::แม้พ่อโง่เขลา พ่อรักเจ้าทั้งใจ :::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

ลูกรักของพ่อเอ๋ย
วันนี้ขอเอ่ยถ้อยไว้
ว่าพ่อรักเจ้าเท่าใด
ให้รู้แก่ใจแก้วตา

ชาติเชื้อของพ่อต่ำต้อย
ปัญญาก็น้อยดังว่า
สินทรัพย์นับน้อยราคา
แต่สะสมมาเพื่อใคร

ทั้งหมดนั้นเพียงเพื่อลูก
พ้นจากการถูกเรียกไพร่

พ้นจากใต้ถุนน้ำครำ
ไม่กลับถลำลงไป

ความจนนั้นมันขื่นขม

โง่งมก็เกินทนไหว

เถิดลูกต่อฝันวันวัย

ฝักใฝ่พากเพียรเรียนรู้

ลำบากแบบพ่อ บ่บ่น

พ่อเอาความจนเป็นครู

หากลูกนั้นกตัญญู

จงอยู่แบบผู้ศึกษา

ห้องเรียนของพ่ออยู่ไหน

ถูกลูก อยู่ในท้องนา

ห้องเรียนของเจ้าดีกว่า

เป็นมหาวิทยาลัย

ยิ่งห้องสมุดของลูก

เขาปลูกสร้างอย่างยิ่งใหญ่

ในนั้นเป็นจักรวาล

ความรู้อันชาญมากมาย

ไปเถิดเร่งไปศึกษา

ไม่ต้องห่วงนา ขวัญไถ

นาลูกคือนาความรู้

รู้แล้วอยากทำก็ได้

ใช่แล้ว เรายังกินข้าว

แม้จะเอื้อมดาวอย่างไร

ขอเพียงอย่าเหยียดผู้คน

และอย่าทำตนเหลวไหล

อย่าหลงยกย่องความชั่ว

จงรู้จักกลัวและอาย

ต่อสิ่งที่ผิดศีลธรรม

อย่าทำแม้ทำได้ง่าย


ไปเถิดแสวงวิชา
วันนี้วันหน้า สบาย .