2 พฤศจิกายน 2545 10:23 น.
กวี ซีม่า
รักครั้งแรก แปลกใจ ทำไมอย่างงี้
คุณทักทาย ด้วยไมตรี ที่เปิดเผย
เพราะเห็นคน อย่างคุณ หน้าคุ้นเคย
ฉันก็เลย คุยด้วย เอออวยตาม
สักครู่หนึ่ง คุณขยับ มือจับขา
แล้วลูบไล้ ไปมา ท่าหื่นห่าม
คุณคงเป็น โรคจิต คิดลวนลาม
ทำหยาบหยาม ฉันจึงเอา...เท้าถีบโครม !!
แทนที่คุณ จะหยุดยั้ง พลังหื่น
กลับลุกยืน จังก้า เข้าถาโถม
มาสวมกอด สอดมือไต่ ไล่ตะโบม
หวังแค่โทรม ฉันเล่น เป็นครั้งคราว
สถานการณ์ เลวร้าย ใจฉุกคิด
ปล่อยจริต โอนอ่อน ก่อนเสียสาว
คุณแปลกใจ..ฉันจึงเปรย เผยเรื่องราว
เสแสร้งกล่าว ว่าเป็นเอดส์ H.I.V.
คูณนิ่งฟัง นั่งใบ้ ไปเล็กน้อย
แต่ยังคอย คุมเข้ม อยู่เต็มที่
เดี๋ยวเดียวคุณ บอกไม่กลัว มั่วโลกีย์
พกของดี ถุงมีชัย ติดกายมา
รักครั้งแรก แปลกใจ ทำไมอย่างงี้
ชักไม่ดี ลุกขึ้นได้ ใส่เกียร์หมา
ฉันวิ่งเร็ว สุดฤทธิ์....ตื่นนิทรา
ฝันบ้าบ้า พับผ่าจริง...วิ่งทำไม ?
2 พฤศจิกายน 2545 09:55 น.
กวี ซีม่า
แม่ดอกเอย.................แม่ดอกทองกราว
โตเป็นแส้เป็นสาว............ดูแพรวพราวเพริศพริ้ง
อ้อนแอ้นอวบอัด...............ทำสะบัดสะบิ้ง
อกอุ่นน่าแอบอิง................จริงนะแม่ดอกเอย
แม่ดอกเอย.......................แม่ดอกทองอุไร
ผิวผ่องเป็นยองใย.............เนินเนื้อในเนียนนวล
สวมเสื้อสายเดี่ยว..............หวามหวาดเสียวจิตป่วน
ยามแม่ยิ้มแม่ยวน.............รัญจวนใจจะขาดเอย
แม่ดอกเอย........................แม่ดอกทองพันชั่ง
นุ่งกระโปรงสั้นจัง...............ขาขาวสะพรั่งดั่งเพ็ญแข
ยกตึกมารองเกือก..............สูงจนต้องเหลือกตาแล
ผี(ใส่)เสื้อชะแง้...................มองแม่ตาปลิ้นเอย
แม่ดอกเอย........................แม่ดอกสร้อยทอง
ประสบกามก่ายกอง.............เริงลำพองตามอารมณ์
สรวลสันต์ระริกระรี้.............ให้ผี(ใส่)เสื้อเสพสม
ถูกเขาเด็ดเขาดม................เชยชมยอดเกสรเอย
แม่ดอกเอย.........................แม่ดอกฟักทอง
อีลุบตุ๊บป่อง..........................น้ำตานองตกใน
ผี(ใส่)เสื้อตัวดี.......................ก็หลบลี้หนีไกล
ตัดอกตัด(สิน)ใจ...................ไป(ปา)รีส(กับ)ลูกเอย
แม่ดอกเอย..........................แม่ดอกเตอร์(นวด)
หลังจากพุงแห้งงวด...............มานั่งอวดติดเบอร์
ได้ดิบได้ดี.............................มีคนเรียกดอกเตอร์
จบมาจากที่ไหนเหรอ............เก่งจริงเออเยี่ยมจริงเอย
2 พฤศจิกายน 2545 09:21 น.
กวี ซีม่า
หวานคำ ขับขาน เขามอบ
มิควร ด่วนชอบ ชื่นจิต
จงตรอง ลองนึก พินิจ
อาจแฝง ลมพิษ ฤทธิ์ร้าย
คำขม แม่พร่ำ พ่อสอน
บางตอน ช่างน่า เบื่อหน่าย
เจื่อนฝาด บาดลึก ระคาย
รับเถิด ท่านหมาย ให้ยา
2 พฤศจิกายน 2545 09:15 น.
กวี ซีม่า
รากเหง้า เคล้าตม จมต่ำ
อาศัย ดินน้ำ นำหนุน
แผ่ก้าน บานใบ ดอกบุญ
บูชา พุทธคุณ ทุกวันคืน
เปรียบคน ต่ำต้อย ด้อยศักดิ์
รู้จัก ปลุกใจ ให้ตื่น
มานะ พยายาม กล้ำกลืน
สร้างตน หยัดยืน เยี่ยงบัว
2 พฤศจิกายน 2545 09:10 น.
กวี ซีม่า
มัวแต่ เที่ยวเตร่ เสเพลหนัก
หยุดพัก เรื่องกิจ การบ้าน
ปล่อยปละ ละเลย รายงาน
อาจารย์ สั่งไว้ ไม่ทำ
ดินพอก หางหมู มาเรื่อย
เฉยเฉย เฉื่อยเฉื่อย เช้าค่ำ
ปลายภาค สอบไล่ รับกรรม
ติดศูนย์ เรียนซ้ำ ทุกวิชา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
807
