9 มกราคม 2550 15:52 น.
ครูพิม
ท่ามกลางความ มืดมิด พิชิตได้
ด้วยครูไทย ทั่วถิ่น ดินสยาม
เหล่าแสงเทียน เล่มน้อยใหญ่ ทุกเขตคาม
ทุกผู้นาม มุ่งมั่น งานครูไทย
แม้เหน็ดเหนื่อย แต่ก็สู้ อยู่เคียงข้าง
ในดงกว้าง กลางป่าเขา ลำเนาใหญ่
ในแสงสี งดงาม ความวิไล
เหนื่อยเพียงไร ก็สู้ อยู่คู่กัน
ข่าวจากลา ครูจูหลิง เจ็บร้าวนัก
ครูที่รัก ลาลับไกล ไทยโศกศัลย์
งานครูสร้าง เขาทำลาย โอ้ใครกัน
ใยแบ่งปัน แบ่งแยก แตกน้ำใจ
ท่ามกลางความ โหดร้าย ใจยังแกร่ง
พร้อมกับแรง ห้าวหาญ งานยิ่งใหญ่
จะส่องแสง เจิดจ้า ท้าแสงไฟ
พร้อมก้าวไป ไม่คิดหวั่น มันผู้ใด...
พักผ่อนให้สบายนะคะ ครู....
5 มกราคม 2550 13:59 น.
ครูพิม
โรงละคร โรงใหญ่ โลกใบนี้
ล้วนมากมี เรื่องราว ที่สับสน
พบมากมาย ปัญหา ที่วกวน
พบผู้คน ที่หลายหลาก จากทิศไกล
บ้างก็มี ความจริงใจ ให้ความรัก
บ้างสมัคร ดูแล ไม่ไปไหน
บ้างก็บอก เรามี ความจริงใจ
บ้างก็ให้ สัจจา ว่ามั่นคง
บ้างก็คอย ช่วยเหลือ เมื่อจนยาก
บ้างก็มาก มอบสิ่งของ ต้องประสงค์
บ้างก็รัก ห่วงใย ใจซื่อตรง
บ้างก็หลง กาลเวลา มาหลอกกัน
บ้างก็มี ปัญหา มาแก้ไข
บ้างก็ใจ ร้อนรน และแปรผัน
บ้างก็นิ่ง ต้องเดาใจ กันทุกวัน
บ้างสัมพันธ์ ก็จบลง คงตำนาน
โรงละคร โรงใหญ่ โลกใบนี้
ล้วนมากมี ผู้แสดง แข่งขับขาน
ตามเส้น ทางชีวิต ที่เบ่งบาน
ให้เล่าขาน ตามเวลา จะพาไป
ผู้กำกับ ชีวิต ลิขิตฟ้า
ตามชะตา ของตน คนทั้งผอง
เลือกทำสิ่ง ที่ดีงาม ตามครรลอง
เราทั้งผอง ประสบสุข ทุกวันวาร
ไม่รังแก ด้วยถ้อยคำ น้ำใจเชือด
ไม่มีเลือด และน้ำตา มาประสาน
ยามทุกข์ท้อ ขอใจสู้ อย่าร้าวราน
คงพบพาน สุขสงบ พบแสงธรรม
ขอพี่น้องและผองเพื่อนประสบแต่ความสุข
สวัสดีตลอดไป..
19 ธันวาคม 2549 12:12 น.
ครูพิม
ทุกข์กระหน่ำ จมซ้ำ เพราะคำพูด
เหมือนหินครูด ดวงใจ ใยทับถม
ทั้งซ้ำเติม เหยียบย่ำ ให้ช้ำตรม
ด้วยคารม ส่อเสียด เพราะเกลียดชัง
คิดดูเถิด เพื่อนเอ๋ย เคยช่วยเหลือ
และจุนเจือ ดูแล แต่หนหลัง
มาบัดนี้ มีอาฆาต หวาดระวัง
งานก็พัง ไมตรียับ ลงกับมือ..
17 ธันวาคม 2549 17:49 น.
ครูพิม
สายลมหนาว พัดมา อีกคราแล้ว
เสียงหวีดแว่ว มาไกล ใจเหน็บหนาว
ค่ำคื่นนี้ จะกอดฟ้า และคว้าดาว
ไม่คลายหนาว แน่แล้ว เจ้าแก้วตา
คนอยู่กรุง เมืองใหญ่ คงไม่หนาว
เสื้อผ้าสาว กองใหญ่ ตัวหนาหนา
เก็บลงกล่อง หลายใบ ฝากให้มา
ซับน้ำตา เด็กดงดอย พลอยอุ่นใจ
เสื้อตัวเก่า แต่ก็ใหม่ ในดงกว้าง
อย่าทิ้งขว้าง ส่งมา อีกได้ไหม
ขอเถิดนะ เสื้อผ้าเก่า ที่ทิ้งไป
เก็บส่งให้ เด็กครูดอย ยังคอยคุณ
น้ำใจไทย ช่วยไทย คงคลายหนาว
อ้อมกอดสาว ครูไทย คงไม่อุ่น
แต่น้ำใจ จากเพื่อนไทย หอมละมุน
กลิ่นยังกรุ่น ด้วยรัก จากเพื่อนไทย
สายลมหนาว พัดมา ในครานี้
เพื่อนรู้ดี ว่าหนาวเหน็บ กว่าคราวไหน
แต่ก็อุ่น ด้วยรัก ด้วยน้ำใจ
จากเพื่อนไทย ห่มด้วยรัก...จักขอบคุณ.
10 ธันวาคม 2549 22:35 น.
ครูพิม
สายลมพา มาให้ เราได้พบ
ไม่รู้จบ รักมั่งคง อย่าสงสัย
แม้กายเธอ และฉัน นั้นห่างไกล
แต่ดวงใจ สองดวง ห่วงหากัน...
ฉันหรือเธอ เผลอใจ ก็ไม่รู้
ขอเป็นชู้ ทางใจ..ได้ไหมนั่น
มีฝันงาม ยามนี้ จะแบ่งปัน
เพื่อสร้างสรรค์ โลกสวย ด้วยมือเรา
ถึงอยู่ไกล ก็ส่งใจ ให้ไปถึง
ใครคนหนึ่ง ซึ่งฉัน ฝันถึงเขา
ว่าวันหนึ่ง คงเป็นวัน ของสองเรา
คงไม่เหงา เช่นวันวาร ที่ผ่านมา
จะกอดเธอ เอาไว้ ในอกอุ่น
จะวิ่งวุ่น ในใจ ให้ผวา
จะแน่นิ่ง จ้องมอง สองนัยน์ตา
เพื่อค้นหา ความจริงใจ ที่ให้กัน..
หน้าส่วนตัว
1042
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
