22 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น.
กันนาเทวี
ด้วยใจรักพี่น้องผองเหล่าญาติ
เพื่อนร่วมชาติชะตาที่อาศัย
อยากค้นหาขอบเขตเหตุปัจจัย
พ้นพิษภัยโลกีย์ย่ำยีกัน
คิดสร้างเสริมเติมสุขทุกความหวัง
เพิ่มพลังแห่งใจใฝ่สร้างสรรค์
ทำไฉนไขว่คว้าสุขมาพลัน
ที่สำคัญคือจิตใจให้อดทน
หนึ่งนั้นต้องเป็นตัวของตัวเอง
อุตส่าห์เร่งเรียนรู้ดูเหตุผล
เป็นผู้นำวาจากล้านำคน
รวยหรือจนไม่สำคัญมั่นจริงใจ
สองนั้นคือพึ่งตนยามจนยาก
จึงขอฝากฝึกฝนก่อนดีไหม
เป็นผู้ด้อยผู้ดีมิว่าใคร
ช่วยตนไซร้ดีกว่าอย่าเฉยเมย
สามกล้าเผชิญปัญหาอย่าเดินหนี
ปัญญามีแก้ไขให้เปิดเผย
ยอมรับทุกข์โอกาสอย่าพลาดเลย
ฝึกให้เคยแก้ปัญหาอย่างท้าทาย
สี่เต็มที่ทุกอย่างที่ขวางหน้า
อย่ารอราทุกอย่างวางเป้าหมาย
ห้าพัฒนาตนก่อนค่อยผ่อนคลาย
ใจและกายเข้มแข็งแกร่งและทน
21 กุมภาพันธ์ 2551 18:51 น.
กันนาเทวี
มีปัญหาท้าทายให้คุณตอบ
ใครที่ชอบแก้โจทย์โปรดเฉลย
มีคนฝากถามมาอย่าผ่านเลย
โปรดได้เอ่ยคิดอ่านสราญใจ
บอกราคาของมาให้สามอย่าง
ส้มโอวางลูกยี่สิบเขาขานไข
ส่วนมะนาวหนึ่งลูกหนึ่งบาทไง
มะกอกไซร้ห้าลูกบาทขายขาดตัว
สมมุติคุณมีเงินเพียงหนึ่งร้อย
ลองค่อยค่อยคิดไปอย่าได้มั่ว
ซื้อสามอย่างพอดีร้อยอย่าเมามัว
นับให้ทั่วกี่ลูกถูกราคา
มีข้อแม้ว่าให้ได้ร้อยลูก
ทำให้ถูกนะคะคุณเจ้าขา
ปริศนาทายกันใช่แหกตา
คิดเถิดหนาลับสมองลองดูซี
หมายเหตุ
ต้องซื้อให้ได้ผลไม้ทั้งสามอย่าง
นับรวมให้ได้หนึ่งร้อยลูกพอดี
และเสียเงินหนึ่งร้อยบาทด้วย
คิด คิด คิด กันหน่อยนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2551 13:55 น.
กันนาเทวี
ยามอกหักพักใจเอาไว้ก่อน
อย่าใจร้อนวู่วามตามใจหมาย
แม้เจ็บช้ำยิ่งนักรักกลับกลาย
แสนอับอายเขาลาไม่มาคืน
คิดให้ดียามที่ยังมีรัก
จิตใจปักมุ่งปองไม่มองอื่น
หลงเชื่อว่ารักมั่นฝันยั่งยืน
ลืมตาตื่นแท้จริงสิ่งเปลี่ยนแปร
ธรรมดาของโลกโศกสลด
สุดกำหนดให้เป็นเช่นใดแน่
มิโทษเราโทษเขาว่ารังแก
คงเหลือแต่สิ่งดีดีที่ให้กัน
หากคิดได้เช่นนี้คงดีนัก
หากว่ารักผ่านไปไม่เหมือนฝัน
รินน้ำใจสดใสให้ชีวัน
เริ่มสร้างสรรเติมต่ออย่าท้อเลย
ชีวิตยังมีหวังในวันพรุ่ง
จำหมายมุ่งก้าวหน้าอย่ามัวเฉย
ให้แรงใจตนเองมากว่าเคย
ใครจะเย้ยเยาะหยามก็ตามใจ
ยามอกหักพักใจอย่าไหวหวั่น
เพียรทำดีมุ่งมั่นหมั่นแก้ไข
ก้าวเดินต่อเช็ดน้ำตาปาดทิ้งไป
เริ่มวันใหม่ขอวอนอย่าอ่อนแอ
19 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น.
กันนาเทวี
อยู่ห่างกันห่างไกลใครจะคิด
คนละทิศประสบได้คบหา
เป็นเพื่อนพ้องพูดคุยเสวนา
ไม่คุ้นหน้าแต่ใจใกล้ชิดกัน
แลกเปลี่ยนแนวนานาทัศนะ
ได้พบปะในกลอนคำวอนฝัน
มีรักเหงาเศร้าไยปลอบใจพลัน
ต่างแบ่งปันไมตรีมีสุขใจ
ต่างหน้าที่สังคมต่างกรมแขวง
ต่างแสดงบทบาทประกาศไข
ต่างมุมมองต่างจิตคิดกันไป
ต่างก็ให้สิ่งดีดีที่ได้มา
ประสบการณ์ผ่านมาในชีวิต
สิ่งใดผิดพลาดพลั้งยั้งดีกว่า
คิดสรรสร้างความดีมีราคา
เพิ่มคุณค่าในตนให้พ้นภัย
พี่รู้แนวสอนน้องเป็นตัวอย่าง
ไม่อำพรางเผยแพร่แง่สงสัย
น้องเปิดใจถามซึ้งถึงความนัย
เป็นปัจจัยให้ชิดสนิทนาน
คือสัมพันธ์พึ่งพาผ่านอักษร
ผ่านบ้านกลอนแห่งนี้ที่สื่อสาร
มีความรู้มากหลายประสบการณ์
ต่างเจือจานจุนเจือเอื้ออาทร
17 กุมภาพันธ์ 2551 05:44 น.
กันนาเทวี
ฝันประหลาดตลาดแสนตลก
ไม่ต้องพกเงินตราบัตรเครดิต
แค่ยิ้มให้ส่งใจไปเคียงชิด
ก็ไม่คิดมูลค่าราคาเลย
หยิบของให้ถูกใจแถมไหว้ตอบ
ถามว่าชอบหรือไม่ให้เฉลย
บริการเลิศล้ำเกินกว่าเคย
สุดอ้างเอ่ยวาจามาพาที
ห้างสวยงามตามแบบธรรมชาติ
ช่างสะอาดโล่งแจ้งไร้แสงสี
ลมพัดโกรกเย็นใจสบายดี
แถมยังมีเพลงแผ่วแว่วได้ยิน
มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องต่างต่าง
ใช่แอบอ้างของจริงในท้องถิ่น
ทั้งหยูกยาอาหารการอยู่กิน
ใช่ว่านินทาใครให้หมองมัว
แต่เช้ามืดตลาดเริ่มจอแจ
บรรดาแม่หาบของไปวางทั่ว
มีสินค้าแลกเปลี่ยนตัวต่อตัว
เรียก "กาดมั่ว" หากสายสลายไป
คือภาพไทยชนบทในอดีต
คือจารีตไทยแท้หายไปไหน
เหลือแต่ห้างโอ่อ่าหรูวิไล
เดินอาบไอแอร์เย็นเห็นแก่เงิน......
หน้าส่วนตัว
1757
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
