15 กันยายน 2553 23:18 น.
ร้อยฝัน
ที่ผ่านมาแล้วนั้นมันอะไร
มันยังคงน้อยไปหรือไรนั่น
ที่ทุ่มเทความรักความผูกพัน
หรือวันนั้นแค่ฉันคิดไปเอง
หรือว่าฉันง่ายง่ายจึงไม่สน
หรือเป็นคนโง่งมจึงข่มเหง
หรือเป็นคนหัวอ่อนจึงไม่เกรง
อยากจะเบ่งกดให้จมหรืออย่างไร
รักหรือใช่ไม่รักไม่ยักรู้
จะคิดข้องตรองดูอยู่ตรงไหน
จะเชื่อมั่นหรือสั่นคลอนเมื่อตอนใด
สุดแต่ใจเธอนั้นจะบันดาล
จะมีสิทธิ์คิดไหมไกลกว่านี้
คิดถึงสิ่งดีดีก่อนเลยผ่าน
คิดและหวังความรักจะยาวนาน
คิดประสานรักต่อไปไม่เปล่าดาย
แต่มันคงแค่ผ่านมาแล้วผ่านไป
ก็คงแค่ได้ทำใจก่อนจะสาย
ได้เพียงฝันว่าสักวันจะกลับกลาย
จากที่ร้ายกลายเป็นดีทุกวี่วัน
หรือจะมีบ้างไหมในวันนี้
คนดีดียื่นมือมาสัญญามั่น
ว่าจะรักมั่นคงตราบนิรันดร์
มิใช่แค่ผูกพันแล้วจากลา
11 มิถุนายน 2553 17:02 น.
ร้อยฝัน
พายุฝนกระหน่ำมาเวลาค่ำ
เหมือนตอกย้ำความเหงาอยู่เปล่าเปลี่ยว
หนาวจนสั่นงันงกอยู่อกเดียว
เหงาจริงเจียวเวลานี้ไม่มีใคร
มืดกว่ามืดตะวันลับไฟดับแล้ว
แสงวับแววแห่งเทียนเวียนมาใกล้
ส่องทางเดินพอมองเห็นเป็นอย่างไร
มิส่องใจที่มืดดำช้ำมานาน
นั่งชันเข่าคุดคู้อยู่ในห้อง
ฟังเสียงร้องกบเขียดมันประสาน
ยิ่งตอกย้ำฤทัยให้ร้าวราน
น้ำตาพาลรินร่วงรดดวงใจ
เหมือนตอกย้ำย้ำว่าช้ำให้ช้ำหนัก
ดั่งสลักแน่นถึงรากยากถอนได้
กายสั่นหนาวใจกลับร้อนดังฟอนไฟ
ที่ลุกโชนมอดไหม้ไปทั้งดวง
หมดหนทางแก้ไขใจดวงร้าว
คงถึงคราวอับจนโดนมัดบ่วง
โยนทิ้งลงทะเลเล่ห์คนลวง
ยากจะท้วงติงอย่างไรให้ใครฟัง
จึงทนเหงาเดียวดายอยู่อย่างนี้
อย่างที่มีชีวิตจิตสิ้นหวัง
สุขเพียงกายแต่ใจไร้พลัง
ขอสักครั้งจะรอขอใครสักคน
10 มิถุนายน 2553 14:26 น.
ร้อยฝัน
มันหนักอึ้ง ดังอึง อยู่ในหัว
ใช่เจ็บตัว แต่เจ็บใจ ไม่เคยหาย
ทุกข์ทับถม ทุกวัน มิเว้นวาย
เพียงความตาย ทำให้ว่าง อย่างที่เป็น
ปลดสิ่งหนัก วางลง ตรงชีวิต
ที่ลิขิตเอาไว้ให้มองเห็น
ฝังความฝัน ความอยาก ยากลำเค็ญ
แล้วจึงเข็ญ ความว่างเปล่า เข้ามาแทน
เมื่อใจว่าง กายว่าง ทางก็โล่ง
ล้วนปลอดโปร่ง ทำสิ่งใดง่ายเหลือแสน
ที่ขัดข้อง หมองใจ ใครดูแคลน
หากว่าแม้นปล่อยวางจะจางลง
เริ่มต้นคิดเริ่มต้นทำสิ่งที่ดี
เพื่อชีวีมีสุขตามประสงค์
เพื่อสิ่งหวังดังเช่นเจตจำนงค์
เพื่อดำรงคุณความดีนี้ต่อไป
อย่าให้เป็นเพียงแค่คำสั่งสอน
อย่าตัดรอนจงร่วมกันแก้ไข
อย่าให้เหลือเพียงแค่เศษของใจ
ที่หมดไฟ หมดฝัน รอวันตาย
วางความคิด จิตใจอันว่างเปล่า
แล้วจึงเอา ความดี นี้ขยาย
ใส่ให้เต็ม ให้ดี เพื่อบั้นปลาย
เป็นตายาย ให้ลูกหลาน กราบกรานเท้า
24 เมษายน 2553 23:46 น.
