8 พฤษภาคม 2544 18:55 น.
ยังแคร์
ดอกไม้แห้งในสมุดไดอารี่
หยิบขึ้นมากี่ทีก็แอบยิ้มทุกครั้ง
โต๊ะม้าหินตัวเก่าๆใกล้พัง
ก็ยังเป็นตัวเดียวกับวันวาน
ท้องฟ้าใสๆนกที่บินไปสุดฟ้า
ก็เหมือนกับว่ามันย้อนเวลาที่เลยผ่าน
ภาพเดิมของเราที่แสนนาน
ก็เหมือนเพียงเมื่อวานที่ผ่านไป
ยังรักนะยังรอนะ
แม้ไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน
หากเธอรับรู้ขอเถอะให้เข้าใจ
ดอกไม้แห้งยังสดใส ที่ตรงนี้ยังมีใคร รอเธอ
5 พฤษภาคม 2544 12:34 น.
ยังแคร์
ยังคิดถึงเธอด้วยรอยยิ้ม
แม้น้ำตาจะปริ่มอยู่ริมขอบตาที่อ่อนไหว
อบอุ่นอยู่ลึกๆข้างใน
แม่หัวใจจะร้าวรอน
ยังคิดถึงเธอด้วยความสุข
แม้ความจริงจะปลุกให้มาพบกับความไหวอ่อน
มองภาพเก่าๆยังคงเศร้าในบางเสี้ยวตอน
แต่ทุกครั้งคือความอาทรที่อยู่ในใจ
ยังคิดถึงเธอด้วยความรัก
แม้ต้องทำความรู้จักกับความหมองไหม้
กับนาทีนี้กับการเป็นคนที่ไม่มีใคร
ฉันยังยินดีและสุขใจที่จะมีชีวิตต่อไป เพื่อรักเธอ
4 พฤษภาคม 2544 14:17 น.
ยังแคร์
เวิ้งว้างที่ปลายขอบฟ้า
อยากเดินเข้าไปหาแต่ไปไม่ถึง
ห่างไกลเกินรั้งดึง
เหมือนใครคนหนึ่งในหัวใจ
เส้นขอบฟ้าตรงหน้า
เป็นเพียงภาพมายาให้อ่อนไหว
ให้มองเห็น ให้อุ่นใจ
แต่ไม่อาจคว้าไว้ใกล้ๆตา
เธอ...คนดี
เป็นเพียงความหลอกลวงที่มีเหมือนขอบฟ้า
คนมองอย่างฉันจึงได้แต่รินน้ำตา
เพราะฝันลมๆว่าสักวันขอบฟ้าจะมีจริง
3 พฤษภาคม 2544 15:43 น.
ยังแคร์
วันเวลากับการรอคอย
ความรักของเธออาจเริ่มถอยลงช้าๆ
แต่ความรักของฉันในดวงตา
กับยิ่งเพิ่มค่าขึ้นทุกที
มองท้องฟ้าที่ไกลกว้าง
เวิ้งว้างแต่อบอุ่นในใจนี้
ยิ้มกับความร้างไร้ไม่มี
เพียงเชื่อว่าอาจเป็นพรุ่งนี้เธอจะกลับมา
วันเวลากับการรอคอย
คงได้แต่ปล่อยให้มันผ่านไปช้าๆ
จะไม่กลัวอะไรเมื่อหัวใจยังศรัทธา
เมื่อยามลืมตาฉันจึงมีความสุขและกล้าที่จะรักเธอ
1 พฤษภาคม 2544 14:04 น.
ยังแคร์
มันก็แค่ความเสียใจ
ไม่นานเท่าไหร่ก็คงเหมือนเก่า
อย่าห่วงกังวลในรักของเรา
มันก็แค่ต้นไม้ที่ถึงเวลาต้องเฉา เท่านั้นเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
999
