19 ตุลาคม 2555 17:21 น.
ร้อยฝัน
เดินทางจากบ้านนามาท่องเที่ยว
มิได้เลี้ยวหลงตรอกออกทางไหน
รถดิ่งตรงพัทยามาเร็วไว
เพียงพลิ้วได้รอรับกับเพื่อนเกลอ
กวีปกรณ์เป็นคนขับมารับส่ง
คงนึกปลงเห็นหุ่นอุ่นใจเสมอ
พิศทางไหนใช่แน่แหมที่เจอ
ใช่ละเมอพี่น้องช้างยืนข้างกัน
แล้วรีบบึ่งเร็วไวไปตามนัด
มิข้องขัดสิ่งใดตามหมายมั่น
สู Art of paradise ในทันควัน
เมื่อเจอพลันแย้มยิ้มต่างอิ่มใจ
แก้วประภัสสร กิ่งโศก อัลมิตรา
กับน้องยาสองสาวพราวสดใส
กุ้งหนามแดงยิ้มร่ามาแต่ไกล
นับแล้วได้เก้าผู้กล้ามาไม่เกิน
จากห้องโน้น มุมนี้วิถี Art
สวยเกินคาด Acting ยิ่งไม่เขิน
ถ่ายรูปพลางกระเซ้าเย้ากันเพลิน
มัวแต่เดินท้องกิ่วหิวตาลาย
จึงออกไปร้านพอพุงเจอลุงป้า
ดาวศรัทธาแสนใจดีมิมีหน่าย
เลี้ยงอิ่มหมีพีมันฉันนึกอาย
พุงทลายหลามล้นจนถึงคอ
อิ่มแล้วชวนไปทำบุญให้หนุนส่ง
ให้รู้ปลง รู้วางทางทุกข์หนอ
ให้รูแจ้ง เห็นจริงทุกสิ่งพอ
ใช่เพียงรอแต่เทวดามาค้ำจุน
เมื่ออิ่มกายอิ่มใจก็ไปต่อ
ไม่รีรอรีบบึ่งไปยังไร่องุ่น
มีสุขล้ำนำพามาเป็นทุน
เติมความอุ่นของใจไว้ทุกครา
ก่อนเย็นย่ำอำลามาตลาดน้ำ
ได้ยินคำนึกสงสัยในภาษา
สำเนียงใดไม่คุ้นหูเคยอยู่มา
ดังหนึ่งว่าอยู่เมืองจีนถิ่นไม่เคย
รำลึกหนอสิบสี่ตุลามานัดพบ
ได้ประสบพบหน้าเพื่อนยาเอ๋ย
ใช่คนไกลไหนเล่าก็เปล่าเลย
จึงลงเอยด้วยสุขสันต์วันฮาเฮ
1 ตุลาคม 2555 10:07 น.
ร้อยฝัน
จะบอกกับหัวใจอย่างไรหนอ
สิ่งที่ทำสิ่งที่รอมันท้อไหม
สิ่งที่คิดสิ่งที่หวังเป็นอย่างไร
สิ่งที่ใจผูกพันนั้นไม่จริง
เป็นเพียงแค่บางเวลาของความเหงา
คำว่าเราใช่สำคัญไปทุกสิ่ง
เมื่อถูกความไกลห่างมาอ้างอิง
ดังถูกทิ้งให้อ้างว้างบนทางตัน
ผ่านมาแล้วก็เลยไปไร้จุดหมาย
มีเริ่มต้นแต่ไร้ปลายใช่ไหมนั่น
ที่เห็นเป็นเศษซากหากผูกพัน
ที่มีกันแต่เพียงเยื่อแต่ไร้ใย
หากจะจบ ใจจะเจ็บหรือไม่หนอ
หากจะรอก็จะพบกันอีกไหม
หากเดินจากก็คงเจ็บเกินทำใจ
นานเท่าใดหนอใจนี้จะดีเอง
18 กันยายน 2555 21:17 น.
ร้อยฝัน
ใบไม้ปลิวร่วงหล่นบนทางเท้า
ยามแดดเช้าต้องกายจึงคลายหนาว
เสียงน้ำหล่นบนหลังคามาเกรียวกราว
บอกเรื่องราวของวันใหม่ในไม่ช้า
กรุ่นควันไฟจากฟืนคืนชีวิต
ย้ำให้คิดถึงวันเก่าเฝ้าโหยหา
หอมข้าวนึ่งกรุ่นกรุ่นอุ่นอุรา
ดังหนึ่งว่าวันวานไม่ผ่านไป
อยู่แดนไกลสุขสบายหรือไม่หนอ
คนทางนี้เฝ้ารอพอรู้ไหม
ฝากคิดถึงนำพาหาคนไกล
อยู่อย่างไรยังห่วงหายังอาทร
ก่องข้าวเหนียวยังรออยู่หนอเจ้า
ทุกค่ำเช้าจำได้ไหมใครพร่ำสอน
ในคืนค่ำขอย้ำคำกล่อมนอน
เสียงลำกลอนยังรอขอเธอคืน
13 กันยายน 2555 09:04 น.
ร้อยฝัน
เวลาผ่าน ดึกดื่นไป เท่าใดแล้ว
ยามดวงแก้วร้าวรานยิ่งนานกว่า
ยามความรักล้มพับไปกับตา
ดั่งดาราหล่นกราวจากราวฟ้า
นั่่งคุดคู้กอดเข่าเฝ้าเจ่าจุก
มิอาจปลุกความสดใสในใบหน้า
ความอ่อนแรง แฝงไว้ในแววตา
ดังหนึ่งว่าโลกช่างร้ายทำลายเธอ
จ่อมจมอยู่ทุกวันกับความเหงา
กอดความเขลาเคียงคู่อยู่เสมอ
เหมือนความสุขผ่านไปไม่เคยเจอ
ไม่มีเธอจะวันไหนยังไกลกัน
หลับตาลงคงเห็นเช่นวันก่อน
ยังอาวรณ์ด้วยใจยังใฝ่ฝัน
อ้อมกอดอุ่นจะคืนใกล้ในสักวัน
ขอยืนยันจะส่งใจไปใกล้เธอ
24 สิงหาคม 2555 11:43 น.
ร้อยฝัน
จะกี่แสนล้านคนบนโลกกว้าง
จะรู้สึกอ้างว้างอย่างฉันไหม
จะหมดหวังเศร้าสร้อยรอคอยใคร
จนหมดใจหมดแรงแข่งตะวัน
ยามสายฝนเทซ้ำกระหน่ำตี
เหมือนชีวีหมดสิ้นกลิ่นความฝัน
ยามล้มคลุกจะลุกได้อย่างไรกัน
เพียงขายันทนทานยามต้านลม
เพียงแค่ฟางเส้นสุดท้าย ณ ปลายฟ้า
ยังเอื้อมคว้าด้วยหมายได้สุขสม
ด้วยหนึ่งปลายหมายความยามตรอมตรม
อีกหนึ่งปลายหมายชมสุขทุกโมงยาม
สุดปลายมือเอื้อมคว้าหาได้ไม่
สุดหัวใจที่ดิ้นคนหมิ่นหยาม
เมื่อแรงใจหมดลงร่างคงตาม
หมดนิยามแห่งนักสู้ผู้รู้จริง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
หน้าส่วนตัว
964