ร้อยฝัน
ทั้งดูฟังนั่งอ่านข่าวคราวกลียุค
เสื้อแดงบุกหลากสีต้านต่างหาญกล้า
ทั้งปาหิน ทั้งขว้างขวดปวดอุรา
ทั้งก่นด่า ทั้งยุยงส่งเสริมกัน
ที่ทำไปแล้วจะได้อะไรหรือ
ต่างก็คือ เหล่าคนไทยใช่ไหมนั่น
ทำไปแล้วใครเล่าทรุดลงโดยพลัน
เพราะหุนหันชาติจึงล่มจมติดดิน
คนชักใยอยู่เบื้องหลังนั่งหัวร่อ
พวกมันก่อเพราะงี่เง่าเต่า(ล้านปี)ทั้งสิ้น
แค่หยอดคำหวานเข้าไปให้ได้ยิน
พวกมันดิ้นคิดแก้แค้นแทนตัวเรา
หว่านเม็ดเงินโยนเข้าไปให้ตะครุบ
แย่งกันฮุบมิเคยหวาดด้วยขลาดเขลา
อ้างปลดหนี้ คิดว่าดี เพราะหูเบา
เทอดทูนเอา ตัวของข้า เทียบราชัน
อีกฝ่ายอ้าง ฝ่ายอำมาตย์พาชาติล่ม
ทั้งหลอกต้มคนทั่วไปให้ไหวหวั่น
ที่ชุมนุมต้องยืดเยื้อเพื่อประชัน
หลักประกันประชาธิปไตยให้คืนมา
ประชาชนคนอย่างฉันนั้นต้องคิด
ใครเบือนบิดข่าวอย่างไรให้กังขา
ทั้งสื่อรัฐ สื่อแดงเหลืองเรืองปัญญา
จงตอบมาสิ่งใดจริงอย่าทิ้งนาน
อย่าให้ค้างคาในใจให้คิดเปลี่ยน
คิดเบียดเบียนคิดเข่นฆ่าน่าสงสาร
คิดจะล้างด้วยเผ่าพันธุ์ด้วยสันดาน
คิดระรานเพราะข่าวสารนั้นบิดเบือน
จงแถลงแจ้งเรื่องจริงทุกสิ่งสิ้น
อย่าใช้ลิ้นปลิ้นไปมามันน่าเฉือน
คนเสพสารอย่างตัวฉันนั้นย้ำเตือน
หากบิดเบือนเฉือนลิ้นมาให้หมากิน
20 มีนาคม 2553 11:58 น.
ร้อยฝัน
คอนกะต่าหย่างเข้าป่าหาแนวกิน
หูได้ยินเสียงจักจั่นลั่นแนวป่า
ไม้ติดยางแปะติดปีกติดตามขา
จับรวมมาก้อยจักจันมันอีหลี
ขวยกุ๊ดจี่ ขี้วัวแห้ง แห่งมันคัก
เอาเสียมจั๊ก คันแทนา หาหอยลี่
ก่นอีปู ฮูหน้าแล้ง แพงมาจี่
สิให้ดี แจ่วบองจ้ำ แห่งหนำใจ
แหว่เข้าเก็บ ผักหวานป่า โพนนาพู้น
ยอดจูนพูน เอามาแกง ใส่กับไข่
แม่มดแดง แพงตำเมี่ยง ข่าตะไคร้
ปลีหัวใหญ่ มากินแนม แกล้มเมี่ยงตำ
เป็นของแซ่บ ของอีสาน นานมาแล้ว
ขอดวงแก้ว กลับคืนมา อย่างร้องร่ำ
อย่าให้เขา หยามน้ำหน้า ว่าหน้าดำ
หัวใจต่ำ เป็นคนโง่ โงบ้านเฮา
เอาชีวิต ไปแลกกับ คนผีบ้า
เขาตราหน้า คนนอกคอก ออกโง่เง่า
อย่าสุเชื่อ ซุมผีบ้า อย่าหูเบา
อยู่บ้านเฮา รวมฮักแฮง มาแบ่งปัน
คนคนเดียว บ่แม่นพ่อ ง้อมันหยัง
บ้านเมืองพัง มันสนบ่ พ่อแห่งหยัน
มันสบาย บ้านเฮาทุกข์ เฝ้าปลุกปั่น
อย่าสนมัน เมือบ้านเก่า เฮายังคอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
หน้าส่วนตัว
1120
