10 กุมภาพันธ์ 2550 21:14 น.
ครูพิม
***จะถึงวันวาเลนไทน์ใกล้วันกลับ
น้องรอรับคนดีพี่กลับบ้าน
จะเก็บกวาดบ้านไว้ได้ใช้งาน
ฉลองการกลับบ้านนามาบ้านเฮา
***อยู่บ้านนาคอยพี่ด้วยใจภักดิ์
ยังเก็บรักเราไว้ไม่ให้เฉา
พี่บอกไปทำงานเพื่อสองเรา
อย่าโศกเศร้าโศกาคราไกลกัน
***พี่อย่าลืมของขวัญวันแห่งรัก
น้องนี้จักยังอยากได้ไม่แปรผัน
คือมือถือเอาไว้โทรส่งข่าวกัน
พร้อมของหมั้นแหวนเพชรงามตามตำรา
***เสื้อผ้าสวยสายเดี่ยวและกระเป๋า
ของบ้านเราไม่มีที่จะหา
ตลาดนัดก็ไม่มีนะพี่ยา
อย่าลืมหามาฝากอยากได้จริง
***และอย่าลืมกุหลาบแดงแจ้งประจักษ์
สื่อแทนรักเขาบอกมาว่าของหญิง
หมดที่จะสั่งพี่จ๋าอย่าประวิง
ของทุกสิ่ง..น้องสั่งไว้..อย่าได้ลืม...นะ
9 กุมภาพันธ์ 2550 17:53 น.
ครูพิม
***อยากชวนเพื่อนทั้งหลายทั้งชายหญิง
ได้ทอดทิ้งความวุ่นวายในเมืองหลวง
ลืมทุกข์ยากหมองหม่นจากคนลวง
ผลักตกบ่วงให้ช้ำระกำตรม
***เที่ยวเมืองเลยบ้านฉันกันดีกว่า
จะได้พาชมธรรมชาติให้สุขสม
เที่ยวแก่งคุดคู้หาดทรายขาวดูราวพรม
และชื่นชมโขดหินงามเมื่อยามแลง
***จะนั่งพิงอิงไหล่หรือว่ายน้ำ
จะฟังลำ..ออกกำลังกายให้เข้มแข็ง
แล้วจะพากินยำไข่มดแดง
หรือจะแกงผักหวานนั้นก็มี
***หรือจะทานปลาเผากะข้าวผัด
ยินดีจัดหาให้เลี้ยงนะนี่
หรือจะทานกุ้งเต้นเขาก็มี
เห็ดหอมนี้ตำน้ำพริกยิ่งแซบดี...
***ทานอิ่มแล้วจะนั่งดูดาวบนราวฟ้า
นับดาราระยิบงามตามวิถี
ขาดก็แต่ไนท์คลับนั้นไม่มี
เสียงดนตรี..ก็เรไรได้กล่อมนอน
**หลับฝันดีในรีสอร์ทนะเพื่อนรัก
พรุ่งนี้จักพาไปชมป่าสิงขร
ไหว้พระธาตุศรีสองรักษ์จักขอพร
แล้วก็จรขึ้นภูเรือเพื่อเที่ยวกัน...
ยามแลง หมายถึง ยามเย็น
แซบ หมายถึง อร่อย
พระธาตุศรีสองรักษ์ สัญลักษณ์ความสัมพันธ์ไทย-ลาว..
เสียดายเน็ตที่บ้านช้ามากไม่อาจโหลดภาพลงได้
ค่ำแล้วนอนหลับให้สบายนะ
พรุ่งนี้จะมารับไปเที่ยวต่อ
ใครอยากทานอะไรก็คิดไว้
จะพาไปเดินตลาด..พรุ่งเช้าพบกัน
9 กุมภาพันธ์ 2550 09:22 น.
ครูพิม
***ฉันมีความมั่นใจในตัวฉัน
ว่าลาวัลย์กว่านางใดในโลกหล้า
ด้วยหุ่นที่งดงามอร่ามตา
80กว่ากิโลนั้นฉันภูมิใจ
***ผมก็หยิก หยองฟู ดูน่ารัก
ดั้งก็หักฟันก็เกเท่ห์ใช่ไหม
คนก็มองทักฉันดูกันไป
บอกว่าไก่มีสุขมาหาพวกเรา
***บ้างก็ขอลายเซ็นขอเป็นคู่
ดู๋ดูนะพี่เวียร์กลัวหนูเหงา
โทรมาแจ้งเย็นนี้พี่ไม่เมา
จะรีบมาหาเจ้าเฝ้าดูแล
***และแล้วพายุใหญ่ใกล้มาถึง
หนูตะบึงวิ่งหนีลิงแสม
ต้องหกล้มพี่เวียร์ไม่เหลียวแล
ยินเสียงแม่... ก่นด่า..ว่าตื่นสาย....
8 กุมภาพันธ์ 2550 11:02 น.
ครูพิม
ขอวานลม พัดไกล ส่งไปถึง
จากคนหนึ่ง ที่อยู่หลัง ยังห่วงหา
แค่ถามข่าว ยามร้าง ห่างไกลตา
ว่าพี่ยา อยู่ดี หรืออย่างไร
กิจการงาน หนักไหม เหนื่อยไหมนะ
อย่าลดละ ท้อถอย น้องคอยได้
ทานข้าวบ้าง อย่าตรากตรำ งานเกินไป
ลืมใส่ใจ ดูแลตน จนลืมคราว
เลิกจากงาน กลับบ้านพัก ก็พักผ่อน
ยามหลับนอน ห่มผ้า อากาศหนาว
คิดถึงน้อง ก็มองฟ้า ดาราพราว
สายใจเรา คงพบกัน เป็นมั่นคง
ลืมคราว เป็นคำภาษาถิ่นเลย หมายถึง ทำงานหนักจนลืมทานข้าว ลืมเวลา ปล่อยให้เวลาล่วงเลย
8 กุมภาพันธ์ 2550 10:37 น.
ครูพิม
ไม่มีใคร ให้คิดถึง ในวันนี้
ไม่มีพี่ ให้ฝัน เช่นวันก่อน
ไม่มีรัก ฝากมา ใจอาวรณ์
ไม่มีกลอน ปลอบใจ ให้หายตรม
มีแต่ภาพ หลอนหลอก คอยตอกย้ำ
มีแต่คำ โกหกมา พาขื่นขม
มีแต่ลวง หลอกล่อ ลงบ่อตรม
มีแต่ระทม ยามมีรัก จักต้องลา
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1119
