กราบ พี่ทวีสุข ทองถาวร

เวทย์

ทวีสุข ทองถาวร นักกลอนอาวุโส อดีตมือทองของธรรมศาสตร์ได้จากลาพวกเราไปแล้ว ด้วยโรคร้าย หลังจากเข้ารับการบำบัดรักษาที่โรงพยาบาลศิริราช วันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๔๗ 
พิธีรดน้ำศพที่วัดน้อยนางหงษ์ กทม. เวลา ๑๗.๐๐ น
กราบคารวะ พี่ทวีสุข ทองถาวร 
ถ้ากราบลงตรงไหนแล้วใจอ่อน 
เป็นวรรคกลอนตัวอย่างช่างสร้าง,สรร 
ได้ฟังจากปากกวีที่เขียนมัน 
ก็เห็นชั้นเชิงผู้เป็นครูกานท์ 
หนึ่งในสี่มือทองของธรรมศาสตร์ 
ผู้สามารถเขียนกลอนแสนอ่อนหวาน 
แต่คมคายคล้ายมีดกรีดดวงมาน 
ทุกรอยจารจึงพลอยเป็นรอยจำ 
พี่สอนว่าอารมณ์ต้องบ่มหน่อย 
มิใช่พล่อยเหมือนเผลอเพียงเพ้อพร่ำ 
เห็นที่มาที่ไปในถ้อยคำ 
และเน้นย้ำให้ละเอียดละเมียดละไม 
ถ้ากราบลงตรงนี้แล้วพี่ฟื้น 
กราบทั้งคืนก็ยอมพร้อมทำได้ 
เถิดทุกถ้อยแทนมาลามาอาลัย 
ส่งพี่ไปสู่สวรรค์นิรันดร์กาล				
comments powered by Disqus
  • ..สีน้ำฟ้า..

    6 ธันวาคม 2547 11:30 น. - comment id 8851

    ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
    
    แม้แจมไม่ได้รู้จักพี่เค้าเป็นการส่วนตัว ก็รู้สึกเสียใจร่วมกับหลายคนที่อยู่ข้างหลังด้วย
    
    ----
    ถ้ากราบลงตรงนี้แล้วพี่ฟื้น 
    กราบทั้งคืนก็ยอมพร้อมทำได้ 
    เถิดทุกถ้อยแทนมาลามาอาลัย 
    ส่งพี่ไปสู่สวรรค์นิรันดร์กาล 
    ---
    
    ยืมคำคุณเวทย์มายืนยันอีกครั้งค่ะ
    
    แจม
  • ผลิใบ

    6 ธันวาคม 2547 11:34 น. - comment id 8852

    มาร่วมอาลัยครับ
    
    
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    6 ธันวาคม 2547 12:03 น. - comment id 8853

    
      ร่วมไว้อาลัยด้วยครับผม....
    
      **..  แด่หนึ่งใน  สี่มือทอง  ของธรรมศาสตร์
           แม้วันคืน จะพลัดพลาด  เกินหวนหา
           สิ่งที่เหลือ  ทิ้งไว้  ในโลกา
           คือความดี  อันมีค่า  กว่าอื่นใด....**
    
      สิ่งที่ครูทิ้งไว้ให้พวกเราคนรุ่นหลังได้เฝ้าเดินตาม
    
      คือความดีและผลงานอันทรงคุณค่า.....
    
      ื             นิรันดร์...
    
    
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    6 ธันวาคม 2547 12:04 น. - comment id 8854

    
      ร่วมไว้อาลัยด้วยครับผม....
    
      **..  แด่หนึ่งใน  สี่มือทอง  ของธรรมศาสตร์
           แม้วันคืน จะพลัดพลาด  เกินหวนหา
           สิ่งที่เหลือ  ทิ้งไว้  ในโลกา
           คือความดี  อันมีค่า  กว่าอื่นใด....**
    
      สิ่งที่ครูทิ้งไว้ให้พวกเราคนรุ่นหลังได้เฝ้าเดินตาม
    
      คือความดีและผลงานอันทรงคุณค่า.....
      
      ด้วยความเคารพครับ
    
    
    
    
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    6 ธันวาคม 2547 12:44 น. - comment id 8855

    มาร่วมแสดงความรู้สึกเสียใจด้วยคนนะคะ
    
  • ..........

