3 ธันวาคม 2550 13:04 น.

ปล่อยให้..เหมือนไม่เคย


และแล้ววันจากลาก็มาถึง
เคยซาบซึ้งชิดใกล้กลับไกลห่าง
หอมละมุนอุ่นเนื้อเริ่มเจือจาง
ไม่เหมือนอย่างฝันเราเฝ้าทุ่มเท

คำสัญญากระซิบเครือเมื่อคืนก่อน
คำเว้าวอนหวานถ้อยคอยกล่อมเห่
คำมั่นรักฝากไว้ไม่รวนเร
บัดนี้เหหันห่างเลือนร้างไป

แสนอาวรณ์เหว่ว้าน้ำตาตก
ในหัวอกยอกยับเกินรับไหว 
ค่ำคืนต่อจากนี้จะมีใคร
ปลอบขวัญให้อกอุ่นเหมือนคุณเคย

เมื่อไม่เหลือหัวใจรักแม้สักน้อย
จะมัวคอยใดเล่าใจเจ้าเอ๋ย
ปาดน้ำตาปล่อยรักลวงให้ล่วงเลย
เหมือนไม่เคยกอดรัดสัมผัสมัน   

-  ๑๒  กรกฎาคม   ๒๕๔๘  -