17 พฤษภาคม 2550 15:57 น.
ยังเยาว์
ร่างโซ สกปรก รกหางหู
มองดู ขี้เหร่ เสน่ห์หาย
"น่ารัก" น่ามอง หมดหมองวาย
ทิ้งกาย ริมทาง ข้างสะพาน
อยากมี คนดูแล แคร์กันบ้าง
ลูบหัวหาง สักนิด คิดสงสาร
ไม่ต้องหนาว ข้างถนน ทนทรมาน
คนต้องการ ในฝัน นั้นคือใคร
รอผู้ แวะผ่าน สะพานเก่า
ถือเอา อาหาร มาทานให้
สิ่งเดียว โหยหา น้ำใจ
มีไหม มอบมิตร จิตกรุณา
ใครหนอ ใครหนอ พอปันรัก
แค่สัก น้อยนิด ที่คิดหา
อย่ามองเป็น เศษสวะ ทางสายตา
"แค่" หมา ข้างถนน ไม่สนใจ
...................................
หมาจรจัดก็มีหัวใจ
"หูกาง สะพานเก่า"
3 พฤษภาคม 2550 17:22 น.
ยังเยาว์
ได้ปีหนึ่งแล้วน้อพ่อกับแม่
บ่ได้แหว่ยามบ้านเพราะงานหลาย
สู้กัดถีบกองงานบ่ย่านตาย
ฮอดมื้อบ่ายคืนหน้าหาบ้านเฮา
คิดฮอดแฮงปานใด๋ใจแห่งสู้
ทนฝืนอยู่ฮ้อยยามกอดความเหงา
ยากลำบากเจ็บจนก็ทนเอา
ทุกข์ปัดเป่าด้วยน้ำตามื้อล้าใจ
เฮ็ดงานหนักหวังเงินถงส่งเมือบ้าน
เงินสั่งงานค่าต่ำต้องทำไหว
เบี้ยจ่ายน้อยงานล้นลูกจนใจ
สู่ต่อไปคาถาฆ่าเจ็บจน
ความทุกข์ยากเมื่อเด็กมันเช็คสั่ง
ให้วาดหวังต่อไปแม้ไกลผล
กตัญญูเป็นทุนคุณค่าคน
ใจอดทนท้ามันอย่าหวั่นเกรง
บ่มีไผตายย่อนดู๋ต้องสู้ต่อ
ปล่อยทุกข์ท้อปลดปมที่ข่มเหง
ตั้งมั่นต่อสู้ไปใจนักเลง
ขานบทเพลงพร้อมรุกปลุกกำลัง
มันต้องมีสักมื้อคือเฮาวาด
ใจบ่ขาดเหลือลมคงสมหวัง
คุณพ่อแม่คุ้มใจให้พลัง
สิต่อหวังคืนงานในลานกรุง
เขียน: มื้อเมือบ้าน (ปีกลาย)... ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๔๙
แก้ไข: คืนลานกรุง...๒ พฤษภาคม ๒๕๕๐
.......................................
คำศัพท์:
แหว่ = แวะ
ยาม = เยี่ยม
ย่าน = หวาดกลัว
ฮอด = ถึง
แฮง = มาก
ปานใด๋ = เท่าใด
(คิดฮอดแฮงปานใด๋ใจแห่งสู้ = ยิ่งคิดถึงมากยิ่งมีกำลังใจ)
ฮ้อย = จำนวนหนึ่งร้อย
ไผ = ใคร
ดู๋ = ขยันขันแข็ง
มื้อ = วัน
เฮ็ด = ทำ
ถง = ถุง (เงินถง = เงินจำนวนมาก, เงินก้อน)
เมือ = กลับ
Lovers
0 คน เลิฟยังเยาว์
หน้าส่วนตัว
1998