    6 ธันวาคม 2547 14:09 น. - comment id 8858

    นี่แหละฉัน
    โดย ทวีสุข ทองถาวร
     
    คนอย่างฉันถ้าใครทำให้โกรธ
    ก็ใจโหดโกรธมากยากจะหาย
    เช่นเดียวกันถ้าใครทำให้อาย
    ใจฉันร้ายพอที่จะย้อนประจาน
    
    อาจเห็นว่าอ่อนไหวและใจน้อย
    สะกิดหน่อยแต่เลือดก็เดือดพล่าน
    ใจกลับดำคำกลับกล้าวาจาพาล
    และอาจรานให้อีกฝ่ายทลายลง
    
    ตรงกันข้ามกับที่ใครทำให้รัก
    ย่อมประจักษ์แก่ตาว่าฉันหลง
    ทั้งจะห่วงท้วงทักพะวักพะวง
    ยอมให้ทรงสิทธิ์สุขทุกสิ่งอัน
    
    เธอก็รู้อยู่เต็มใจมิใช่หรือ
    คนหัวดื้อคนนี้...นี่แหละฉัน
    นี่แค่เรื่องเคืองคับลิ้นกับฟัน
    เธอยกมันขึ้นมาเป็นอารมณ์
    
    รู้ว่าโกรธยังกล้าท้าให้โกรธ
    เลยลงโทษคนที่ท้าอย่างสาสม
    ปล่อยให้สองตาฉ่ำน้ำตาตรม
    รอยแค้นบ่มค้างอยู่ในใจฉันนี้
    
    อยากแก้แค้นเธอนักที่รักเอ๋ย
    อย่างที่เคยทำทุกคนจนผละหนี
    แต่ฉันพบการแก้แค้นซึ่งแสนดี
    คือการที่ฉันยอมให้อภัยเธอ 
     
    
  • หิ่งห้อยน้อยใจ

    6 ธันวาคม 2547 19:27 น. - comment id 8862

    ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ  *_~
    
    
  • rain..

    6 ธันวาคม 2547 20:20 น. - comment id 8863

    ..เรน ..ขอแสดงความเสียใจ ..ด้วยนะคะ..
    
          บทกวี .. ของท่าน .. สื่อความหมาย ..ได้ดีมากเลยคะ..
    
             แต่ฉันพบการแก้แค้นซึ่งแสนดี
              คือการที่ฉันยอมให้อภัยเธอ..
         
         เรน ชอบ..ตรงนี้จัง ..
            
       เรน..ขอกราบ ท่าน ..  ด้วยความเคารพ..นะคะ..
           
     
    
  • พุดพัดชา

    6 ธันวาคม 2547 21:18 น. - comment id 8866

    พุดค่ะคุณเวทย์
    
    พุดขอแสดงความคารวะด้วยความเสียใจ
    อย่างสุดซึ้งมาณ.ที่นี่นะคะ
    ไม่ว่าพุดจะรู้จักท่านหรือไม่
    แต่ก็รู้สึกราวกับว่า
    *ทุกร่างและทุกดวงใจและจิตวิญญาณของ
    คนกวีคือเพื่อนพ้องน้องพี่ที่หวังมีมิตรจิตมิตรใจ
    มารักเข้าใจเอนอิงไหล่ร่วมฝันปันน้ำใจไออุ่น
    โอบเอื้อด้วยความรัก
    และใน
    ถนนสายดอกไม้สายฝันสายโศกสายเศร้า
    แสนเหน็บหนาวแสนสุขและทุกทุกข์รัก
    คือที่เราได้พักพิงได้ระบายใจ
    พุด
    ขอกราบกรานบุญบันดาล
    ที่ท่านได้บำเพ็ญมา
    และขออาราธนา
    ให้คุณพระรัตนตรัย
    สิ่งศักดิ์สิทธินิมิตรสวรรค์
    จงมารับจิตใสอัญมณีทิพย์แห่งท่าน
    ไปสู่แดนดินอันเป็นสุขว่างชั่วนิจนิรันดรนะคะ
    
    พุด..ได้มรณานุสติ
    และได้คิดว่าทุกชีวิตในโลกนี้
    จงเพียรทำความดีอย่างที่พลีพร้อม
    
