29 ตุลาคม 2552 14:46 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เป็นเพียงลมพัดผ่านหรือม่านฝัน
ความผูกพันที่เห็นเคยเป็นอยู่
แตกสลายกลายจากไม่อยากดู
ปิดประตูใส่กลอนนั่งถอนใจ
ต่อไปนี้เหลือเราคนเก่าก่อน
คนที่นอนบนเตียงพักเอียงไหล่
หยิบหนังสืออ่านเล่นทุกเย็นไป
แล้วหลับใหลอย่างลำพังทุกครั้งมา
ไม่มีแล้วเรื่องราวในคราวทุกข์
ไม่มีแล้วความสุขและทุกข์ท้า
เหลือแต่ความทรงจำไม่นำพา
กับความล้ารินไหลในภวังค์
ขอเวลาฉันหน่อยเพียงน้อยนิด
ขอหยุดคิดเพื่อลบหรือกลบฝัง
สิ่งที่ใจผ่านมาละล้าละลัง
ขอหยุดยั้งสักนิดก่อนผิดไป
ณ วันนี้บ้านเราคงเหงาเงียบ
ความเย็นเฉียบเกาะจิตแนบติดไว้
ไม่มีแม้คำลาและอาลัย
ทั้งสายใยความคิดก่อนปิดตา
เป็นเพียงลมพัดผ่านหรือม่านฝัน
ความผูกพันที่เป็นไม่เห็นค่า
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา
จะโหยหาหวั่นไหวทำไมกัน....
----------------
(ไร้อันดับ)
24 ตุลาคม 2552 18:47 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เจ้าอุบลนั่งยิ้มเหมือนอิ่มจิต
เจ้าคงคิดถึงพระธรรมที่ฟังอยู่
ประกายตาแห่งศรัทธามันน่าดู
ดังจิตผู้เอิบอาบทาบพระธรรม
หลวงตาเคยถามว่ามาจากไหน
เจ้าตอบไว้ให้ฟังยังนึกขำ
โดยสารรถหลงทางสร้างวีรกรรม
เกือบจะค่ำมาถึงซึ่งวัดวา
หลวงตาถามทำไมไม่อ่านป้าย
เจ้าทำท่าเอียงอายแล้วตอบว่า
ไม่ได้เรียนเขียนอ่านแต่นานมา
เป็นแม่ค้าขายผักหลักครอบครัว
หลวงตาถามอายุเท่าไหร่หล่ะ
ตาเจ้าละหลบไปแล้วส่ายหัว
หลวงตามถามทำไมถึงไม่กลัว
เจ้าบอกตัวมีจิตคิดทำบุญ
เจ้าบอกว่าขอมาสัปดาห์ละหน
ถูกยายบ่นพ่อด่าจนว้าวุ่น
เสียเวลาค้าขายมลายทุน
ชุลมุนเหมือนหมายไม่ให้มา
เจ้ากราบพ่อขอยายถวายจิต
สัปดาห์หนึ่งหวังคิดไร้มิจฉา
หวังได้พบทายาทพระศาสดา
ได้ศึกษาพระธรรมอันอำไพ
หลวงตาฟังด้วยใจให้สลด
ตถาคตศาสดาที่อาศัย
บรมครูแห่งเราที่เข้าใจ
สั่งสอนให้ครุ่นคิด ปฏิปทา
หลวงตาวางธนบัตรที่ยับย่น
คราบผักปนเหงื่อไคลหัวใจล้า
เจ้าอุบลถวายให้อาตมา
มีราคากว่าทรัพย์นับอนันต์
--------------
(ไร้อันดับ)
22 ตุลาคม 2552 20:16 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
จากมานานบ้านเก่าที่เราอยู่
ต้นไทรคู่กลางลานหมู่บ้านนั้น
เด็กผู้หญิงตัวน้อยรอคอยกัน
จนตะวันจวนลับใกล้ดับลง
เธอเป็นเด็กเงียบเหงาดูเศร้านัก
มีความรักอบอุ่นแค่ฝุ่นผง
มีครอบครัวเหมือนไม่หัวใจคง
ถูกขีดวงจำกัดและมัดตี
รอยไม้เรียวเกี่ยวใจเมื่อได้เห็น
รอยแผลเด่นเลือดซิบใจริบหรี่
จึงหยิบยื่นน้ำใจให้ไมตรี
ว่ายังมีฉันอยู่คอยดูแล
เธอส่งยิ้มพร้อมน้ำตามาให้ฉัน
เราคุยกันบอกใจไม่ให้แพ้
แล้ววันหนึ่งตัวฉันต้องผันแปร
เพราะพ่อแม่ย้ายงานเปลี่ยนบ้านไป
วันสุดท้ายเธอฝืนมายืนส่ง
ภาพยังคงมองเห็นเหมือนเด่นใส
กระโปรงคล้ำตุ๊กตาขาวยังร้าวใจ
โบกมือไหวให้ฉันนั้นสัญญา
สิบห้าปีผ่านไปใจยังนึก
ความรู้สึกนึกถึงคนึงหา
โอ้ เพื่อนฉันคนเคยเอ่ยคำลา
อยากรู้ว่าเป็นไฉนในวันนี้
ในหมู่บ้านเปลี่ยนไปไกลเกินคิด
คนสนิทห่างหายหรือย้ายหนี
ตะวันลับจากฟ้าหาไม่มี
ไฟริบหรี่วับสว่างกลางต้นไทร
ร่างเด็กน้อยยืนนิ่งอิงลำต้น
ใบหน้าหม่นซึมเศร้าใต้เงาไม้
กระโปรงคล้ำตุ๊กตาขาวปวดร้าวใจ
โบกมือไหวเรียกฉันเหมือนวันลา
ความรู้สึกเหมือนเสียงสำเนียงพ้อ
ว่าเธอรอฉันผ่านมานานช้า
ดวงวิญญาญล่วงลับยังกลับมา
คำสัญญาที่ต้นไทรยังไม่ลืม...
