15 พฤษภาคม 2545 16:39 น.

นี่แหล่ะคือรักเรา

ความรักที่ไม่ใช่ขนมลูกกวาด
อาจเหมือนรักที่ไร้รดชาดไร้สีสัน
แต่สงสัยไหมทำไม่สองหัวใจยังรักกัน
เพราะความรักนั้นคือรักนิรันดร์ที่เราเข้าใจ
ไม่ต้องหวานให้แสบคอ
สีสันอื่นไม่ดีพอเท่าสีใสๆ
ส่วนประกอบขอแค่สองหัวใจ
แล้วก็มั่นคงได้นานเท่านาน
ความรักที่ไม่ใช่เพชรพลอยเลอค่า
แต่เป็นรักของดอกหญ้าแต้มความอ่อนหวาน
มีเธอ มีฉัน มีคืนวัลเนิ่นนาน
ก็เพียงพอแล้วให้รักเบ่งบานในความผูกพัน

570

love

comment

12 พฤษภาคม 2545 20:58 น.

อยากฟังคำยืนยัน

ยังแคร์

ทุกอย่างเปลี่ยนไปอีกครั้งหนึ่ง
จากที่ซึ่งเคยเปลี่ยนมาแล้วหลายครั้ง
เป็นอีกคราที่คนเหว่ว้าต้องอยู่ลำพัง
อยู่กับความหลังที่ฝังใจ

เธอจากไปอย่างเงียบๆ
ทิ้งไว้เพียงรอยเย็นเยียบที่ร้างไร้
ช่างเถอะ...ถ้าอยากลาก็จะให้ไป
แต่กลับมาได้ไหม มาบอกว่าฉันไม่มีค่าอะไรแล้วจริงๆ

649

love

comment

11 พฤษภาคม 2545 22:37 น.

แล้วเธอจะเข้าใจ

ยังแคร์

แล้วสักวันหนึ่งเธอจะรู้
หากความฝันที่เธอมีอยู่มันแตกเป็นเสี่ยงๆ
หากเธอตื่นมาแล้วพบตัวเองร้าวล้าอยู่บนเตียง
หากความเงียบทำให้เธอได้ยินเสียงของน้ำตา

แล้วเธอจะรู้ว่าความเหงา
มีอิทธิพลต่อเรามากเกินกว่า
ความเข็มแข็งที่เธอเคยมี เธอจะไม่มีอีกแม้หนึ่งเวลา
แล้วเธอจะเข้าใจฉันว่า ทำไมต้องรินน้ำตาเพื่อเธอ

630

love

comment

11 พฤษภาคม 2545 14:09 น.

สายฝน

ยังแคร์

ฝนตกในวันนี้ดูเงียบเหงา
ละอองบางหล่นเบาๆ จากฟากฟ้า
ลมพัดอากาศหนาวผ่านเข้ามา
พัดน้ำตาใหลช้าๆใม่รู้ตัว
เธออยู่ไหน ตอนนี้ ในโลกกว้าง
ระหว่างทางที่ฝนปรายสาดสายทั่ว
ห่วงเธอไม่สบายนะ...ฉันกลัว
ในวันที่อะไรหมองมัว อยากให้เธอดุแลตัวเองให้ดี
คนทางนี้เป็นห่วงจนไหวหวั่น
พราะข่าวคราวไม่เคยเงียบงันอย่างนี้
ส่งข่าวมาบ้างมาลบความอ้างว้างให้ฉันที
แล้วสายฝนตรงที่นี่คงไม่ทำให้ฉันทรมานอย่างนี้อย่างที่เป็น

740

love

comment

6 พฤษภาคม 2545 18:09 น.