8 มีนาคม 2551 20:02 น.
ฉางน้อย
แม้จะร้างห่างไกลใจคิดถึง
แม้เคยขึ้งแค่ไหนใจโหยหา
แม้ปากบอกเอ่ยคำจะอำลา
แต่หัวใจพันธนาทุกคืนวัน
โอ้อกเอ๋ยเคยรักกันพลันมาห่าง
ใจอ้างว้างลางเลือนเหมือนในฝัน
ต่อแต่นี้เราไม่มีกันและกัน
เธอกับฉันห่างเหินเดินจากไป
เคยแอบอิงพิงหลังฟังเสียงคลื่น
เคยหยิบยื่นไมตรีที่ดีให้
แต่วันนี้พี่นั้นพลันห่างไกล
สิ้นเยื่อใยไถ่ถามความสัมพันธ์
น่าน้อยใจวาสนาของข้านัก
มีคนรักเขามาห่างช่างน่าขัน
เธอลืมสิ้นความรักเคยผูกพัน
ปล่อยให้ฉันโศกเศร้าเจ้าน้ำตา
.......................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
1 มีนาคม 2551 01:01 น.
ฉางน้อย
ลมทะเลซัดสาดหาดทรายขาว
น้ำค้างพราวพร่างพรมห่มผืนป่า
พัดสายธารไหลผ่านกาลเวลา
พัดยอดหญ้าเอนไหวให้ใจหวาน
ลมทะเลแผ่วผิวปลิวลมล่อง
ดั่งมนต์ต้องเสน่หาคราพัดผ่าน
รอยอดีตยังย้ำเตือนในวันวาน
ฤดูกาลเปลี่ยนแปลงใครเปลี่ยนไป
ลมทะเลพัดพริ้วปลิวผิวผ่าน
กายสะท้านใจสะทกอกสั่นไหว
อยากจะมีวันนี้คนของใคร
วันที่ใจมีคุณให้อุ่นทรวง
ลมทะเลพัดโบกโยกใจไหว
ใบไม้ไกวใจแกว่งแหว่งเป็นเสี้ยว
หมดทั้งใจฉันยกให้เธอผู้เดียว
ขอเธอเหลียววอนเธอแลแม้ร้างไป
ลมทะเลไล้โลมลูบจูบผ่านผิว
ใจฉันปลิวหวิวหวิวให้หวั่นไหว
ลมทะเลยังคิดถึงคนห่างไกล
จะมีใครให้ไออุ่นหนุนตักนอน
.......................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
24 กุมภาพันธ์ 2551 23:02 น.
ฉางน้อย
เหมือนขอนไม้ชายเลที่เหว่ว้า
มือหนึ่งไขว่อีกมือคว้าหาที่พึ่ง
จะมีใครบ้างไหมช่วยฉุดดึง
อยากจะไปให้ถึงซึ่งฝั่งเล
แค่ขอนไม้ลอยคว้างกลางธารเชี่ยว
ช่างโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจเหมือนในฝัน
มองทางไหนก็ไร้แสงแห่งตะวัน
ไร้แสงจันทร์แสงดาววับวาวตา
เปรียบขอนไม้ลอยคอรอความหวัง
ให้ถึงฝั่งถึงฝันวันที่หมาย
แม้วันนี้ยังโดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
ขอบั้นปลายสุดท้ายที่..ชายเล...
....................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
ถึงขอนไม้ชายเลที่เหว่าว้า
รู้ไหมว่ามีคนไกลกับใจฝัน
อยากมีคนห่วงใยอาลัยกัน
รอนานวันคนท้อขอพักใจ
ถึงขอนไม้ลอยกลางลำธารเชี่ยว
แสนเปล่าเปลี่ยวใจเปล่าสุดกล่าวขาน
รอใครอยู่สักคนมาแสนนาน
จะทรมานถึงไหนนะใจเรา
....................
( พี่ไร้อันดับ )
11 กุมภาพันธ์ 2551 23:37 น.
ฉางน้อย
สุดสายปลายรุ้งคุ้งน้ำ
อยากตามอยากจะถามไถ่
ไหนว่าไม่ทิ้งคนของใจ
แล้วไยทิ้งห่างร้างกัน
สุดสายปลายรุ้งคุ้งหมอก
เคยบอกเคยร่างสร้างฝัน
ร่วมต่อสู้ปัญหาสารพัน
เธอฉันไม่ร้างห่างไกล
สุดสายปลายรุ้งคุ้งฟ้า
ดาราเจิดจ้าพาฝัน
เมฆน้อยลอยเลื่อนเยือนจันทร์
เช่นรักผูกพันทันใด
สุดสายปลายฟ้าหล้าลิบ
เขย่งหยิบดาวสวยฟ้าใส
ปลายฟ้าสุดเอื้อมมือไขว่
เธอจ๋า...ทำไมไกลจัง
................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:03 น.
ฉางน้อย
ฉันตามหาหัวใจที่หล่นหาย
ใครเก็บได้ให้บอกต่อจส.100
ดีเจจ๋าอย่าปล่อยฉันให้เฝ้าคอย
ตาละห้อยคอยติดตามถามทวงใจ
วิทยุร่วมด้วยช่วยกันป่าว
ช่วยส่งข่าวให้สาวเจ้านั้นเข้าใจ
ป่านนี้หนอดวงใจฉันเป็นเช่นไร
บอบช้ำไหมหรืออยู่สุขสบายดี
ซื้อหัวใจจากร้านค้าหน้าตลาด
ถุงหิ้วขาดตอนไหนนั้นฉันไม่เห็น
หัวใจหมูคงกลิ้งหล่นจนกระเด็น
ฉันแทบสิ้นตกใจกลัวหัวใจหาย
ฉันตามหาหัวใจที่หล่นหาย
ใครเก็บได้โปรดบอกต่อขอใจคืน
ได้มาแล้วล้างหัวใจขอพักฟื้น
แล้วกลับคืนลงสู่หม้อรอต้มยำ
..........................................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
...... แฮ่..แฮ่..ห่างหายไปนาน มัวแต่รักษาตากะรักษาตัว
( เรื่องนี้ยายไม่เกี่ยวน๊า ขอบอก) อิอิ
กลับมาอีกครั้งมัง ก็ยังบ้าๆบ๊องส์ๆเหมือนเดิม ฮี่ ฮี่
หน้าส่วนตัว
1600
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