---------
(ไร้อันดับ)
16 ตุลาคม 2552 09:32 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ซากสถานกาลก่อนในตอนสร้าง
ใจที่ร่างเอิบอิ่มกับพิมพ์เขียว
เราทั้งสองวางแปลนจากแกนเดียว
ใช้รักเหนี่ยวใจร่างเพื่อสร้างทำ
เอาเสาเข็มหัวใจใส่ในหลัก
บรรจงปักแล้วตอกหมายบอกย้ำ
ให้มั่นคงลงลึกผนึกคำ
หวังจะค้ำรากฐานไม่รานรอน
เทด้วยคานน้ำใจเพื่อให้คิด
คนละครึ่งชีวิตดวงจิตสอน
รวมเป็นหนึ่งยึดมั่นนิรันดร
ไม่คลายคลอนหยัดยืนดุจผืนเงา
ใช้พื้นความเข้าใจแม้ไกลห่าง
จะอยู่ข้างเคียงกันในวันเหงา
คอยปลอบโยนให้กันเพื่อบรรเทา
ความโศกเศร้าพลัดพรากและจากลา
ใช้ผนังฝังไว้การให้เกียรติ
จะไม่เฉียดเหยียดหยามประนามว่า
จะยกย่องเชิดชูคู่ชีวา
ให้เคียงฟ้าเคียงดินแม้สิ้นลม
ใช้หลังคาซื่อสัตย์มาจัดสร้าง
เป็นแนวทางคลุมให้หัวใจสม
ต้านแสงแดดแผดร้อนที่ซ่อนคม
น้ำค้างพรมฝนเทหักเหใจ
มาบัดนี้เสาคานพื้นผนัง
หลังคาพังผุลงเกินคงไหว
ซากสถานวันนี้จะมีใคร
ถ้าเราไม่หวนกลับไปปรับปรุง...
--------------
(ไร้อันดับ)
1 ตุลาคม 2552 21:48 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
บนเวทีแสงส่องเป็นวงกว้าง
จับเรือนร่างผู้แสดงด้วยแสงสี
ท่วงทำนองรองรับกับดนตรี
หลังจากม่านกำมะหยี่ได้คลี่กาง
ตัวละครออกมาตรงหน้าฉาก
สวมบทหลากอารมณ์ที่สมอ้าง
ทั้งความสุขทุกข์เศร้าใต้เงาจาง
บทต่างต่างที่แสดงในแสงไฟ
บ้างรับบทยิ่งใหญ่อยู่ในหล้า
บ้างโทษฟ้าลงทัณฑ์จนหวั่นไหว
บ้างตะโกนร้องบอกอยากออกไป
บ้างดวงใจซึมเศร้าอยากเข้ามา
บ้างโดดเดี่ยวเดียวดายอยากตายจาก
บ้างเพื่อนหลากมากมายมีหลายหน้า
บ้างร่ำรวยสวยเด่นเช่นดารา
บ้างหลบตาอายตนคนอย่างเรา
แต่ละบทที่แสดง ณ แห่งนี้
กลางเวทีสรรค์สร้างเริ่มว่างเปล่า
เสียงดนตรีคลอรับเหมือนดับเงา
ยังความเศร้าโศกศัลย์วันเวลา
บนเวทีแสงส่องเป็นวงแคบ
ร่างที่แอบอิงจิตระริกล้า
ท่วงทำนองดนตรีไม่มีมา
คงถึงคราม่านละครตอนปิดลง
---------------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
1867
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
