18 กรกฎาคม 2552 22:24 น.
ฉางน้อย
เย็นวันหนึ่ง พ่อกับแม่คู่หนึ่งขับรถไปรับลูกสาววัย 5 ขวบกลับจากโรงเรียนเช่นทุกวัน
ระหว่างทางกลับบ้าน ลูกสาวนั่งนิ่ง..เงียบ..สีหน้าดูเคร่งเครียด
ไม่ถามนู้นถามนี้อย่างเช่นทุกวัน
ถึงบ้าน ระหว่างทานอาหารเย็น แม่จึงเอ่ยถามลูกน้อยว่า
"วันนี้มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าลูก ที่โรงเรียนมีเรื่องอะไรหรือเปล่า"
"มีค่ะ"...ลูกน้อยตอบ...พร้อมกับพูดต่อว่า.
.."เพื่อนถามว่าหนูมาจากไหน"
เมื่อพ่อกับแม่ได้ฟัง กลับยิ่งเครียดหนักกว่าลูกอีก
และได้สัญญากับลูกน้อยว่า
ระหว่างอาหารเย็นวันพรุ่งนี้ จะให้คำตอบ
คืนนั้นทั้งคืน หลังจากลูกหลับแล้ว พ่อกับแม่ได้ปรึกษากันถึงคำตอบ
ว่าควรจะอธิบายให้ลูกวัย 5 ขวบฟังอย่างไร
จึงจะเข้าใจว่า..เขามาจากไหน...
วันต่อมา ในระหว่างอาหารเย็นตามปกติ
แม่จึงชี้ให้ลูกมองไปที่นอกบ้าน และพูดกับลูกว่า
"ลูกเห็นนกคู่นั้นมั้ย นกมันรักกัน
เห็นผีเสื้อคู่นั้นมั้ย...นั้นมันก็รักกัน..
.ก็เหมือนพ่อกับแม่ นี่แหละ...พ่อกับแม่ก็รักกัน...แต่งงานกัน...
.(อื่นๆอีกมามายไม่อาจบรรยายหมด)..........
และหนูก็เกิดจากความรักระหว่างพ่อกับแม่ไงจ๊ะ"
เมื่อลูกได้ฟังคำตอบ จึงพูดกับแม่ว่า.
.."โห...ทำไมยุ่งยากจังหละคะ
ไม่เห็นเหมือนเพื่อนหนูเลย"
แม่จึงเอ่ยขึ้นว่า..."แล้วเพื่อนหนูเค้าบอกหนูว่าเค้ามาจากไหนกันบ้างหละ
"
ลูกสาวจึงตอบแม่ว่า.....
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
..................................................
....."เพื่อนหนูเค้าบอกว่า".....
....."เค้ามาจากนครนายก"...!!!!..
...............................................................
29 มิถุนายน 2552 21:42 น.
ฉางน้อย
หลาน เห็นยาย ทำท่าแปลกๆเลยร้องทัก......อ้าว..เป็นอะไรไปเหรอยาย..?
ยาย.....สงสัยจะแก่ตัวมาก นั่งนานๆ แล้วมันจะมีปัญหา.
หลาน........มันเป็นยังงัยหรอยาย..?
ยาย...........แถวๆขาซ้ายนี่มัน...ชา
หลาน..........แล้วขาขวาล่ะยาย..?
ยาย ตอบหน้าตาเฉย.........กาแฟว่ะ..
หลานชายก็ตอบกลับว่า............ผมว่ายายต้องรีบไปหาหมอแล้วล่ะ..
ยาย...........ทำไมล่ะ..?
หลาน...........ถ้าปล่อยไว้นานๆมันจะเป็นโอวัลตินนะยายนะ
อ่านทีไร ก็หัวเราะกลิ้ง อิอิ
31 สิงหาคม 2551 16:39 น.
ฉางน้อย
เฮ้อ..... พี่นักสืบ ไร้อันดับ เพื่อนในบ้านกลอนไทยแห่งนี้
ตัดแล้วจริงๆค่ะ
ตัดแล้วซึ่งตัวก่อให้เกิดกิเลส และ ตัณหา แฮ่..แฮ่..
..ตัดให้ขาดเลย ....ชั๊บ ชั๊บ ชั๊บ ....
อิอิ .......
ไปแระน๊า เจ่เจ๊ ตัวใคร ตัวมันเด้อ 5555
ปล. พี่นักสืบขา น้องนุ่งหยอกนิด สะกิดหน่อย อย่าร้อนตัวน๊า กิ๊วๆๆ
14 ธันวาคม 2550 02:13 น.
