6 มกราคม 2548 09:54 น.
เด็กตรัง
เวลาใกล้ถึงจำลาจาก
ต้องพัดพรากจากเธอสุดที่รัก
มีพบมีจากอนิจจาโอ้ความรัก
รักสมัครเริ่มต้นแห่งหนใด
เริ่มแรกรักรักแรกอันสดใส
แต่แล้วใยใจน้องต้องสลาย
เพราะรักพี่ถึงวันมวลมลาย
จนต้องกลายสลายในดวงแด
3 มกราคม 2548 13:17 น.
เด็กตรัง
มองออกไปเห็นสายฝนกำลังตก
เหมือนกับอกของเราที่มันหัก
เสียงสายฝนตอกยํ้าเจ็บชํ้านัก
ว่าเธอจักจากไปไกลไม่ย้อนมา
ดั่งสายฝนตกลงพื้นย่อมไหลผ่าน
ไม่มีทางมาบรรจบ ณ ตรงไหน
ถึงตอนนี้ฝนหยุดตกแล้วเป็นไง
ในเมื่อใจมันไม่หยุดที่รักเธอ
2 มกราคม 2548 02:09 น.
เด็กตรัง
เธอบอกว่าจะแต่งกลอนให้
ก็ขอบใจในนํ้าใจนักหนา
ได้กลอนใหม่ส่งอาจารย์สุขอุรา
แต่ก็มาเห็นกลอนโพส ในแว๊ปกลอน
จะส่งอาจารย์ไงก็ไม่เมื่อ
เธอไม่เผื่อเอาไปโพสแล้วสิหนา
จะให้ก๊อปงานไปนั้นก็ระอา
เหมือนไร้ค่าที่บอกมาเหมือนคำลวง
ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเช่นนี้
นิสียดีไม่คิดทำกันได้
ต่อไปเจอกันไม่ทักไม่สบตา
ที่ผ่านมาพอกันที คนหลอกลวง
หน้าส่วนตัว
716
