20 มกราคม 2552 22:34 น.
ฉางน้อย
.. อยากรู้จังว่าเธอทำอะไรอยู่ในตอนนี้
หายใจเข้าหรือออกล่ะคนดี..ช่วยบอกฉันที
หวังลึกๆ.. ว่าเธอคงมองไปสุดขอบฟ้านั่นเหมือนกัน
และตรงเส้นขอบฟ้าที่ฉันเห็นนั้น
คงไม่ต่างจากของเธอ
ตอนนี้...เธออยู่ในโลกกลมๆสุดแสนกว้าง
รู้สึกไหม...บางทีก็อ้างว้าง จนเพ้อเจ้อ
โลกกลมๆใบนี้ หมุนไปมาแทบจะเบลอ
แต่ก็...ไม่มีวัน ที่ฉันได้พบเจอเธอสักที
ก็ได้แต่...อธิษฐานกับดวงดาวตรงเส้นขอบฟ้า
..... โอมเพี้ยง ...ให้ฉันพบเจอเธอเร็วๆนี้
ดวงดาวสวย...ท้องฟ้าใส
โปรดเห็นใจสักครั้งก็ยังดี
ปุยเมฆที่ขาวนวล จงช่วยพัดพา
ให้ใครบางคนได้มาพบฉันอีกสักครั้ง...ก็ยังดี
o+o+o+o+o+o+o+o=o
ปล. .... อย่าเพิ่งด่าว่าเขียนกลอนไม่สัมผัส
แค่อยากสลัดจากกลอนแปดเป็นกลอนเปล่า
(ไม่ผสมโซดาเลยสักนิดจริงๆนะ.. ) อิอิ
9 มกราคม 2552 22:11 น.
ฉางน้อย
จิตรกรแต่งเติมเสริมงานศิลป์
ศิลปินแต่งแต้มแย้มความฝัน
บรรจงจดจรดลายปลายพู่กัน
ร่วมสร้างสรรค์ฝันอยู่เคียงคู่ครอง
วาดดวงดาวพราวใสในไพรพฤกษ์
พอตกดึกเรไรกรีดหรีดร่ำร้อง
วาดน้ำค้างเป็นเม็ดเกล็ดใยยอง
วาดเราสองจับมือไว้ไปด้วยกัน
หาก..ฉันเป็นจิตรกรที่อ่อนไหว
จะวาดใจเธอเรียงเคียงคู่ฉัน
ใจสองดวงวาดเรียงเคียงคู่กัน
วาดความฝันให้เป็นจริงทุกสิ่งไป
แต่..ฉันเป็นจิตรกรมืออ่อนหัด
ยามสบัดปลายพู่กันให้หวั่นไหว
ภาพไม่ชัดเส้นไม่คมสมดั่งใจ
แค่มือใหม่หัดวาดฝันในวันนี้
............................
( ฉ า ง น้ อ ย ท ะ เ ล ไ ร้ ค ลื่ น )
21 ธันวาคม 2551 20:59 น.
ฉางน้อย
ฟ้าจ๋าฟ้า...เจ้าเคยเหงาเศร้าบ้างไหม
ดาวจ๋าดาว...เจ้าเศร้าใจหรือไรหนา
เมฆาน้อย...เจ้าลอยลับกลับนภา
พัดผ่านพาความในใจใครพนอ
สายธารา...เจ้าไหลเอื่อยเหนื่อยบ้างไหม
แม้เส้นทางห่างไกลไม่ทดท้อ
เพียงแต่เธอคนดีมีค่าพอ
อยากจะขอให้กล้าแกร่งเป็นแรงใจ
หวังเอื้อมเดือนคว้าดาวที่ราวฟ้า
หวั่นสะเทือนถึงจันทราบนฟ้าใส
เจ้าดอกอ้อล้อลมปลิวพริ้วเรื่อยไป
ดั่งหัวใจใครไหวสั่นพรั่นรำพึง
สุดขอบฟ้าดาราไหนใจห่วงหา
สุดสายตาโค้งรุ้งนั่นยังฝันถึง
เธอนั้นสูงเกินไปไม่ฉุดดึง
คิดถึงไหมคนห่างไกลในปลายฟ้า
................................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น ).
..ขอขโมยดาวของคุณครูทรายหน่อยนะคะ อิอิ
3 ธันวาคม 2551 10:59 น.
ฉางน้อย
ลูกอบอุ่นยามมีเตี่ยอยู่เคียงข้าง
ลูกอ้างว้างยามเตี่ยหายไปไกลห่าง
ลูกมืดมนยามไร้เตี่ยในเส้นทาง
ลูกเคว้งคว้างยามเตี่ยร้างห่างหายไป
ปีนี้.....ไม่มีเตี่ยให้กอดได้ออดอ้อน
ปีนี้.....ไม่มีตักให้นอนหนุนอุ่นใจ
ปีนี้.....ไม่มีอ้อมแขนแสนอุ่นปนห่วงใย
ปีนี้.....ไม่มีใครให้อกซบหลบน้ำตา
29 พฤศจิกายน 2551 22:49 น.
ฉางน้อย
เขาชมน้องสวยคมขำดำตับเป็ด
น้ำตาเล็ดเข็ดฟันหมั่นยิ้มหวาน
กลิ่นกายน้องเหมือนแร้งตายหลายเดือนผ่าน
ชายสะท้านหันหน้าเมินเดินหนีไกล
เขาชมน้องหน้าละม้ายคล้ายปลาจวด
น้องยิ้มอวดฟันหลอหมอถอนไป
ริมฝีปากบางบางสิวเม็ดใหญ่
อีกทั้งไฝเม็ดเป้งเท่าเข่งปลา(ทู)
เขาว่าน้องหน้าสวยด้วยมีดหมอ(ผี)
น้องหัวร่อสดใสยิ้มในตา
แค่ชายหนุ่มเหลียวมองต้องประหม่า
โถพี่ยาทำเป็นเห็นงวยงง
น้องนั้นสวยกว่าใครในแหล่งหล้า
แก้วหน้าม้าฟันหักใครรักหลง
เห็นฟันหลอยามยิ้มชิมไม่ลง
โฉมอนงค์มิใครเทียบเปรียบน้องนาง
...................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
หน้าส่วนตัว
1487
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
