17 มกราคม 2552 20:41 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
กลอนที่เขียนมากมายหลายอันดับ
ประกายจับเพริศแพร้วแนวภาษา
มนต์กวีมีตำนานโบราณมา
สร้างคุณค่าอักษรด้วยกลอนไทย
เป่าด้วยมนต์พยัญชนะสระล้วน
ความหมายชวนตรึงจิตพิสมัย
เป็นลำนำบทกลอนวอนจากใจ
เฉิดไฉไลให้กันวันดีดี
ประดิษฐ์ประดอยถ้อยคำลำนำฝัน
ถึงใครกันให้เห็นเป็นสักขี
ร้อยลำนำจากใจใต้วจี
ร้อยวลีซึมซาบเอิบอาบทรวง
จะเด็ดดาวดวงเดียวเหนี่ยวขึ้นฟ้า
หวังทายท้าผู้ยิ่งใหญ่ในแดนสรวง
สร้างลำนำเอิบอาบใช่ภาพลวง
ดาวลับร่วงหล่นหายไม่คลายแคลง
คนเขียนกลอนคิดหมายได้อันดับ
ยังอยู่กับความจริงเมื่อสิ้นแสง
ทางข้างหน้ามืดมนจนระแวง
เพียงแสวงแหล่งพักพิงเพื่ออิงใจ
-------------
(ไร้อันดับ)
15 มกราคม 2552 22:15 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
กลางนาวากราดเกรี้ยวด้วยเกลียวคลื่น
เรือลำหนึ่งยังฝืนขึ้นทายท้า
ด้วยกำลังจากแรงแห่งศรัทธา
ยังมุ่งหน้าข้ามฝั่งหวังค้ำชู
จากเรือใหม่สีสดดูชดช้อย
ไม่เคยถอยตรากตรำยังทำสู้
จากมือที่ละม้ายคล้ายน่าดู
เป็นมือคู่ที่คัดท้ายไม่หายไป
จากใบหน้าอ่อนมาชราแล้ว
โธ่ ดวงแก้วยังอยู่รู้ใช่ไหม
นำเรือผ่านม่านหมอกพอกสายใย
ความเป็นไปของเหล่าเยาวชน
จากเรี่ยวแรงมากมายกลายอ่อนล้า
แต่ดวงตามุ่งมั่นเพียงหวังผล
ส่งศิษย์ให้ข้ามฝั่งตั้งตัวตน
เติบโตจนสง่างามตามครรลอง
จะสิบเที่ยวร้อยเที่ยวขอเกี่ยวฝัน
จะสร้างสรรค์คนรุ่นใหม่ให้สนอง
คุณแผ่นดินคุณชาติศาสน์ประคอง
แผ่นดินทองแผ่นดินไทยให้ร่มเย็น
กลางนาวากราดเกรี้ยวด้วยเกลียวคลื่น
ยังหยัดยืนฝืนข้ามความทุกข์เข็ญ
เรือลำเก่าใกล้ผุพังยังจำเป็น
อย่าพึ่งเข็นขึ้นฝั่ง ตั้งเดียวดาย
---------------
(ไร้อันดับ)
10 มกราคม 2552 14:20 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
๑.เจ้าเด็กน้อยหน้ากลมเหมือนอมยิ้ม
เล่านิ่มนิ่มเสียงดังพอฟังว่า
แม่ไม่รู้อยู่ที่ใดใครชักพา
พ่อก็มาสิ้นใจไปหลายปี
ยายเก็บไปเลี้ยงไว้ได้ฟูมฟัก
เวทนายิ่งนักตระหนักที่
เป็นกำพร้าที่ใครไม่อารี
ยายคนดีรับเลี้ยงไม่เกี่ยงงอน
เมื่อไม่นานยายชรามาลาจาก
บ้านที่ฝากจำนองไว้เกินไถ่ถอน
เขามายึดคืนไปให้อาวรณ์
ไร้ที่นอนจรจากมาตรากตรำ
จะขอมาอยู่อาศัยในวัดนี้
หวังเป็นที่หลับนอนในตอนค่ำ
ขอหลวงตารับไว้อย่าใจดำ
จะช่วยทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ
๒.หลวงตาละสายตามาหยุดนิ่ง
ฟังทุกสิ่งคิดตามความเคลื่อนไหว
ประสบการณ์ที่เห็นเคยเป็นไป
อาจไม่ใช่เรื่องจริงสิ่งเล่ามา
จึงหยิบเงินเป็นทานเจือจานให้
แต่ไม่ได้รับฝากดังปรารถนา
เดินเข้าห้องสวดมนต์จนนิทรา
วันเวลาผ่านไปได้สองวัน
๓.เสียงตะโกนโวยวายที่ท้ายวัด
เด็กจรจัดจมน้ำตายชายน้ำนั่น
แม่ค้าข้าวบอกเล่าเรื่องเศร้าพลัน
ฉันเห็นมันมานอนตอนเมื่อคืน
มาขอเงินที่ออกปากเคยฝากฉัน
เพราะว่ามันถูกไถใช่ใครอื่น
จากเด็กวัดที่โตกว่าเมื่อวานซืน
มันมายืนซื้อขนมลูกอมไป
แจกเด็กวัดที่ผ่านย่านแถวนี้
แล้วไปที่ริมท่าน่าสงสัย
ต่อจากนั้นก็ไม่เห็นเป็นอย่างไร
เช้าตกใจเมื่อพบศพของมัน
๔.หลวงตาฟังเรื่องทั้งหมดสลดยิ่ง
หมาแมววิ่งจรจัดมีวัดกั้น
เด็กจรจัดเพียงหนึ่งหวังพึ่งกัน
กลับผลักดันมันไปไม่นำพา
เจ้าเด็กน้อยหน้ากลมเหมือนอมยิ้ม
ตาเจ้าพริ้มยิ้มรับกับใครหว่า
เจ้าคงยิ้มเยาะเย้ยเหวย " ชะตา"
หรือเจ้ายิ้มเยาะข้าว่า "จำเลย"
--------------------
(ไร้อันดับ)
7 มกราคม 2552 20:23 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เหมือนมีแส้ฟาดโบยคอยเร่งเร้า
กระตุ้นเราอย่าหยุดให้รุดหน้า
ทั้งเกลือกกลิ้งวิ่งไปอย่าได้ช้า
แม้ฟันฝ่าอุปสรรคจักต้องไป
จะเหนื่อยยากเพียงใดต้องไปฝ่า
ไม่รู้ว่าจุดจบพบตอนไหน
ต้องทุ่มเททับโถมโหมกายใจ
เพราะสิ่งใดไม่รู้แต่สู้ทน
เช้าจนค่ำยังวกวนทนต่อสู้
หยาดเหงื่อคู่แรงกายดังสายฝน
เหมือนชีวิตกลับกลายคล้ายหุ่นยนต์
กดปุ่มด้นเดินหน้ามาทำงาน
เคยค้นหาบ้างไหมทำไมนี่
แส้ที่มี กิน กาม เกียรติ์ ที่เรียกขาน
หรือภาระหน้าที่มีตำนาน
มาประสานโบยกระหน่ำให้หนำใจ
--------------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
2164
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
