28 กันยายน 2549 10:48 น.
เด็กตรัง
รู้หรือเปล่ามีคนคอยอยู่ตรงนี้
ในวันที่เธอลาไปไกลห่างเหิน
เหมือนวันนี้ตัวฉันนั้นแค่ส่วนเกิน
ความบังเอิญนำพาเราพบกัน
ผ่านคืนวันผ่านเรื่องราวผ่านความฝัน
กลายเป็นรักเป็นผูกพันมั่นเสมอ
อยากเอ่ยถามความในใจนั้นนะเธอ
กลัวว่าเก้อในคำตอบความเป็นจริง
หากเธอบอกว่าฉันคิดไปฝ่ายเดียว
มิแลเหลียวเหมือนเป็นคนโดนทิ้ง
สิ่งที่ร่วมสร้างฝันมาทุกสิ่ง
ใช่ความจริงแค่ความฝันฉันฝ่ายเดียว
เป็นเช่นนั้นฉันขอฝันอยู่อย่างนี้
อยู่ในที่ที่มีเธอและมีฉัน
หากฉันตื่นคงไร้วายชีวัน
ปล่อยฉันฝันว่ารักเธอข้างเดียวพอ
หน้าส่วนตัว
1561
