22 มีนาคม 2549 20:01 น.
ดอกบัว
ถึงห่างไกล
แต่ใช่ เรา จะไกลห่าง
ความรักมิเคยเลือนลาง
ให้อ้างว้างกลางดวงใจ
คิดถึงจึงรู้สึก
ห่วงหาทุกสำนักเสมอไป
เพียงเรา จึงหวานไหว
ความรักเต็มหัวใจ
เพราะความห่างไกล
พรากเราไม่ได้เลย
20 มีนาคม 2549 20:33 น.
ดอกบัว
เมื่อเกิดเป็นตัวตน มีหรือจนคนเหมือนกัน
ไฉนมาแบ่งกั้น แบ่งชนชั้นสักดินา
ฉันเกิดมายากไร้ ผิดหรือไรที่เกิดมา
บ้างก็ประณามว่า เป็นขี้ข้าของสังคม
ก็เลือกเกิดไม่ได้ เหตุใดเล่าเฝ้าทับถม
คอยเหยี่ยบย่ำให้จม ความโสมมและเสื่อมทราม
ไม่ช่วยไม่เหลียวแล ซ้ำคอยแต่จะเหยียดหยาม
มีแต่ทุกข์คุกคาม สุขอย่าถามไม่เคยมี
เพียงอยากจะบอกไว้ เรามีใจมีศักดิ์ศรี
เงินนั้นอาจไม่มี แต่ความดีมีมากพอ
20 มีนาคม 2549 17:00 น.
ดอกบัว
เรียนธรรมะ มีวิถี วิทยาศาสตร์
มีตัวธรรม ที่สามารถ เห็นชัดใส
ไม่คำนวณ หากแต่มอง ลองด้วยใจ
ส่องลงได้ ตามที่อาจ ฉลาดมอง
จะส่วนเหตุ หรือส่วนผล ยลประจักษ์
เห็นตระหนัก ว่าอะไร อย่างไรสนอง
แก่คำถาม แจ้งถนัด ชัดทำนอง
ตามที่ต้อง ปฏิบัติ ชัดลงไป
19 มีนาคม 2549 14:22 น.
ดอกบัว
ฉันก็คน มีหัวใจ
ไม่ใช่หลัก ไม่ใช่ไม้
ไม่อ่อนแอ แต่ไม่แข็งแกร่งเกินไป
ที่จะยื่นได้ ตลอดเวลา
เวลาเจ็บก็เจ็บเป็น
บางทีก็เย็น บางทีก็ชา
มีความรู้สึก ขมขื่นดังว่า
ก็คนนี่นา จะให้เป็นยังไง
ร้องให้ก็บ่อยบ่อย
แค่รอคอย ก็เหงาได้
เจ็บ เจ็บ ไหว ไหว
ก็เท่านั้น
17 มีนาคม 2549 10:47 น.
ดอกบัว
ฉันชอบเรียงภาพความหลังครั้งก่อนก่อน
ทุกทุกตอนตามลำดับเธอกับฉัน
จากความจำชัดแจ้งคล้ายแสงจันทร์
ตั้งแต่วันแรกพบสบสายตา
เราเริ่มด้วยมิตรภาพอันราบรื่น
ทุกวันคืนคิดถึงคะนึงหา
ต่างช่วยเหลือเจือจุนการุณา
ต่างศรัทธามิตรแท้แน่หทัย
หน้าส่วนตัว
1208
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
