได้ด้วยเปลือกตา
แต่สุดท้าย
ทั้งที่ใช้ทั้งสองมือแล้วก็กลับไม่อาจห้ามน้ำตานั้นได้
คงเพราะน้ำตานั้นถูกกลั่นมาจากความรู้สึกทั้งหมดที่มี
จึงทำให้มันหนัก  
บางครั้งก็หนักจนเกินจะแบกไว้ได้ด้วยหัวใจเพียงดวงเดียว
ตอนที่น้ำตาไหลออกมาอย่างมากมายนั้น
จึงทำให้เราเหมือนใจจะสลาย
ก็น้ำหนักที่มากมายนั้น ถาถล่มลงมาทับหัวใจในคราเดียว
บางคนอาจลำบากกว่านั้น
คอยกลั้นน้ำตาเอาไว้
หัวใจก็ต้องรับภาระแบกน้ำหนักน้ำตานั้นจนอ่อนล้า
สะสมนานๆเข้าก็เหมือนเขื่อนที่รอวันแตก
 
น้ำตาเป็นสิ่งพิเศษ 
ข้อความที่ไร้ถ้อยคำนั้น
บางเวลา
ก็เรียกร้องหาหัวใจอีกดวงมารับฟัง
และร่วมแบกน้ำหนักของมัน
และถ้าหัวใจดวงนั้นเป็นใจดวงเดียวกับที่เราปรารถนา
น้ำตาแห่งความสุขคงจะรินไหลในไม่ช้า
แต่ถ้าหัวใจดวงที่เราหมายปองนั้นเองที่ทำให้เรามีน้ำตา
เวลานั้น  
เราคงทำได้แค่ปล่อยให้หัวใจของเราพูดไปจนหมดแรง
 
 
ถึงอย่างนั้น
น้ำตาก็เป็นสิ่งสำคัญ
เพราะหัวใจไม่อาจพูดสิ่งใด
น้ำตาอาจจะเป็นหนทางเดียวที่เราจะสื่อสารกับหัวใจก็ได้
ไม่ว่าจะเป็นหัวใจของเราหรือหัวใจของคนอื่นก็ตาม
				
comments powered by Disqus
  • หิมาลัย

    28 สิงหาคม 2548 20:53 น. - comment id 509378

    ...ร้องให้มันออกมาแล้วน้ำตาจะหยุดใหล
    ...ร้องให้เถิดร้องไปเดี๋ยวหัวใจมันชาชิน
    ...ได้ยินนักฟิกส์ในยุคกรีกกล่าวไว้ไหม
    ...หากว่าสสารใดเปรียบเช่นใจโดนกระทำ
    ...เขาบอกให้เราจำว่าเดี๋ยวทำ reaction
    ...แล้วมันจะต้านแรง ด้วยความแกร่งเพิ่มขึ้นมา
    ...อะอะอะอะอิอิ ก็ action = reaction ไง
    เดี๋ยว..หัวใจเราจะรับ..เรื่องราวที่เข้ามาต่อไปได้ดีเองแหละ สู้ๆนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน