30 สิงหาคม 2548 20:25 น.
ธรรมาภิวัฏ
๑ ส่ำเสียงสำเนียงในไพรป่า
นกหลาร่ายบินระเริงร่อน
หมู่ขอนแมกไม้ไม่ต่างขอน
ยืนต้นโรยรอนรอนตะวัน
๒ ใต้ต่ำป่าใบมีใบไม้
ร่ายไม้ลมรายยังผายผัน
พฤกษ์ใบยังรื่นโบกตะวัน
ยามบ่ายโรยวันมิผันแรง
๓ แรงลมยังรักในใบไม้
หลุดร่ายเริงรายอยู่ทุกแห่ง
ทุกธารยังหยาดสะท้านแรง
โขดหินก็ทนแรงธารสะท้อน
๔ ปลายังว่ายหมู่สัตว์ยังยินดี
รักกันไมตรีไม่มีผ่อน
สะพายเป้เร่แสงตะวันรอน
ต่ำใต้สายรอนยังเริงใจ
๕ ใจหนึ่งก็ห่วงในดวงป่า
ป่างามหนักหนามาผลาญไหม้
ไฟป่าผีเมืองหรืออย่างไร
ผีไฟผีโขนโค่นต้นธาร
๖ มือหนึ่งตีนหนึ่งกับตัวเปล่า
ขยาดเขาเราเปล่าจะหาญหาญ
เขาทิ่มฉาดเฉือนอย่างเรือนราญ
ผลักผลาญตีนมัดตะรางกรง
๗ กรงกายขังได้จะขังหมด
หยาดใจทุกหยดไม่ลืมหลง
เร้นป่าโบยบินยังยิลยง
คู่คงเคียงใต้ใบไม้นั้น
๘ ฟันมีดฟาดโค่นจะโจนแลก
ตำบี้ตะบันแหลกจะรองบั้น
รองเลือดหยาดรินห้วยดินดำ
ดำป่าคืนคำให้คงไพร
๙ ยักษ์ใหญ่มันฆาตกระทำฆ่า
หักรากถอนหญ้าสัตว์ร้องไห้
เลือดสัตว์เลือดคนก็จนใจ
ธารไหลรินรานเป็นธารแดง
๑๐ น้อยสัตว์ใหญ่น้อยตระหนกตื่น
ค่ำคืนก็เงียบสงัดแห่ง
ส่ำสัตว์เร้นหายนัยตาแดง
แห้งโหยโรยแรงระแหงดิน
๑๑ กินดินกินฟ้ามันกินหมด
กินใจหมดจดกระแสสิ้น
สายเลือดสายน้ำตาจะหลั่งริน
สุดสิ้นสายฝนเมื่อพ้นคืน
๑๒ ชีวิตเราหนึ่งแค่ใบไม้
หักต้นโค่นหักปลายจะมิฝืน
กลายซากสู่ดินจะกลับคืน
หากคืนป่าได้หมายแลกกัน
๑๓ ปืนเขาจ่อเราเรามิจ่อ
เอาเถิดสุดพ่อจะขอท่าน
รักกวางตัวนี้จะปาดปัน
เฉือนเนื้อแทนกันท่านจะเอา
๑๔ เปรี้ยงปืนลั่นแล้วที่แนวป่า
ก่นเสียงทอด่าจากป่าเขา
ผีพรากวิญญาณท่านจากเรา
ร่างเปล่าใช่ไปแต่วิญญาณ
๑๕ หมู่สัตว์ระส่ำร่ำไห้
หมู่ไพรซบใบดังไฟผลาญ
ใบไม้เลื่อนลอยในวิญญาณ
โรยใบเบิกทางสู่ธารนั้น
๑๖ เขาโค่นโค่นใบเราจักผลิ
ผลิใบจากดำริหัวใจท่าน
แทนกิ่งกล่นใบทุกเชิงชั้น
โอบพลันป่าผืนจะคืนมา
๑๗ ชาวเมืองชาวบ้านจะขานเล่า
ตำนานลำนำเก่าจะก่นหา
ใครหนอระกำในอุรา
รู้ฟ้ารู้ป่าเพลานี้
๑๘ วันนี้ผีร้ายมันเร้นรู
แต่ตายังดูอยู่ทุกที่
ความเก่าค่าเก่าของคนดี
จะมีที่ไว้ทางหรืออย่างไร
๑๙ มีดนั้นอาจยังเก็บฝัก
ลับใหม่อาจชักมาเฉือนได้
เอาหูไปนาเอาตาไปไร่
แล้วจะมีหูใครได้ยินเพลง
๒๐ ซ้ำแล้วซ้ำรอยอยู่อย่างนั้น
ใครกันที่มันมากุมเหง
ปืนมืดอิทธิพลผีนักเลง
จะยำเกรงทำไมท่านเจ้าขา
๒๑ สืบท่านนั้นจากไปนานแล้ว
สืบสิ่งทิ้งแนวไว้หนักหนา
มรดกแห่งโลกไพรพนา
ใครรักษาใครได้แล้วใครทำ
๒๒ ป่ายังรกนกน้อยยังร้องเพลง
ป่าบรรเลงเพลงป่าทุกโตรกถ้ำ
ธารยังไหลเซาะหินห้วยดินดำ
ทุกคำป่ายังค้ำทุกคำเมือง
๒๓ ป่าอยู่เมืองจะอยู่คู่กับโลก
ทุกข์โศกโลกอยู่ยังเล่าเรื่อง
ป่าหายเมืองหดก็หมดเปลือง
หมดเรื่องเปลืองเปล่าเมื่อเช้านั้น
๒๔ หมู่สัตว์จะอยู่ในที่ไหน
ป่าหดทดใบใครจะฝั้น
ดอกไม้จะบานที่ไหนกัน
แล้วเราหรือท่านจะคงทน
๒๕ แดดร้ายตะวันหฤโหด
เผาผลาญฉาดโฉดไปทุกหน
คนแห่งแหล่งนี้หรือจะทน
ทานทนทนทานสักปานใด
๒๖ สืบเอ๋ยสืบร่างยังสืบป่า
สืบปราชญ์ปรัชญาป่ายังได้
ร่มร่างสืบเปรื่องชำเรื่องไกล
มอบไว้ร่มเงาเนาว์แผ่นดิน
๒๗ เราทุกผู้เราทุกคนที่เกิดก่อ
สืบใจสานทอในทุกถิ่น
ทุกใบใต้ร่มไม้ยังได้ยิน
เสียงสืบมิสืบสิ้นจากใจเรา
๒๘ จะก้าวย่างตามทางที่สานสืบ
ลบรอยคราบหลืบทุกคืบเขา
ทุกพงดงย่างอย่างแผ่วเบา
แต่มิเบาเสียงเราย่างศรัทธา
๒๙ หลับตานอนเถิดสืบวิญญาณเจ้า
อังคารเผาปลิวโปรยในเวหา
สู่แดนดินถิ่นงามอร่ามตา
เราจะมาก้าวย่างตามทางไพร.
มูลนิธิสืบนาคะเสถียร ซึ่งตั้งขึ้นเพื่อสานต่อเจตนาของคนกล้าแห่งป่าไม้ ได้จัดกิจกรรมรำลึก 15 ปี แห่งการจากไปของสืบ นาคะเสถียร โดยมีไฮไลต์อยู่ที่คอนเสิร์ต "สืบภู สืบไพร สืบใจ" ในวันเสาร์ที่ 3 กันยายน 2548 เวลา 18.00 น. ณ หอประชุมใหญ่ธรรมศาสตร์ (ท่าพระจันทร์)
บัตรราคา 300,500,800 และ 1,000 บาท ซื้อได้ที่โรบินสัน สาขาสีลม- รัชดาภิเษก, ร้านน้อง ท่าพระจันทร์, ร้านเทปเจไดเดอะมอลล์ บางกะปิ หรือที่กลุ่มดินสอสี โทร.0-2 623 2838-9 และมูลนิธิสืบนาคะเสถียร โทร.0-2224-7838-9
25 สิงหาคม 2548 01:00 น.
ธรรมาภิวัฏ
พร่า..........................พร่างพิรุณพรม
พรม..........................พื้นพร่างพาสดใส
ใส..............................แสงสดสราญราย
ราย.............................พฤกษ์พรายระรื่นรอง
เรื่อแสงใต้ตาวัน
ลอดจางเมฆม่านแมกไม้
ผกากลายกลิ่นกำจรจาย
สายแสงสู่สายจะซ้อนรอนตะวัน
แวววับระยับแดดแสง
ส่องสะท้านสาดสะท้อนรอนระเรื่อแดง
ระยิบกระพริบแวมวามวาริน
บิน.................................................นกแห่งท้องนาภา
ปลา................................................แห่งน้ำพลางแหวกว่าย
ว่าย.................................................คลื่นครืนฟองกระเซ็นสาย
ระรอกริ้ว.................ริ้วเรืองราย.................ริ้วรายวง
วาด...............................................ภาพระบาดระบัดแปรงปาดป้าย
ภาพงามหรืองามภาพสวรรค์สรรค์ไซร้
เรืองเรืองงามงดในจินตารมณ์
มโนแห่งป่า ป่าแห่งมโนธรรมชาติ
สร้างสมห่มรักแห่ง.. บ่แห้งเหือด บ่แห้งหาย
หมายแห่งสวรรค์สงบสบสรรค์ปันแบ่งนัย
นัยยะรักษ์ รักแห่งแบ่งให้ในทุกธาร
ธารรักธารธรรมและธารโลก
ร่วมรักรักษ์ร่วมโลกโลกร่วมสรรค์
ต่างมือต่างแต่งแต้มมือรักแบ่งปัน
ปันแบ่งแบ่งปัน.......ปั้นสวรรค์สรรค์ยืนให้ยงค์ยล
คู่คงเคียงอยู่เพียงฟ้าเพียงเวลาโลกยังแย้มยืน-
ทุกคืนวัน
21 สิงหาคม 2548 23:10 น.
