6 สิงหาคม 2550 18:08 น.

รำพัน.....ยามฝนพร่างพรู

ทิพย์โนราห์ พันดาว

เมื่อฝนโปรยใบโรยก็ชื่นฉ่ำ
ยามฝนพร่ำใบช้ำลบรอยแผล
รอฝนหลั่งครั้งหน้าตั้งตาแล
หวังจะลบรอยแผลเมื่อฝนลา

     ได้ละอองฟองฝอยเพียงน้อยนิด
     ก็ให้คิดคร่ำครวญละโหยหา
     อุ่นไอรักอบอวลจึงหวลมา
     ให้โหยหาคิดถึงซึ้งเหลือเกิน

หยาดน้ำฝนหล่นไหลปลายใบหญ้า
หยาดน้ำตาหลั่งมาคราห่างเหิน
เธออยู่ไหนใจหนาวร้าวเหลือเกิน
ฉันก้าวเดินวันนี้ไม่มีใคร

     ยังหวังไว้วันหนึ่งถ้ายังอยู่
     จะเชิดชูใจฉันไม่หวั่นไหว
     เพียงเธอบอกออกมาว่ามีใจ
     อีกหมื่นไมล์นานเนาว์จะเฝ้า...รอ




                                ทิพย์โนราห์ พันดาว				
6 สิงหาคม 2550 17:52 น.

จากดินสุ่........ดาว

ทิพย์โนราห์ พันดาว

เธออยู่สูงเกินกว่าจะคว้าถึง
คนที่หนึ่งในใจคงไม่ใช่ฉัน
เมื่อมีพบต้องมีพรากและจากกัน
หวังผูกพันมิสมใจดั่งใฝ่ปอง

เธอเป็นดาวฉันเป็นดินดูสิ้นค่า
ไม่อาจคว้าดาวอยู่เป็นคู่สอง
ดินต่ำศักดิ์รักลาน้ำตานอง
หวังครอบครองคงต้องตรมมิสมใจ

ไปเถอะดาวไปอยู่เคียงคู่ฟ้า
สุดสายตามองดูกู่ไม่ไหว
ศักดินาพาดาวพรากจากดินไป
กู่เท่าไรก็ไม่กลับลับสายตา

ดินยังคงเป็นดินแม้สิ้นแล้ว
ยินเสียงแผ่วดาวที่ฝันสั่นผวา
ดินยังคงรักดาวที่พราวตา
ปารถนาดาวอยู่เป็นคู่ดิน

ดาวเจ็บช้ำน้ำตาคลอยังรอเสมอ
อยากบอกเธอดินคนเก่าเฝ้าถวิล
จะคอยซับน้ำตาดาวคราวหลั่งริน
โปรดมองดินเถิดนะดาว....ยามร้าวใจ


                                          ทิพย์โนราห์  พันดาว				
4 สิงหาคม 2550 14:01 น.

วีรสตรีแห่งสยาม.....รุ่น ๑....ภาค 1

ทิพย์โนราห์ พันดาว

รายงานตัว ณกรมการรักษาดินแดน......
                แสงเรืองเรืองแดดไม่ร้อนในตอนเช้า
                เร่งฝีเท้าเพื่อให้ทันสิ่งฝันไว้
                นักศึกษาวิชาทหารหญิงสิ่งภูมิใจ
                เป็นหญิงไทยก็รักชาติไม่ขลาดกลัว

                เหยียบเท้าย่างเข้ากรมข่มใจคิด
                เห็นหมู่มิตรล้วนเสสรวลชวนเล่นหัว
                บ้างบอกเล่าประสบกราณ์ที่ผ่านตัว
                บางคนกลัวบ่นพึมพำยืนทำใจ

                ปรี๊ด ปรี๊ด ปรี๊ด นกหวีดดังคำสั่งขาด
                กระวีกระวาดเข้าแถวต่อเป็นตอนใหญ่
                ตรวจร่างกายเสร็จสรรพวิ่งฉับไว้
                รวามพลใหม่อีกครั้งสั่งเลิกลา
                                                                  1 วันผ่านไป




                 
นักศึกษาใหม่...................
                    วันอาทิตย์ตอนเช้าตรู่รีบลุกตื่น
                    ด้วยเมื่อคืนตื่นเต้นเป็นหนักหนา
                    จะได้ใส่ ชุดทหารตระการตา
                    ข่มนิทราเท่าไรหลับไม่ลง

