16 กันยายน 2544 10:33 น.
ยังแคร์
เมื่อเธอเปลี่ยนไป
ฟ้าที่เคยใสก็สีหม่น
ความฝันที่วาดไว้ไร้ตัวตน
น้ำตากลายเป็นส่วนหนึ่งของคนที่เฝ้ารอ
เมื่อเธอเปลี่ยนไป
ความหวังมอดไหม้กลายเป็นทดท้อ
กำลังใจที่เคยคิดว่ามากพอ
ก็กลับไม่ก่อขึ้นอีกเลย
เมื่อเธอเปลี่ยนไป
สิ่งเดียวที่เหลือไว้คือความเงียบเฉย
ยังรักนะคนดี รักเธออย่างเคย
รับฟังได้ไหม นี่คือคำที่อยากเอ่ย
เ มื่ อ เ ธ อ เ ป ลี่ ย น ไ ป
15 กันยายน 2544 08:27 น.
ยังแคร์
เธอเคยได้ยินไหม
เสียงร่ำร้องจากดอกไม้ยามหน้าฝน
เมื่อพายุโหมคลั่งเกินจะทน
บอบช้ำ ร่วงหล่นไม่เหลือดี
เธอเคยรู้ไหม
ดอกไม้ทรมานแค่ไหนในวันนี้
ไม่มีเธอทุกอย่างก็ไม่มี
ร่องรอยตรงนี้จึงร้าวราน
เธอเคยรู้ไหม
ดอกไม้ไม่อยากปลิดไปจากก้าน
อย่าจากไป อย่าทำร้าย มันเกินทนทาน
ดอกไม้เจ็บปวดทรมาน หวังเพียงได้เบ่งบาน เท่านั้นเอง
14 กันยายน 2544 06:06 น.
ยังแคร์
ไม่อยากให้เธอลืมความฝัน
แม้ในโค้งฟ้าฝั่งนั้นจะหวาดไหว
เกลื่อน้ำตา เชิดหน้า มั่นใจ
อยากให้รู้ว่าความห่วงใยยังมั่นคง
รักของเราก็คือของเรา
ยึดกันไว้ด้วยรอยเงาไม่เคยพลัดหลง
แม้ในยามที่ความเหงามารุมลง
เส้นทางของเราจะยังเป็นเส้นตรงด้วยความผูกพัน
ไม่อยากให้เธออ่อนล้า
แม้ไม่เห็นใครในโค้งฟ้าฝั่งนั้น
ขอให้เชื่อในตัวคนที่รักกัน
เชื่อเถอะว่าโค้งฟ้าฝั่งฉัน ยังเหมือนเดิม
13 กันยายน 2544 10:04 น.
ยังแคร์
แอบยิ้มให้ตะวันอุ่น
อย่างน้อยโลกก็ยังหมุน...ใช่ไหม
แม้ข้างกายตอนนี้ไม่มีใคร
แต่ก็ยังไม่หมดลมหายใจที่จะรอ
การเดินทางของเมฆขาว
ใช้เวลานานยาวยังไม่ท้อ
การเดินทางของคนรอ
ต้องเข้มแข็งได้พอ เช่นกัน
แอบยิ้มให้ตะวันอุ่น
อย่างน้อยโลกก็ยังหมุน เพื่อฉัน
แม้วันนี้หัวใจยังเงียบงัน
ก็อาจเป็นพรุ่งนี้ที่ฉัน จะมีเธอ
11 กันยายน 2544 11:43 น.
ยังแคร์
ความคิดถึงของฉัน
เดินทางมากับคืนวันอันอ่อนไหว
ฝ่าลมหนาวผ่านดวงดาวที่แสนไกล
โอบล้อมใจให้อุ่นไอความผุกพัน
หลับตาลงสิ ช้าๆ
แล้วเธอจะรู้ว่าความไหวหวั่น
ไม่อาจทำร้ายเธอได้ในความเงียบงัน
ตราบที่ฉันยังมีลมหายใจ
อย่าหวาดกลัวความเงียบเหงา
ทุกอณูความว่างเปล่าจะมีรักเราอยู่ใกล้ๆ
ขอให้ความเชื่อมั่นจงทำให้เธอมั่นใจ
ในโลกกว้างที่เหมือนไม่มีใคร..ฉันยังพร้อมห่วงใยและรักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
768