    เพื่อเตรียมรอรับทางสว่างอันงามพราว
    ทางแห่งธรรมที่ย้ำเน้นว่า
    อนิจจังทุกขังอนัตตาค่ะ
    การเกิดแก่เจ็บตาย
    มิมีใครสามารถหนีพ้นได้เลย
    ที่คือสัจะแห่งความจริงยิ่งกว่าจริง
    ที่รอเราทุกร่างจิตต้องไปพบจุบจบเดียวกัน
    จะช้าหรือเร็วเท่านั้น
    ฉะนั้น
    จงรักให้เป็น
    รักให้เย็น
    รักแบบมีรสพระธรรมห่มหอมนะคะทุกดวงใจ
    และหากไม่รักได้ก็ยิ่งดีใหญ่
    ไม่ต้องมีพันธนาการรักค่ะ 
    ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังค่ะยามพรากลา
    
    ด้วยดวงจิตคารวะท่านอย่างที่สุดแล้ว
    
    มอบมาลัยความดีพลีแด่ท่าน
    ดอกดวงมาลย์ดวงจิตที่ว่างใส
    ดั่งอัญมณีแก้วแวววะวับงามจับใจ
    หวังท่านไปสถิตในแดนฝันนิรันดร..
  • Nonmin

    6 ธันวาคม 2547 21:41 น. - comment id 8868

    มาร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ...
  • เรไร

    7 ธันวาคม 2547 10:03 น. - comment id 8872

    มาร่วมไว้อาลัย ด้วยคนครับ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    7 ธันวาคม 2547 13:31 น. - comment id 8875

    ชอบกลอนของคุณทวีสุข ทองถาวร มาก ๆ ค่ะ  นี่แหละฉัน อ่ะค่ะ   โดนใจมาก ๆ  ลุงเวทย์จ๋า   มีอีกไหม เอามาอีก นะนะ
  • ..

    7 ธันวาคม 2547 16:45 น. - comment id 8876

    เหมือนนกขมิ้น
          
    ๏ ความเป็นห่วงของใครก็ไม่รู้
    มาซุกอยู่ใต้หมอนฉันนอนหนุน
    พรางสื่อพจน์รสถ้อยร้อยละมุน
    ซ้ำยังกรุ่นกลิ่นแก้มไว้แกมกัน
    
    นี่รอยแก้มแต้มไว้..ของใครหนอ
    แนบแก้มคลอเคลียครองข่มหมองขวัญ
    ฉันว้าเหว่แรมหวังมาทั้งวัน
    ขอฝากฝันพอแฝงสร้างแรงใจ
    
    เดือนข้างแรมค้างรุ่งรอพรุ่งนี้
    เหมือนใจที่ทุกข์ท้อรอวันใหม่
    คืนพรุ่งนี้นี่จะนอนแนบหมอนใคร
    เหลือบ้างไหมชายคาที่อาทร
    
     โอ้อกเอ๋ยหัวอกนกขมิ้น
    เจ้าเสเพลพลัดถิ่นเที่ยวบินร่อน
    นี่ดึกแล้วเตลิดหลงกลางดงดอน
    จะเกาะคอนเคียงใครที่ไหนเอย 
    
    ฉันถูกปล่อยอยู่กลางความว่างเปล่า
    เหมือนอกเจ้านกขมิ้นชินจนเฉย
    พรุ่งนี้ขวัญคงคว้างอีกอย่างเคย
    ชีพสังเวยความทุกข์ที่คุกคาม
    
    กราบหมอนน้อยเพื่อนนอนค่อนคืนนี้
    ขอพรศรีสรวมกมล  คนต้องห้าม 
    ยืมเยื่อใยใต้หมอนสะท้อนความ
    แทนถ้อยถามทักท้วงเธอห่วงใย
    
    สำหรับเธอที่ฉันเฝ้าฝันหา
    หากถามว่าคืนนี้นอนที่ไหน
     จะตอบถ้อยที่ถามไปตามใจ
    ฉันหลับแล้วอยู่ใกล้ใกล้หัวใจเธอ  ๚
    
