3 สิงหาคม 2548 23:10 น.

ขับขาน

ธรรมาภิวัฏ


ขับขานลำนำพรรณการ                   สืบต่อยืนนาน
เล่าขานสืบสานจาบรรณ

ให้แจ้งกตัญญุอัน                            ธรรมสิทธิ์บัณฑิตครัน
ให้ครบบรรจบเลิศเลอ

พรั้งผิดคุณท่านอย่าเผลอ                  คุณธรรมบำเรอ
ห่อนลืมกตัญญุกาล

ขับคชชะกั้นฉัตรปักษ์ศานติ์              ทั่วเขตถิ่นคาม
พยาศักดิ์ใหญ่ใฝ่ตน

ชาวนาคุณท่านทวมท้น                      กินข้าวเติบตน
เลี้ยงคนสร้างชาติสืบมา

ก่อกูลพิบูรณ์พูนผา                             สำราญอัฌชา
สืบมาอนันตกาล

ห่อนให้กำเริบเสิบสาน                        อำนาจ พ ล พาล
ก่อการเหยีดธารธรณี

พระคุณแม่ท้นพ้นพลี                          พระโภสพธรณี
พูนพลีมีคุณอเนกอนันต์

เมล็ดรวงก่อเกิดบรรเสิดสรรค์             เลี้ยงชนแทบชั้น
มีคุณถ้วนธรรมเท่าเทียม

บัณฑิตระลึกธรรมจำเนียร                    ใส่ใจโดยเพียร
ห่อนให้คนเตียนตำหนิตาม

กตัญญูยิ่งใหญ่ไพศานต์                       ก่อเกิดยืนนาน
จวบจนต่อกาลปัจจุบัน

เทพไท้ทรนินอินทร์อัน                         ใหญ่ยิ่งเกริกกัลป์
ถ้วนสวรรค์ชั้นฟ้าอามร

ประสาทสิ่งสรรพเกริกพร                       ไพรีไพรอน
รอนร่ายพ่ายพับอับปราง

สรรพสิ่งต้องใจไพศานต์                         ถ้วนทุกอัฌชาน
บรรลุทั่วธารท่านเทิญ..				
3 สิงหาคม 2548 00:36 น.

รำพันพ้อ

ธรรมาภิวัฏ

เมื่อ..         เจ้าก้าวข้ามย่ำหญ้าใยก้าวข้าม
                 เจ้าข้ามเราเจ้าก้าวข้ามหยามเหยียบย่ำ
                 เจ้าย่ำยีเหยียบใจเหยียบก้าวย้ำ
                 เจ้าเหยียบพี่เหยียบระกำย่ำเหยียบใจ
        
                 เจ้าหญ้าแพรกอนาจใจเจ้าหญ้าแพรก
                 เจ้าราญแหลกแพรกหญ้าใบแหลกราญร้าว
                 สุดอนาจ อนาจ อนาจใจแตกแล้วเรา
                 แตกธุลีใจเจ้าหญ้าแพรกโรย
         
คำขอสุดท้าย.. เจ้าหญ้าน้อย
                 ขอรองรอยรับบาทธุลีทุเลา
                 โรยละอองประคองครอบพินอบพิเทา
                 ละอองเจ้าสละใจธุลีดิน

(อีกนิด)      เจ้าสบายแต่พี่เจ็บพี่เป็นสุข
                  เจ้าสนุกพี่ร้องไห้ใช่ขลาดเขลา
                  ให้พี่ตายลองบาทละอองดาว
                  ถวายเซ่นสนุกเจ้าแม่ดวงใจ				
2 สิงหาคม 2548 23:44 น.

อ้ายอินทรถึงอุไร

ธรรมาภิวัฏ


วอนวอนพวาวประกายดาวและพราวฟ้า
ห่มอุราวอนว่าอย่าว้าไหว
ห่มดวงจิตละพนิจจิตกายใจ
ห่มอุไรฮอยกอดออดพะอง

...ฝากเดือนดาวประดับดิ้นบ่สิ้นแสง
ให้ฉายแดนเดือนมืดบ่จืดจิ่น
ให้หวลคิดคำนึงถึงอ้ายอินทร
บ่เคยสิ้นเคยร้างห่างกำจร

มาร้อยกลอนร้อยกอดออดเอวสาว
ในคืนหนาวสกาวกลิ่นอิ่นอัปสร
ว่าอ้ายฮักอ้ายแพงแององอร
อยากกกกรเกยกอดออดอุไร				
2 สิงหาคม 2548 23:32 น.

แสงดาวแห่งศรัทธา

ธรรมาภิวัฏ



ใครเอ๋ยใครเอยรู้บ้างใหม
ใครหนอใครสัมผัสแสงสว่างหน
จุดประกายเปลวกลางทางอันมืดมน
ก้าวตามแสงทุกข์ทนในหนทาง

ให้เปิดหน้าต่างมารับรู้
เปิดประตูสู่ฟ้าในฟ้ากว้าง
หน้าต่างบานใจเปิดให้เบิกบาน
ให้ความงามเจ้าบานดอกไม้รวง

ใครว่ากลิ่นนั้นกลิ่นอันสดสวย                    
มาโรยรวยหอมรื่นหรือแห่งไหน
ฤาดอกไม้โรยดอกสู่หนใด
ฤาว่าใครทายบอกออกความงาม

คลับกลิ่นอาบอาธรรมกระนั้นหรือ
จะเจือกลิ่นมืดชั่วกระนั้นหนอ
ฤาเจ้ากลิ่นกลิ่นศรัทธรรมที่เคยทอ
 มาออบกลิ่นกระนั้นหนอเจ้าศรัทธา

...เจ้าแสงดาวดอกไม้ฟ้า
กลิ่นเจ้าแสงดาวแห่งศรัทธาฤามาสู่
ฤาเป็นเพียงไม้กลิ่นใช่ตรองดู
ฤาดับแล้วเจ้าแสงสู่ศรัทธาเลือน				
2 สิงหาคม 2548 22:38 น.

สูง-ต่ำ

ธรรมาภิวัฏ


สูงส่อเสียดส่งเทียมฟ้า
ต่ำเตี้ยใต้พสุธาหฤเหว
เปลวเทียนชีวีเร้าเผาเปลว
ดับเลวดับสูงเทียมทัน

แม้นเกิดเป็นใหญ่ใต้หล้า
สูงส่งยงค์พยาเกริกศักดิ์
มั่งมีพิบูรณ์พูนทรัพย์
ตายดับบรรลัยไฟเพลิง

หยุดแย่งแข่งขันกันเถิด
หยุดเชิดเปรียบศักดิ์ทับเข้า
หยุดไฟกิเลสราญเร้า
หยุดเศร้าดับหนาอาวร

ติดตัวสิ่งใดไหนบ้าง
กรรมเก่าก่อร่างสร้างผล
กรรมดีกอปรดีพลีตน
คู่คนคู่ฟ้านภาลัย

ฝากไว้เคียงคู่ชีวิต
ลิขิตเพียงว่าอาศัย
อาสัญดับวันบรรลัย
คืนไว้สิ่งใดใฝ่ปอง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟธรรมาภิวัฏ
Lovings  ธรรมาภิวัฏ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟธรรมาภิวัฏ
Lovings  ธรรมาภิวัฏ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟธรรมาภิวัฏ
Lovings  ธรรมาภิวัฏ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงธรรมาภิวัฏ