7 กุมภาพันธ์ 2552 13:35 น.
ผู้หญิงช่างฝัน
ไม่เคยมีความหมายในวันนี้
และไม่มีความสำคัญในวันไหน
เป็นเพียงแค่ ' ดอกหญ้า ' ค่าต่ำไป
มิเทียมได้กับค่าคำว่า ' รัก '
อาจมีคนหลงใหลในบางครั้ง
แต่ก็ยังไม่มีที่แน่นหนัก
เคลิ้มคล้อยปล่อยใจเคียงเพียงชั่วพัก
เมื่อตระหนักความจริงก็ทิ้งไป
เป็นเจ้าของกุหลาบงามที่ล้ำค่า
มีศักดิ์กว่าดอกหญ้าดินเป็นไหนไหน
แค่ ' ดอกหญ้า ' ไร้กลิ่นถิ่นพงไพร
เหยียบย่ำช้ำเพียงไหนใครอาทร..
หมดสิ้นความสำคัญ' วันแห่งรัก'
ได้ประจักษ์ถึงค่าดอกหญ้าอ่อน
ถูกละเลยทิ้งร้างบนทางจร
ให้ร้าวรอนสะท้อนทกกับอกดิน
๑๓ กุมภา.. ๒๕๔๙
5 กุมภาพันธ์ 2552 08:47 น.
ผู้หญิงช่างฝัน
นั่นสินะ.. เพราะเหตุใด
ถึงต้องพาหัวใจไปจากฝัน
ทิ้งรู้สึกงดงาม-ความผูกพัน-
ปรารถนาดีของคืนวันที่ผ่านมา
เป็นเพราะตัวตน
รักจะอยู่อย่างคนที่ไร้ค่า
มองชีวิตพลิกผัน-วันเวลา
ผ่านหัวใจเฉยชาไปวันวัน
หรือเพราะ.. หนทางเดิน
ทำให้ต้องห่างเหินจากความฝัน
เก็บความรัก-ความงดงาม-ความผูกพัน
ซ่อนไว้กับคืนวัน-กาลเวลา
ไม่ว่า.. เพราะเหตุใด
ปล่อยทุกสิ่งให้ผ่านไปอย่างช้าช้า
อุ่นไอ-มิตรไมตรี-เคยมีมา
บันทึกค่าจรดไว้ในทรงจำ..
Calendar
Lovers
7 คน เลิฟผู้หญิงช่างฝัน
หน้าส่วนตัว
2360