    ทวีสุข ทองถาวร
    
  • ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน

    7 ธันวาคม 2547 16:59 น. - comment id 8879

    เพิ่งลุกขึ้นมาได้จากอาการทะร่อทะแร่
    เหมือนกัน..มาขอแสดงความเสียใจ
    แด่นักกลอนผู้จากไปค่ะ
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    7 ธันวาคม 2547 18:42 น. - comment id 8883

    ขอร่วมแสดงความเสียใจ และร่วมไว้อาลัย.
    ต่อการจากไป ของคนใต้โดม ..อีกหนึ่งคน..
  • เพียงพลิ้ว

    7 ธันวาคม 2547 22:52 น. - comment id 8888

    ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
    ร่วมไว้อาลัยด้วยคนนะคะ
  • idaho

    8 ธันวาคม 2547 08:57 น. - comment id 8892

    ร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะ
  • สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย

    8 ธันวาคม 2547 16:58 น. - comment id 8897

    ขอเชิญสมาชิกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย ร่วมงานวันกลอน ๑๐ ธันวาคม ๒๕๔๗ ณ ห้องนพรัตน์ โรงแรมรัตนโกสินทร์ ลงทะเบียน และเลือกตั้งนายกสมาคมคนใหม่ 
    และท่านที่ไม่ได้เป็นสมาชิกก็ขอเชิญร่วมรับประทานอาหาร พบปะสังสรรค์ กินดื่มตามสะดวก ตั้งแต่ ๑๘.๐๐ น. พร้อมร่วมยินดีกับนักกลอนตัวอย่างประจำปีนี้ ได้แก่ ทวีสุข ทองถาวร
    และร่วมไว้อาลัยแก่สี่มือทองธรรมศาสตร์ ทวีสุข ทองถาวร ที่เพิ่งเสียชีวิต เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๔๗ ก่อนรับรางวัลไม่กี่วัน จะมีพิธีฌาปนกิจศพในวันที่ ๑๑ ธันวาคม ๒๕๔๗ ณ วัดน้อยนางหงษ์ หลังพาต้าปิ่นเกล้า 
    
    
    
  • น้ำตา ฟ่าง

    8 ธันวาคม 2547 19:03 น. - comment id 8898

    ไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
    
  • กรยุทธ

    8 ธันวาคม 2547 21:48 น. - comment id 8900

    สักวาลาจากฉากสุดท้าย
    แสนเสียดายเพลงรักมนต์อักษร
    ทวีสุขสุขทวีศรีกาพย์กลอน
    ทองถาวรสมชื่อเป็นมือทอง
    (สร้อย) ดอกเอ๋ยเจ้าดอกลั่นทม หัวอกปวดร้าวระบม  สุดจะข่มใจเอย
    เคยออกปากฝากคำทำหนังสือ
    ด้ยสองมือกับหนึ่งมันสมอง
    ร่วมสร้างสรรค์วรรณกรรมเพชรคำกรอง
    น้ำตานองจากกันนิรันดร์เอย
    (สร้อย) ดอกเอ๋ยเจ้าดอกขจร ทวีสุข ทองถาวร  นิรันดรลาก่อนเอย
                ด้วยความรักและเคารพ อาลัยพี่ทวีสุข ทองถาวรพี่ชายที่แสนดีมีน้ำใจต่อน้อง ๆ อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ เคยร่วมงานกิจกรรมวรรณศิลป์กับพี่มานานหลายปี  ได้รับความรู้ ได้รับประสบการณ์จากพี่มาตลอด พี่จากน้องๆ ไปแล้วขอให้สู่สัมปรายภพอันประเสริฐ ไปสู่สุคติเถิดพี่ชายที่แสนดี  จะจดจำคุณงามความดีของพี่ไว้ตลอดกาล
     
    
  • ห้องฝัน

    11 ธันวาคม 2547 09:30 น. - comment id 8908

    โหยหาอาดูร      สิ้นสูญชีพไป  
    สุดแสนอาลัย     เก็บไว้สิ่งดี
    =======================
    
    ร่วมเสียใจและไว้อาลัยด้วยค่ะ
    =======================
  • กรยุทธ

    11 ธันวาคม 2547 10:04 น. - comment id 8909

    วันที่ ๑๑ ธันวาคม ๒๕๔๗ ขอเชิญร่วมงานฌาปนกิจศพทวีสุข ทองถาวร ณ วัดน้อยนางหงษ์ บางพลัด หลังห้างพาต้าปิ่นเกล้า เวลา ๑๗.๐๐ น.
  • ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน

    12 ธันวาคม 2547 12:38 น. - comment id 8920

    ขอประธานอภัยที่เพิ่งกลับถึงเคหาเมื่อคืน
    เนื่องด้วยคุณหมอจับเข้าห้องผ่าตัดแต่คืนวันที่
    7 และ เพิ่งอนุญาตให้มาพักฟื้นชั่วคราวที่บ้าน
    ก่อนไปตัดไหม...ไม่ทราบจะไปร่วมพิธีการอะไร
    อย่างใดได้ ได้แต่ส่งกำลังใจให้ค่ะ และ ขอแสดงความเสียใจอย่างยิ่งต่อ ครอบครัวคณ ทวีสุข ทองภาวร อีกครั้งค่ะ
    
    มาแวะเยี่ยมเว็บ
  • กรยุทธ

    12 ธันวาคม 2547 13:51 น. - comment id 8921

    ผมมีโอกาสไปร่วมงานฌาปนกิจศพคุณทวีสุข ทองถาวร ที่วัดน้อยนางหงษ์ เมื่อวันที่ ๑๑ ธันวาคม ๒๕๔๗ จัดงานได้สมเกียรติสมศักดิ์ศรีของกวีมือทอง บรรยากาศในงานประทับใจและอาลัยอาวรณ์มาก เริ่มจากคุณครูสุดจิตต์ ดุริยประณีต ศิลปินแห่งชาติ พร้อมด้วย
    ดร.ญาดา และคุณวัฒนะ บุญจับ ผลัดเปลี่ยนกันอ่านทำนองเสนาะและขับร้องเพลงไทยเน้ออร้องเป็นบทร้อยกรองของกวีญ่น้อยที่ร่วมกันเขียนเป็นที่ระลึกในงานศพคุณทวีสุข ขอนำงานร้อยกรองของบางท่านมาเสนอไว้ ณ ที่นี้เพื่อร่วมกันไว้อาลัยอดีตนักกลอนผู้อาวุโสของวงการ
    
                      คิดถึง ทวีสุข ทองถาวร
         ไปดี ไปดี เถิดทวีสุข
    พ้นทุกข์พ้นโสกวิโยคเข็ญ
    พักผ่อนรำงับดับเย็น
    สงบเป็นปกติสุขนิรันดร์
         จำวันก่อนเก่าของเราได้
    แจ่มใสงดงามดั่งความฝัน
    ครั้งเคยเล่นกลอนต่อกลอนกัน
    ต่อวันเวลามาต่อใจ
         สี่วรรคสี่ใจเป็นใจเดียว
    ร้อยกลอนกลมเกลียวเป็นหนึ่งได้
    หนึ่งสร้อยวรรณศืลป์ ปิ่นฤทัย
    หนึ่งสมญานามนัยละไมระเมียร
         ทวีสุข ทองถาวร นักกลอนหนุ่ม
    ปากกาจุ่มน้ำผึ้งแล้วจึงเขียน
    คมอารมณ์คมคำที่พร่ำเพียร
    ยังวนเวียนอยู่ในหัวใจเรา
         ขาดเพื่อนเหมือนพลากขาดวรรคกลอน
    มาเว้นวรรคอักษรให้กลอนเศร้า
    ใครจะเสริมเติมแต่งช่วยแกล้งเกลา
    สลักเสลาถ้อยคำสัมผัสใจ
         สักวาวังเวงสิ้นเพลงส่ง
    คิดถึงวงสักวาน้ำตาไหล
    นกขมิ้นเหลืองอ่อนเลิกจรไกล
    มาหลับแล้วหลับในหัวใจเรา
                
                                เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์
    
                   ชีวิตก็แค่นี้
    
          รู้จักเธอตั้งแต่หนุ่มวัยรุ่มร้อน
    เป็นเพื่อนกลอนเพื่อนกันนานนักหนา
    รื่นอารมณ์คมขำจำนรรจา
    วงสักวาเหงายิ่งเธอทิ้งไกล
         ชีวิตก็แค่นี้ทวีสุข
    สุขหรือทุกข์ถาวรแน่นอนไฉน
    ล้วนเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วดับไป
    ค่าของใจจึงคู่ฟ้าทองถาวร
    
