6 พฤษภาคม 2545 15:48 น.
ต้นไผ่
นานแค่ไหนแล้วนะเธอ
ที่ฉันไม่ได้พบเจอคนของความฝัน
เธอจากไปทิ้งให้ไว้เพียงความผูกพัน
กับความสัมพันธ์อันสั้นที่ไม่มีวันจะลบเลือน
ยังจะรอและรอเธออยู่
แม้ว่าฐานะที่รับรู้คือความเป็นเพื่อน
แม้จะเนื่อนนานมาที่ย้ำเตือน
แต่ยังอยากให้เรานั้นเหมือนเมื่อวันวาน
ฉันยังคงอยู่ที่เดิม
ไม่มีอะไรเพิ่มเติมในวันผ่าน
เพียงสิ่งเดียวที่ใจยังต้องการ
คืออยาหให้รักเรานั้นหวาน..อีกซักครั้ง
6 พฤษภาคม 2545 15:31 น.
ต้นไผ่
เช้าวันใหม่
พระอาทิตย์ทอแสงใสที่ปลายฟ้า
หอบเม็ดหมอกมาหล่นร่วงกลางดวงตา
คำอธิษฐานของกาลเวลายังอยู่ดี
เช้าวันใหม่
อยากเห็นคนของใจอยู่ตรงนี้
พ้นคืนวันเลยผ่านทุกนาที
ความคิดถึงของฉันยังคงมี..เกิดขึ้นมา
เช้าวันใหม่
ความรักที่ผ่านไปยังมีค่า
หวังเพียงเธอคนสำคัญจะกลับมา
หวังเพียงเธอจะส่งสายตา..ว่ารักกัน
6 พฤษภาคม 2545 08:52 น.
ต้นไผ่
จะปกป้องคุณด้วยชีวิต
เพราะความรู้สึกนึกคิดมันสั่งไว้
จะมอบให้ทั้งตัวและหัวใจ
ไม่ว่าจะมีเรื่องใดๆที่ร้ายแรง
จะอยู่เคียงข้างกาย
แม้อุปสรรคมากมายรุมกลั่นแกล้ง
ตราบดวงตะวันยังสาดส่องทอแสงแรง
ฉันก็จะเข้มแข็ง..ประคองคุณ
เพียงเชื่อมั่นและศรัทธา
ฉันจะอยู่กับคุณจนกว่าโลกหยุดหมุน
กอดฉันไว้ด้วยหัวใจกับไออุ่น
กอดฉันไว้ได้ไหมคุณ...ตลอดไป
6 พฤษภาคม 2545 08:50 น.
ต้นไผ่
ชีวิตทั้งชีวิต
เฝ้าไขว่ค้วาและยึดติดเพียงเธอเท่านั้น
ไม่ต้องการใครเพื่อสนใจและผูกพัน
จมปรักอยู่กับคืนวันอันเดียวดาย
จนวันหนึ่งที่เธอเอ่ยคำลา
ชีวิตก็รู้ว่าไร้ความหมาย
ความต้องการที่แล้วมาพังทลาย
เธอเงียบหาย...เธอจากไป...ไม่กลับมา
ชีวิตทั้งชีวิต
คงถูกคำบงการลิขิตจากฟากฟ้า
ให้หัวใจมีเพียงหยดน้ำตา
มีเพื่อนตายคือความเหว่ว้าอยู่ดูแล
11 มกราคม 2545 15:50 น.
ต้นไผ่
พูดคำว่ารักคำนั้นเพื่ออะไร
ในเมื่อหัวใจเธอไม่ได้รู้สึกมากมายขนาดนั้น
หลอกให้ฉันจมอยู่ในวังวนของความผูกพัน
โดยที่เธอไม่ได้คิดอะไรต่อกัน...มันไม่มี
เพียงความต้องการคนเดียวดาย
ทำให้นาทีโหดร้ายยังอยู่ที่นี่
รู้ไหมเจ็บแค่ไหน..รู้บ้างไหมคนดี
ทุกความเจ็บปวดยังย่ำยีทำร้ายใจ
หากวันนี้ไม่ได้มีอะไรต่อกัน
ช่วยพูดบางคำยับยั้งใจฉันจะได้ไหม
บอกว่าเธอไม่รัก ไม่ต้องการ...ไม่มีใจ
ฉันจะได้เดินหน้าต่อไป...ด้วยชีวิตใหม่ของฉันเอง
หน้าส่วนตัว
720
