21 เมษายน 2551 16:49 น.
วรรธนภิโยกุล
บอกเลยว่าเลิกรักเธอไม่ได้
ในเมื่อยังอยู่ใกล้กันอย่างนี้
ยอมเป็นคนไกลให้เธอไม่ไยดี
จะได้เลิกรักเธอซะที อยู่ใกล้แบบนี้ตัดใจไม่ลง
ห้ามความรู้สึกไม่ได้หรอกนะ
จะทำเป็นตัดใจซะ ก็ยังทำไม่ได้
ในเมื่อเธอยังคงเป็นคนสำคัญในหัวใจ
ถึงจะกลบเกลื่อนเท่าไหร่ก็ปิดบังความรู้สึกที่มีให้ไม่ได้อยู่ดี
อย่างให้ห่างๆกันไปไกลๆ
จะได้หยุดความหวั่นไหวลงที่ตรงนี้
เผื่อว่าความไกลจะช่วยใจลืมได้ซะที
เผื่อจะเห็นสิ่งดีๆบนโลกใบนี้นอกจากเธอ
20 เมษายน 2551 15:22 น.
วรรธนภิโยกุล
หลังจากบอบช้ำจากรักร้าง
บาดแผลในใจก็เริ่มจางหาย
ไม่เห็นจะต้องมานั่งเสียดงเสียดาย
แค่ผู้ชายห่วยๆเฮงซวยแค่คนเดียว
เมื่อโลกสร้างความสุข
ก็ย่อมสร้างความทุกข์มาเป็นคู่
จะจดจำบทเรียนที่เธอทำไว้ใช้เป็นครู
จะได้ไม่ต้องเสียรู้ผู้ชายกะล่อนๆอย่างเธอไง
ก็แค่ผู้ชายนิสัยแย่
ไม่เห็นต้องไปแคร์อะไรให้หนักหนา
พอได้แล้วที่ต้องทนเสียคราบน้ำตา
เก็บใจดวงนี้ไว้รอคนที่เห็นค่าของหัวใจ
อกหักเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ยังไม่ตายอยู่ใช่ไหม
ก็แค่เคยเสียน้ำตาให้เธอไป
แต่วันที่เธอจากไปพร้อมใครคนใหม่ของเธอ
แต่เธอจะรู้อะไรบ้างไหม
ขาดเธอไปโลกแลดูสดใสกว่าที่เห็น
ทำอะไรได้อย่างใจที่ฉันอยากเป็น
แถมยังไม่ต้องทนเป็นทาสรักของเธอ
19 เมษายน 2551 20:25 น.
วรรธนภิโยกุล
ทำแบบนี้หมายความว่าไง
กะควงสองมันเกินไปนะแบบนั้น
เธอมีเขาแล้วเรื่องอะไรเอาฉันไปพัวพัน
ความรู้สึกที่ต้องหารสองแบบนั้น...ชักเกินไป
จะให้หยวน เหรอโอ๊ยๆไม่ได้หรอก
ความคิดชักนอกคอกไปกันใหญ่
โบราณเค้าว่าเสียทองเท่าหัว....อย่ายอมเสียหวานใจให้ใคร
แต่ถ้าเป็นเธอจะประเคนให้ทันทีทันใดผู้ชายหลายใจนิสัยไม่ดี
จะเลือกใครก็เอาสักคน
ไม่ต้องมานั่งทำหน้าฉงนอยู่แบบนี้
หงุดหงิดรำคาญเธอเต็มที
จะเลือกเค้าก็บอกมาสักทีเสียเวลา
ถ้าเห็นแม่นั่นสำคัญกว่า
ก็ไปเถอะไม่ว่าอะไรทั้งนั้น
แต่ก็อย่าซมซานกลับก็แล้วกัน
ขอบอกไว้ว่าผู้ชายหลายใจอย่างนั้นฉันไม่เอาคืน
คิดจะรักก็รัก
พอเจอคนใหม่ก็มาหักอกกันเฉย
ในเมื่อใจก็ไม่ได้รักกันเลย
จะทนชาเฉยกันอยู่ไย
ถ้าเธอจะบอกว่ากลัวฉันเสียใจ
ที่เธอจะต้องไปกะใครคนนั้น
บอกเลยนั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ
ฉันเสียใจเพราะเธอนั้นจนชินชา
ก็ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งแรก
ที่เธอขอแยกทางกับฉัน
เห็นเธอจากไปกะใครๆเป็นร้อยพัน
คิดรึไงว่าฉันจะเสียดายเธอ
19 เมษายน 2551 19:48 น.
วรรธนภิโยกุล
จากชีวิตของคนที่ไร้ค่า
กลับมีชีวิตชีวา ขึ้นมาใหม่
เคยเหงาหงอยก็พลอยเปลี่ยนไป
โลกที่โหดร้าย....ก็กลับกลายเป็นสวยงาม
ขอบคุณนะคนดี
ถ้าไม่มีเธอคนนี้ฉันคงต้องทนฝ่าขวากหนาม
อยากให้เธอรู้ไว้ว่า ความรู้สึกที่มีไม่รู้เท่าไหร่ก็ตาม
ไม่อาจทดแทนความงดงามในมิตรภาพของเธอ
------------------( + _ + ).........................
19 เมษายน 2551 16:43 น.
วรรธนภิโยกุล
นี่หรือสิ่งที่เธอต้องการ
เพียงแค่การทรมานใจของฉัน
ให้เจ็บปวดรวดร้าวไปนานวัน
แต่รู้ไหมว่ามันไม่อาจทำให้ฉันตาย
จงจำไว้ใส่สมอง
หัวใจทั้งสี่ห้องของฉันยังมีที่หมาย
ไม่ตายหรอกแค่โดนเธอทำร้าย
คงไม่ต่างอะไรกับการดับไฟโดยสายตา
หัวใจฉันไม่ใช่ของเล่น
ที่จะยกให้เป็นของคนโน้นคนนี้
มากไปแล้ว.....ไม่รักก็ปล่อยไปเสียที
อึดอัดนะ..ต้องทนอยู่กับสภาพแบบนี้ทารุณกรรม
คนเราย่อมมีสิทธิ์เบื่อกันได้
แต่ไม่ใช่หวังดีโอนตำแหน่งให้ใครๆไปเหยียบย่ำ
พูดมาซะยังง่ายกว่า.....แค่คำเพียงหนึ่งคำ
จะยอมทนเจ็บทนช้ำเพียงแค่ครั้งเดียวก็เพียงพอ
หน้าส่วนตัว
730
