19 มิถุนายน 2549 11:26 น.
มารแมงมุม
กอดก้านแก้ว...แก้วจะกร้านเพราะรานร้าว
คืนขื่นคาวหนาวผสม...อกห่มไห้
เหล้ารสเฝื่อนเลือนระโหย...โรยรสใจ..
ระบำไฟ...ระบำคนทุกข์ทนรอ
ดาวบางดวงช่วงรวีที่ปลายฟ้า
ดาวในตารำไรอยู่ไหนหนอ
ดาวกลางใจสิ้นแสงแรงถักทอ
อยากจะก่อวิมานแก้วรอแววดาว
รักจะหวนทวนคืน...ชื่นอีกหน
ฤๅทุกข์ทนห่วงใยกับไฟหนาว
แก้วเจ้าเอ๋ยเคยกระพริบวิบวับวาว
เคยเจ็บร้าวมาเถิดเจ้า...ยังเฝ้าคอย
อกนี้อาจไม่กว้างอย่างอกอื่น
แต่หลับตื่นห่วงใยไม่เคยถอย
สองแขนโอบกระหวัด...ชัดรูปรอย
เป็นน้องน้อย...กลอยแก้ว...เป็นแววตา
กอดก้านแก้วไม่เคยคลายให้หายกร้าน
เติมความหวานดับความขื่น...ชื่นเสน่หา
รสเมรัยสีกุหลาบ...ซาบอุรา
พักสายตาพักใจ...ไว้นะเธอ
แก้วเจ้าหวิววูบไหวให้รับรู้
บอกแก้วอยู่ด้วยบางคำย้ำเสมอ
บางเวลาอาจไม่ได้พบเจอ
แต่ละเมอคราใด...ไม่เคยลืม
10 มิถุนายน 2549 20:19 น.
มารแมงมุม
พระบารมีคุ้มเกล้าเหล่าไพร่ฟ้า
รวมศรัทธาทั่วถิ่นแผ่นดินสยาม
ธ. เป็นศักดิ์เป็นศรี...บุรีงาม
ทั้งโลกสามฤาจะเท่าเจ้าฟ้าไทย
ยามสีเหลืองเรืองลออแตกหน่อก้าน
ไทยจะสานสามัคคีที่ยิ่งใหญ่
รักกันไว้ถ้วนทั่วทุกตัวใคร
จะเป็น ไท ยืนยงคงกระพัน
พ่อของเราสอนไทยให้รู้ซึ้ง
ควรคำนึงถึงทางที่สร้างสรรค์
คำรักชาติพูดไปอย่างไรกัน
ต้องตั้งมั่นมากกว่าปากรักชาติเรา
เห็นภาพพ่อเต็มตาสง่างาม
ประดับความชมชื่นรื่นเสลา
เป็นพ่อเจ้าอยู่หัว...ชั่วนานเนา
รับใส่เกล้าทูลพระองค์ทรงพระเจริญ
กราบพระบาทมาด้วย "ไทย" ที่มี "พ่อ" คุ้มหัวให้อยู่ร่มเย็น
เป็นสุข ด้วยซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
1553
