17 มิถุนายน 2548 11:20 น.
มารแมงมุม
สายฝนโปรยโชยฉ่ำน้ำฟ้าริน
ล้างใจสิ้นเย็นฉ่ำน้ำตาใส
เหงาและเงียบเฉียบเย็นไม่เห็นใคร
อ้างว้างใจไร้จุดหมายในปลายทาง
ทอดทิ้งตัวลงนิ่งไม่ติงไหว
ถอดวางใจที่โศกเกินถูกเมินห่าง
เพราะอ่อนแอเปราะกรอบและบอบบาง
ถูกทิ้งขว้างผลักไสสิ้นไยดี
ฟ้ายังหมองหม่นมัวสลัวเศร้า
ฟ้าบอกเราว่าน้อง (ร้อง)ให้พอที่
ฟ้าร้องบอกว่าเข้มแข็งนะคนดี
ร้องวันนี้ร้องให้พอต่อเวลา(ให้ร้อง)..
รอเมื่อฟ้าสว่างใสให้ลุกขึ้น
ให้หยัดยืนเข้มแข็งแกร่งและกล้า
ให้ก้าวไปท้าโลกโชคชะตา
ไปค้นหาสิ่งใหม่ให้ตัวเอง
11 มิถุนายน 2548 11:43 น.
มารแมงมุม
สายฝนโปรยปรายไม่หายคิดถึง
ลมพัดตึงตึงจึงยังหวั่นไหว
จันทร์ฉายพอยามเช้าเจ้าหายไป
บานที่ไหน...บานชื่น...ยังตื่นตา
เฝ้ามองหามองหายไม่วายเศร้า
คิดถึงเจ้าเช้าค่ำยังร่ำหา
บานชื่นเอ๋ยชื่นบานเนิ่นนานมา
กระซิบว่าจะอีกนาน..ชื่นบานทรวง
เว้นแต่ว่าบานชื่นไม่คืนกลับ
ละลิ่วลับห่างไกลให้นึกหวง
เอาคำเจ้าเคยอ้อนย้อนมาทวง
เจ้ายังห่วง...แค่ไหนให้เฝ้ารอ
ก็เปรียบเหมือนทิวาวันอันหน่วงหนัก
ยังจำหลักกับราตรีที่เหงาหนอ
รอเจ้าคืนเป็นตะวันหรือจันทร์ทอ
ฝันจะก่อปลูกรักถักใจตน
ฝนมาเยือนฟ้าเหงาวันเปล่าเปลี่ยว
ตะวันเลี้ยวหลบหน้าฟ้ามืดหม่น
จันทร์ไม่ฉายทอฟ้าพาทุกข์ทน
จะไปค้นตัวเจ้าได้ที่ใดกัน
วอนเป็นกลอนบอกกล่าวเล่ารู้สึก
ตอกย้ำลึกจากใจ...ให้จอมขวัญ
คืนที่ลาวันที่พรากยากรำพัน
ไม่มีวันไม่มีคืนชื่นบานเลย...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
961