ฉางน้อย
โดนเพื่อนสนิทชายมอมเหล้าแล้วเค้าบอกไม่ได้ใส่ถุง..ต้องทำอย่างไรบ้างคะ
ต้อง ทำ อะไรหรือทานอะ ไร ภายใน 24 ชม. หรือเปล่าคะ
หนูไม่รู้จริง ๆ ตอนนี้ได้แต่ร้องไห้ กลุ้มใจมากเลย ไม่รู้จะบอกใครดี
กลัวพ่อกับแม่และญาติ รู้มากเลยคะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า....
ในคืนนั้นไปเที่ยวผับ กับเพื่อนสนิทที่คณะแต่ ไม่ได้ชอบเค้านะ...เราไปกันแค่ 2 คน คะ
เขาสั ่งเหล้ามาขวดนึง แล้วก็รินให้หนู แต่หนูไม่ยอมกิน เขาพยายามพูดเกลี้ยกล่อมหนู
จนหนูยอมกินไปตามมารยาท..ไม่รู้ว่ากินไปกี่แก้ว
มารู้สึกตัวอีกที...เราทั้ง 2 คน ก็เมาแล้ว
จากนั้นก็พากันออกจากผับ ...ไปต่อที่ร้านโจ๊กกองปราบ ซอยโชคชัย 4
ตอนนั้นบอกได้เลยว่าหนูเมามาก หนูอ้วกตลอดเลย
รู้สึกมึนหัวมากจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้
มารู้สึกตัวอีกที ? ก็ตอนที่เค้ามาส่งที่บ้านแล้วเค้าบอกหนูว่า....
เขาไม่ได้ใส่ถุง..!!!
อารมณ์นั้น หนูมีแต่ความโกรธ และกลัวอย่างมาก
นึกถึงแต่พ่อแม่.ใบหน้ามีแต่น้ำตา พร้อมกับเสียงสะอื้น
หนูเลยตัดสินใจถามเค้าไปว่า คุณทำอย่างนี้ได้ยังไง
ไม่สงสารหนูเหรอ..คุณต้องรับผิดชอบในสิ่งที่คุณทำลงไป
เค้าเลยตอกกลับมาว่า......
จะให้รับผิดชอบอะรัย.ย.ย.ย...
ก็ คุณ กิน ไปตั้งสองชาม แล้ว ยังอยากใส่ ถุงอีกเหรอ !!!
จะ ทำ อย่างไรดีคะ โทรไปหา เค้าดีมั้ย ? ตอนนี้สับสนมาก
9 ธันวาคม 2550 23:37 น.
ฉางน้อย
ปัจจุบันนี้รถเมล์ปรับอากาศมีกฎห้ามนำของมีกลิ่นขึ้นรถเด็ดขาด
แต่บรรดาแม่ค้า พวกป้าๆ อาซิ้มมักไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ
หรือไม่ทันอ่านประกาศที่ติดเอาไว้ หรืออ่านแล้วทำเป็นไม่สนใจ
จะถูกกระเป๋ารถเมล์ไล่ลงจากรถทุกทีที่ขึ้นมาบนรถ หากนำสิ่งของที่ส่งกลิ่นแรงมาด้วย
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี
จนกระทั่งวันหนึ่ง
เป็นวันที่ผมขึ้นรถเมล์ปรับอากาศกลับบ้านตามปกติ
และเป็นคันที่ผมใช้บริการบ่อยที่สุด
แต่ท่าทางกระเป๋ารถเมล์จะไม่ถูกชะตากับผมเอาเสียเลย
มักทำหน้าบอกบุญไม่รับใส่ผมอยู่เรื่อย
จังหวะที่รถติดไฟแดง กระเป๋ารถเมล์มีท่าทีลุกลี้ลุกลน
ทำจมูกฟุตฟิต เดินผ่านไปผ่านมาแถวที่นั่งผมบ่อยครั้ง
สักพักผมเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกตินั้น
เมื่อกลิ่นอันไม่น่าพึงประสงค์โชยมาสัมผัสกับจมูกผม
"ใครตด...กรุณาลงจากรถ ป้ายหน้าด้วย"
คำพูดของกระเป๋ารถเมล์ทำให้คนในรถสะดุ้ง
ทุกคนพากันหันรีหันขวาง
ทำอย่างกับช่วยกันตามหาเจ้าของกลิ่น
บ้างก็หัวเราะคิกคักเห็นเป็นเรื่องตลก
แต่ผมกลับหงุดหงิด รำคาญทั้งกลิ่น
เพราะเจ้าของกลิ่นที่ไม่รู้จักสำรวมอัดอั้นเอาไว้บ้าง
เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่า.....
กำลังจะทำให้ผู้บริสุทธิ์คนหนึ่งต้องเดือดร้อน
ผมไม่ได้เป็นคนก่อกลิ่น
แต่กลิ่นนี้ล่ะกำลังสร้างปัญหาให้ผม
เพราะผมกำลังจะลงรถเมล์ป้ายหน้าพอดี!
โอ้.. ทำไงดี ผู้บริสุทธิ์ที่น่าสงสาร...
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1206
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
