8 กรกฎาคม 2544 12:12 น.
ยังแคร์
คิดถึงตัวเองแล้วถอนใจ
หัวเราะกับความเงียบไร้บนท้องฟ้า
เป็นอีกครั้งที่อยากรินน้ำตา
ด้วยเหตุผลเดิมที่ว่าไม่มีใคร
แอบฝันจะมีคนอยู่ข้างๆ
กลบเกลื่อนความอ้างว้างที่หม่นไหม้
แต่สิ่งที่ได้กลับมาคืนหัวใจ
ก็มีเพียงความอ่อนไหวบนกาลเวลา
คิดถึงตัวเองแล้วถอนใจ
ฉันคงเป็นได้แค่คนไร้ค่า
ยืนอยู่ใต้ความเหงาที่เย็นชา
แม้เธอที่ฉันรักหนักหนา ยังไม่แล
7 กรกฎาคม 2544 05:17 น.
ยังแคร์
ดวงดาวทอแสงอยู่เงียบๆ
บนฟ้ามืดที่ดูเย็นเยียบและเหว่ว้า
ดาวจะรู้สึกอย่างไรตลอดเวลา
ในขณะที่ทำให้ฟ้าดูงดงาม
จะเหมือนฉันรึเปล่า
เป็นเพียงรอยเงาที่ถูกมองข้าม
ในขณะที่ทุ่มเทให้ในทุกยาม
สิ่งที่ได้ติดตามคือความร้าวรอน
ฉันรินน้ำตาอยู่เงียบๆ
พร้อมหัวใจที่ถูกเหยียบจนร้าวกร่อน
สงสารดาวที่ฟ้าที่ไม่อาทร
สงสารใจที่ไหวอ่อน เพราะเธอไม่แคร์
6 กรกฎาคม 2544 03:30 น.
ยังแคร์
แอบมองอยู่เสมอ
แววตาที่มองเธอซ่อนความหมาย
หาทางพูดจากทักทาย
แค่นี้ทุกอย่างก็กลายเป็นความงดงาม
แอบห่วงใยแอบคิดถึง
แม้เป็นเพียงคนหนึ่งที่เธอมองข้าม
แต่ไม่เป็นไร แม้ฉันจะเป็นใครก็ตาม
เธอคือคนที่สำคัญทุกชั่วยามเท่านั้นก็พอ
2 กรกฎาคม 2544 11:53 น.
ยังแคร์
ไม่ใช่เธอที่เสียใจ
ฉันใช่ไหมที่ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง
เป็นคนที่ต้องเดินไปตามเส้นทาง
ที่เธอตีกรอบความอ้างว้างให้จดจำ
ไม่ใช่เธอที่ปวดร้าว
เพราะทุกเรื่องราวมันเป็นของคนควรเจ็บช้ำ
เป็นฉันใช่ไหมที่ต้องร้าวไหวกับทุกถ้อยคำ
เป็นฉันใช่ไหมที่ต้องเจ็บจำ เพราะเธอไม่แคร์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
940