                           นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา
    
                      มิรู้ลืม
    
         ขอให้เพื่อนไปดีทวีสุข
    โลกนี้ทุกขืก็อย่าไปอาลัยหา
    ใบหน้าพริ้มยิ้มรับหลับดวงตา
    สู่โลกหน้าชีวิตใหม่ให้สบาย
         แม้ลาวงสักวาไปครานี้
    หวานวาทียังอยู่ไม่รู้หาย
    เพื่อนคิดถึงเมื่อขาดหนึ่งสำนวนชาย
    ทั้งเช้ายบ่ายเย็นไม่เห็นกัน
         ปากกาจุ่มน้ำผึ้งจึงเขียนพร่ำ
    คือลำนำทวีสุขยุคสร้างสรรค์
    จะวันหน้าวันนี้สักกี่วัน
    เก็บรอยฝันมั่นอยู่มิรู้ลืม
    
                               ม.ร.ว. อรฉัตร  ซองทอง
    
             เก็บ ปากกาจุ่มน้ำผึ้ง
    
         คือ ปากกาจุ่มน้ำผึ้งแล้วจึงเขียน
    ใครจะเลียนแบบได้ก็ไม่เหมือน
    มีคารมยั่วเย้าเป็นเจ้าเรือน
    สำนวนเปื้อนรอยยิ้มพิมพ์วงวรรณ
         เก็บ ปากกาจุ่มน้ำผึ้งแล้วจึงเขียน
    ลาและเปลี่ยนภพใหม่ไปสวรรค์
    เพื่อนกวีที่ไปก่อนณ ภพนั้น
    รอสังสรรค์ทวีสุข ทองถาวร
    
                               เอนก - สายพร  แจ่มขำ
    
                 ปากกาจุ่มน้ำตาเขียน
    
         ปากกาจุ่มน้ำผึ้งแล้วจึงเขียน
    จึงนวลเนียนนุ่มคำดุจกำมะหยี่
    ทวีสุขทวีสร้างในทางดี
    เป็นทองที่ถาวรกระฉ่อนไทย
         ลับลาโลกโศกสลดปลดเปลื้องทุกข์
    ทวีสุขสู่สถานพิมานไหน
    ปากกาจุ่มน้ำตาเขียนอาลัย
    ร่วมส่งใจสู่สถานพิมานนั้น
                                     สันติ  ชนะเลิศ
    
                   แด่พี่ทวีสุข  ทองถาวร
    
         ทวี เทวษท้น        หทัย
    สุข เถิดผู้ครรไล        แหล่งหล้า
    ทอง แท้ย่อมสุกใส     ไม่เสื่อม หมองนา
    ถาวร อยู่คู่ฟ้า            ชื่อนี้กวีไทย
    
                                       ประภัสสร  เสวิกุล
    
          มีบทกวีอีกหลายสำนวนที่กลั่นกรองความรู้สึกอาลัยรักทวีสุข  โดยเพื่อนๆ พี่น้องในวงการ เช่น ประยอม  ซองทอง อำพล  สุวรรณธาดา
    ประสพโชค เย็นแข  มะเนาะ - วันเนาว์  ยูเด็น
    ไพลิน รุ้งรัตน์  อดุล จันทรศักดิ์ วิชัย ไพวงศ์
    สุธีร์ พุ่มกุมาร ฯลฯ โอกาสหน้าจะนำมาเสนอเป็นอนุสรณ์เพื่อร่วมกันไว้อาลัยทวีสุข ทองถาวร
    
                                                       กรยุทธ
    
         
             
    
  • Completely

    13 ธันวาคม 2547 16:29 น. - comment id 8933

    ร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะ ... นักกลอนดีๆจากโลกนี้ไปอีกคนแล้ว ...
  • แทนคุณแทนไท

    13 ธันวาคม 2547 17:38 น. - comment id 8934

    ขอให้สุขสงบเถิด
  • นิติ

    15 ธันวาคม 2547 14:45 น. - comment id 8943

    ไว้อาลัยด้วยคนครับ
  • สาวดำ

    15 ธันวาคม 2547 16:34 น. - comment id 8944

    มาร่วมไว้อาลัย ด้วยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน