28 พฤศจิกายน 2545 17:51 น.
กวี ซีม่า
โลกแห่งรัก อักษรา ภาษาสวรรค์
ยังมีแบ่ง ชนชั้น กระนั้นหรือ ?
ร้อยลำนำ คำของไพร่ ไร้ฝีมือ
ภาษาสื่อ สถุลทราม ต่ำวาจา
ลิขิตคำ ของไพร่ ไม่เปรื่องปราด
กลอนตลาด แพร่หลาย จึงไร้ค่า
คำแบ่งคน ชนแบ่งชั้น กั้นชีวา
แยกแผ่นดิน ห่างแผ่นฟ้า สุราลัย
ขณะโลก จำเริญไกล ไปลิบลับ
ยังติดกับ ระบบเก่า เจ้าและไพร่
ยังปิดตน ปิดตัว ปิดหัวใจ
ขลุกอยู่ใน รั้วแคบแคบ แบบกังวล
หยันเหยียดหยาม ประณามค่า แห่งมานุษย์
ศักดิ์ต่ำสุด เยี่ยงไพร่ ไร้เหตุผล
ผู้ดี-ไพร่ อะไรต่าง ระหว่างคน
สีเลือดข้น ที่แฝง แดงเหมือนกัน
ยุคสมัย ไร้พรมแดน โลกแสนกว้าง
อารมณ์ค้าง คลั่งอัตตา ดูน่าขัน
กระแสโลก เปลี่ยนไป ไวทุกวัน
เลิกแบ่งชั้น กันอยู่ นะผู้ดี
ได้สถิต เทวาลัย มไหศวรรย์
เสพสุขสันต์ นั่นเพราะไพร่ ให้ภาษี
เย้ยไยไพ ไพร่ฟ้า ประชาชี
ย่อมไม่ใช่ เมธี ที่แท้จริง
26 พฤศจิกายน 2545 17:31 น.
กวี ซีม่า
ชีวิตโลก ไร้สุข ทุกหย่อมหญ้า
มีการฆ่า ทำลายล้าง อย่างต่อเนื่อง
โกลาหล ผจญกับ กองทัพเมือง
ที่ก่อเรื่อง เดือดร้อน สุมฟอนไฟ
อยากให้โลก ร่มเย็น สุขเป็นนิตย์
เราทุกคน ต้องร่วมจิต คิดแก้ไข
ปิดประตู กู้เหตุ อาเพศภัย
แล้วเปิดใจ ต้อนรับ กองทัพธรรม
15 พฤศจิกายน 2545 13:24 น.
กวี ซีม่า
สักวา การเมือง เรื่องของสัตว์
ยุ่งชะมัด ดิรัจฉาน พันธุ์ผสม
ผลประโยชน์ ไม่ถ้วนหน้า เกิดอารมณ์
ยากจะกลมเกลียวกัน ในบั้นปลาย
แล้วเหตุการณ์ ก็ย้อน วงจรเก่า
เสียงหอนเห่า เริ่มระบัด...สัตว์ทั้งหลาย
ครั้นหนักข้อ ไล่ฟัด กัดกันตาย
ภาพนี้ฉาย วนช้ำ ไม่จำเอย
15 พฤศจิกายน 2545 13:17 น.
กวี ซีม่า
สักวา เก้าอี้ มีไว้นั่ง
คนกลับตั้ง กฎเกณฑ์ พิเรนต่อ
ให้เก้าอี้ มีฤทธิ์เดช วิเศษพอ
ที่จะล่อ เหยื่อตัวใหญ่ มาตายรัง
ด้วยเหตุผล กลนี้ จึงมีข่าว
เกิดเรื่องราว เก้าอี้ มีเบื้องหลัง
ยิ่งเก้าอี้ ที่แฝง ตำแหน่งดัง
ราคานั่ง ตั้งกันไว้ หลายล้านเอย
15 พฤศจิกายน 2545 13:09 น.
กวี ซีม่า
ต้นข้าว คอยฝน บนฟ้า
หลั่งมา ชุบชีพ ชุ่มชื่น
เพื่อเลี้ยง ต้นข้าว ยาวยืน
ทั่วทุ่ง ทองผืน อำไพ
ชาวนา ทำนา พึ่งน้ำ
อีสาน จะฉ่ำ สุขได้
ตรงที่ พี่น้อง ผองไทย
รินหยาด น้ำใจ ให้เอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
1413