ธรรมาภิวัฏ
เดินทาง.............................เรียบเทียบข้างลำธารผ่านทิวผา
ทำทางถากถางกาลเวลา.............สานฝันวันทิวาและราตรี
ฝนโปรย.............................ลมพัดโรยหอบฝนฝากฟ้านี้
ชีวิตการเดินทางแสนยินดี.........ชุมชลดลฤดีทวีเรือง
เล่าเรื่อง..............................รุ้งเรืองประกายฟ้าทาแสงสี
บอกกล่าวเล่าขานบุราณมี............พระแม่ธรณีขจีแดน
มนต์แมน..........................เสกสรรค์ปั้นแต่งแดนพฤกษา
แทบทางถิ่นทิ้วริ้วพนา................งามฟ้าสดใสเยี่ยมไมตรี
ฝนซา.................................ทางกลายปลายป่าในครานี้
ต่ำใต้แห่งโลกเอื้อนวจี..................ราตรีโอบฟ้าดาราดาว
19 สิงหาคม 2548 12:01 น.
ธรรมาภิวัฏ
..นาวาฝันฟากฝั่ง
คลื่นโถมโรมรันสนั่นไหว
ถ่อพายฝ่าคลื่นประดังไป
ฝั่งฟ้ากลับไกลสุดแสงตา
เรือน้อยลอยเค้วงกลางสมุท
ทอดใจด้วยสุดจะฟันฝ่า
เหนื่อยอ่อนผ่อนใจในสายตา
เหน็ดหน่ายอ่อนล้าจะราพาย
เหทิศหันคว้างตามแรงพัด
ลัดใจลอยหลักที่ปักไว้
จ่อมจมหล่มด่ำถลำไกล
ดำลึกดิ่งในใต้นที
ทุลักทุเลกระอักอ่วม
เสือกสนจนจวนจะสุดที่
สำนึกสำเนียกในนาที
เลือกที่ขวายควานจวนเจียนตาย
คว้าพายหงายเรือตั้งลำใหม่
กลับเรือล่องใบด้วยใจหมาย
หยัดขึ้นถ่อพายให้สุดกาย
โถมคลื่นถั่งพายกระจายพัง
ฟ้ามืดวิโยคประโคมคลื่น
ใหญ่ยิ่งสุดฝืนจะกลืนหวัง
วายุใหญ่โถมโหมประดัง
ยิ่งยั้งยังกายตะกายพาย
เรือเอียงเบี่ยงเฉเซแทบคว่ำ
เอียงกลับทับย้ำสำคัญหมาย
นารกนาวาฝ่าสุดใจ
แม้นตายใจฝ่า ข้าจะสู้..!!
ลมราฟ้าครึ้มกระจายจาง
ฟ้าใสดาวพร่างทางทอสู่
ฝั่งฟากฟ้าฝันที่เฝ้าดู
ร่ำลู่ตรูตรงลงปลายทาง
ล่องสู่จุดหมายตรงปลายฟ้า
แจวพายฟันฝ่าวันฟ้าสาง
สู่หมายอรุณที่รุ่งราง
เบิกฟ้าเบิกทางที่รางรอ
16 สิงหาคม 2548 20:55 น.
ธรรมาภิวัฏ
ฝันดี
แด่แสงดาวแห่งศรัทธาเล่มใหม่
------------------------------------------------
ดินสอที่หมดไส้
แท่งใหม่ที่มาแทน
ทุกคำที่แน่นแฟ้น
เป็นสิบแสนที่เส้นสาย
อักษรกลอนทบเก่า
ยังเกิดเค้าออกเส้นลาย
ทุกคำมิพร่าพราย
ทุกสายเส้นยังอักษร
คำนึกนำคำนึง
แอบเอื้อนถึงมิต่างพร
อักษาระดากลอน
ประพันธกรคำน้อมนบ
เกิดใกล้มิพรากจาก
ยากลำบากอาจประสบ
ทุกถ้อยร้อยคำรพ
ประพบเพ้อที่จากมา
แสงดาวหรือแสงฝัน
หรือต่างกันในศรัทธา
ฝันเปล่ายังเปรยค่า
ณ เวลาข้าเพ้อฝัน
เวลาอาจลาวาง
หากเราห่างต่างทางกัน
คล้ายคำที่ขำขัน
กลับจักพลันมลายหาย
สิ้นแล้วหรือสิ้นรัก
ดังสิ้นหลักรักมลาย
คำเพ้อก็เสื่อมคลาย
ก็คล้ายฝันเมื่อวันตื่น
ก่อนนั้นฉันฝันดี
ดังเคยมีในค่ำคืน
คืนได้จะกลับคืน
คืนสิ่งฝันเมื่อวันนั้น
อนิจจาเราล้วน แต่.. ต่าง
ระหว่างทางอย่างกีดกั้น
ขีดครึ่งที่แบ่งกัน
นี่ฝันฉัน...นั้นฝันเธอ !!
สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน
ประดาพร แก่ฉัน , เธอ
อธิษะฐานประพรมประทานเปรอ
ประปรายโปรยสู่ฝันดี..
หน้าส่วนตัว
2240
