6 กุมภาพันธ์ 2551 06:56 น.

ขอขอบคุณ

กันนาเทวี

Thankyou.JPG
ขอขอบคุณเพื่อนบ้านกลอนที่น่ารัก 
เรารู้จักด้วยกลอนอักษรศรี 
เป็นพี่น้องผูกมิตรจิตไมตรี 
มาวันนี้อวยพรวันเกิดให้

ขอให้อยู่เป็นสุขเช่นกันนะ
ได้พบปะแต่คนดีที่สดใส
มากมิตรที่แสนดีมีน้ำใจ
หวังอะไรสมปองเหมือนกันนา

ขอขอบคุณน้องน้องอวยพรพี่
ให้คนดีมีสุขเช่นกันหนา
มีเงินทองกองใหญ่ไหลเทมา
ให้โสภากว่าเก่าเท่าทวี

ให้ทุกท่านโชคดีมีลาภผล
พระช่วยดลให้ทุกคนพบสุขี
มีความรักสมรักสุขใจมี
ขอขอบคุณน้องพี่ที่อวยชัย....

  ขอขอบคุณทุกๆท่านอีกครั้งค่ะ


ฝากฝัน  
เพียงพลิ้ว
ครูพิม
อัสสุ
คนบนเกาะ
กชมนวรรณ
ช่ออักษราลี
เฌอมาลย์
Whitelily
คอนพูทน
ก่องกิก
ก้าวที่กล้า
เจนจัดให้
bananaleaf
นกยูง
น้อย
โคลอน
ตินติน
ยาแก้ปวด
ป
พิมญดา
สุกรวดี
มณีจันทร์
White  Rose
มายอามีน
ช่ออักษร
และไหมไทยด้วยนะคะ
ที่ตั้งกะทู้ให้ที่เว็บปลาร้า

ขอขอบคุณทุกๆท่านอีกครั้งค่า

ขอให้คำอวยพรที่ดีดีย้อนกลับสู่ทุกๆท่าน
เช่นกันด้วยเทอญ............


   				
4 กุมภาพันธ์ 2551 20:33 น.

ประเมินอีกแล้วนะ

กันนาเทวี

jap_akita.jpg 
หลักประกันคือที่มาที่ว่าไว้
คือหวังให้สู่เกณฑ์มาตรฐาน
ทั้งสินค้าจนถึงบริการ
บริหารอย่างไรให้ผลดี

บริษัทจัดการด้านห้าสอ
ไม่รีรอสะสางวางวิถี
ให้สะดวกสบายหลายอย่างมี
สร้างของที่มาตรฐานสำราญใจ

สุขนิสัยใจดีมีความหวัง
เสริมพลังสร้างสรรค์ฝันสดใส
บริการแสนดีมีน้ำใจ
คนนอกในตรวจสอบรอบรู้ทัน

ใช้มาตรวัดตรวจตราเพื่อหาผล
เข้าตรวจค้นข้อมูลทุกเขตขัณฑ์
คุณภาพต้องดีเพื่อประกัน
ว่าสิ่งนั้นดีแน่แก่ทุกคน

ทั้งโรงงานโรงเรียนถึงโรงหมอ
เข้าคิวรอประเมินทุกแห่งหน
สงสารแต่บางที่ถึงอับจน
เพราะขาดคนขาดงบเลยจบกัน

บ้างก็รีบลาออกบอกไม่ไหว
ขอลาไปเลี้ยงวัวกลัวพลิกผัน
ทำงานดีหลักฐานไม่ครบครัน
คงต้องขวัญหวาดผวาถ้าประเมิน


P D C A  หรือระบบการประเมิน
คนรุ่นเก่าไม่คุ้นเคยพากันชิงลาออก
บ้างก็ว่าเป็นระบบสุนัขล่าเนื้อ  อิอิ




    				
3 กุมภาพันธ์ 2551 07:45 น.