                    แอบเมียงมองทหารใหม่ในกระจก
                    ให้ตระหนกอกใจแสนใหลหลง
                    สุดแสนเท่หนอเราเฝ้าบรรจง
                    ทำตัวตรงแล้วเชิดหน้าขึ้นท้าทาย

                    สายลมร้อนแป้งไม่ทาหน้าไม่แต่ง
                    ตะโกนแข่งฝ่าไอแดดที่แผดฉาย
                    เหงื่อทุกหยดหยาดพรูดูพร่างพราย
                    หัวใจกายเข้มแข็งแก่รงทุกคน

                     ถึงจะร้อนจะดำจงจำเถิด
                     ผลที่เกิดคือสำนึกที่ฝึกฝน
                     ให้เรามีวินัยใส่กมล
                     พร้อมผจญผองทุกข์ภัยทั้งใจกาย

                      เรียนสำเร็จปีหนึ่งถึงฟากฝั่ง
                      ด้วยใจหวังจะพบฝันที่มั่นหมาย
                      ยามจากกันน้ำตาคลอหนอเพื่อนตาย
                      ถ้าไม่วายชีวาลับจะกลับมา......อย่างแน่นอน
                      

                                                     ...           รอภาคต่อไปรับรองมันส์
                                                                
                  
                     

                                         ทิพย์โนราห์  พันดาว				
4 สิงหาคม 2550 13:16 น.

แด่คืนวันอันร้าวราน....กับสัญญาที่ค้างคาใจ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

คืนวันอันร้าวราน.........
                  ไม่อยากตื่นลีมตาเมื่อฟ้าสาง
                  เสียงใจครางแสนเจ็บเก็บไปฝัน
                  ว่าเราสองมีสุขใจในสัมพันธ์
                  ผ่านคืนวันอันร้าวรานผ่านพ้นมา
                       
                  มาวันนี้มีรอยแล้วแก้วชีวิต
                  เป็นรอยติดตรึงใจยากใฝ่หา
                  เป็นรอยรักร้อยร้างกลางอุรา
                  ติดตรึงตราเป็นรอยชำเกินทำใจ


สัญญาที่ตราตรึง.......
                  แว่วนกไพรขับขานกังวานป่า
                  ในเพลาฟ้าสางเฝ้าครางโหย
                  หยาดน้ำค้างร้างลมพรมรินโรย
                  น้ำค้างโปรยให้ปวดใจอาลัยลา

                  เหมือนบาดแผลให้เจ็บนักรักเป็นพิษ
                  ยอดชีวิตยังห่วงใยอาลัยหา
                  อยากถอนรักที่ผ่านเลยเคยสัญญา
                  เพียงสักคราลบไม่จาง ยังค้างใจ




                                              ทิพย์โนราห์  พันดาว				
4 สิงหาคม 2550 13:01 น.

บทกวีจากเขาใหญ่.........ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

เสียงบทเพลงก้องดังจากฝั่งป่า
เหล่าดาราเรียงรายสายลมหนาว
อุ่นไอรักอบอวลหวลอีกคราว      
ฟังเรื่องราวปกป้องไพรใจจดจำ

คือเขาใหญ่ยั่งยืนเป็นผืนป่า
เหล่าสัตว์สาร่าเริงบันเทิงสัม
คือป่าเรียงร้อยรัดสัจธรรม
คือลำนำกล่อมไพรจากใจคน



 


                           ลำตะคองใน.......คำคืน

เงาโขดเขาลางเลือนดาวเกลื่อนฟ้า 
เย็นบุปผารินโรยโปรยกลิ่นอ่อน
ยามดึกดื่นคืนร้าวหนาวอาวรณ์        
 ใจรอนรอนคิดถึงนางที่ร้างไกล


ณ คืนนี้พี่มองดาวให้หนาวนัก      
มิเห็นพักตร์อุ่นเขนยเคยหวั่นไหว
ด้วยคนรักเคยร่วมเรียงเคียงหัวใจ
ลืมอุ่นไอในคืนค่ำลำตะคอง



                                                        ทิพย์โนราห์  พันดาว				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
Lovings  ทิพย์โนราห์ พันดาว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
Lovings  ทิพย์โนราห์ พันดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
Lovings  ทิพย์โนราห์ พันดาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทิพย์โนราห์ พันดาว