หวานอันใด

กันนาเทวี


หวานอันใดเท่ารักประจักษ์จิต
ยอดมิ่งมิตรเสน่หาพาหวั่นไหว
รินน้ำคำพร่ำว่าสัญญาใจ
ด้วยฝันใฝ่พะวงหลงใหลตาม

มนต์แห่งกลอนซ้อนซับประทับสุข
ปลดเปลื้องทุกข์มลทินสิ้นคำถาม
สำเนียงอ้อนอุ่นใจได้ฟังความ
ส่งรักข้ามขอบฟ้ามากำนัล

เป็นพลังเสริมใจในวันล้า
มั่นวิญญาตรึงไว้จากใจฝัน
ชื่นดวงจิตน้ำคำที่รำพัน
เติมรักมั่นเปี่ยมทรวงห่วงอาทร

ถึงตัวห่างเพียงไหนใจคงมั่น
คำจำนรรจ์แน่นหนักเกินจักถอน
จำลาร้างห่างไกลใจอาวรณ์
จะหนาวร้อนอย่างไรใครดูแล

นวลจันทราเยี่ยมฟ้าพาใจหวน
คะนึงครวญนวลพักตร์ดั่งดวงแข
เคยจุมพิตชิดชมชื่นดวงแด
มิเปลี่ยนแปรใจห่างยามร้างลา

หวานอันใดเท่ารักสมัครหมาย
ชะโลมกายสุขสันต์ใฝ่ฝันหา
จากราตรีหมุนผ่านกาลทิวา
ขอสัญญารักมั่นนิรันดร.........




				
2 กุมภาพันธ์ 2551 05:51 น.

ใหญ่แค่ไหน

กันนาเทวี


จะร่ำรวยสวยหล่อพ่อยิ่งใหญ่
แล้วเที่ยวไปข่มเขาว่าเราเก่ง
ทำกิริยาท่าทีคล้ายนักเลง
ทำอวดเบ่งคนอื่นชั่วตัวเราดี

เที่ยวตำหนิติเตียนว่าเขาทั่ว
ว่าชอบมั่วมุ่งร้ายน่าหน่ายหนี
ชอบนินทาว่าร้ายทำลายมี
แถมใส่สีเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไป

จะติงเตือนก็ว่าอย่ามาสอน
จะอ้อนวอนระแวงคิดหวั่นไหว
จะว่ากล่าวรุนแรงโต้อย่างไร
ก็จนใจต่อคำทนช้ำเกิน

อยากมีเพื่อนแก้เหงาเข้าใจอยู่
หากว่ารู้ตัวบ้างยังสรรเสริญ
มีมิตรจิตน้ำใจร่วมทางเดิน
คงเพลินเพลินไมตรีที่เบิกบาน

จะขึ้งโกรธไยเล่าเปล่าประโยชน์
จะเพ่งโทษกันไปไร้แก่นสาร
ใหญ่แค่ไหนมิใช่จะยืนนาน
ต้องนอนบ้านสุดท้ายตายเท่ากัน



				
30 มกราคม 2551 08:25 น.

กลับใจเถิดนะ

กันนาเทวี

   



ธรรมดาโลกนี้มีแปรเปลี่ยน
ทุกสิ่งเวียนเกิดดับลับสลาย
หากเข้าใจปล่อยวางทางสบาย
จักหนาวร้อนผ่อนคลายใจรู้ทัน

รักโลภหลงปลงวางทางสุขแท้
กินกามเกียรติคงแค่เสพสุขสันต์
ยิ่งเสาะหายิ่งไขว่คว้ายิ่งบ้ากัน
ไม่มีวันเพียงพอหนอคนเรา

ยิ่งบำเรอยิ่งติดคิดเอาเปรียบ
บ้างย่ำเหยียบแม้เพื่อนก็ยังเผา
โลกวุ่นวายทุกวันตักตวงเอา
ตัณหาเข้าครองใจใครดับลง

ด้วยปัญญาพินิจคิดดูเถิด
คนเราเกิดจากไหนใครเสริมส่ง
ต่างวาระต่างกรรมเจตน์จำนง
ใฝ่ประสงค์สิ่งใดในโลกันต์

ด้วยสติมีกำกับรับสาเหตุ
เจอกิเลสสับสนจนหุนหัน
โอ้เธอเองเกาะกุมสุมชีวัน
พาให้ฉันงวยงงหลงทางเดิน

อนิจจังทุกขังอนัตตา
คนเกิดมามีอะไรให้สรรเสริญ
ผลสืบเนื่องจากเหตุใช่บังเอิญ
หากหลงเพลินกลับใจใฝ่บำเพ็ญ..................


                              				
ไม่มีข้อความส่งถึงกันนาเทวี