14 เมษายน 2547 00:44 น.

เป็นเพียงคนธรรมดา . . . ที่รักเธอ . . .

เบนนี่

ต่อให้รักเธอ...มากกว่านี้
เธอคงไม่สนใจใยดี ในตัวฉัน
เป็นแค่คน ผ่านตาไป วัน  วัน
คงไม่มีวันได้เป็นคนสำคัญ...ของจัย
.........................................................
...ฉันก็เป็นได้เพียงเท่านี้...
คงจะทำตามใจตัวเองที่มี...คงทำไม่ได้
แม้เป็นเพียงตัวเลือกตัวหนึ่ง เธอคงไม่สนใจ
ได้แต่เก็บเธอเอาไปฝันใฝ่อยู่ฝ่ายเดียว...
..........................................................
แม้ส่งความรู้สึกผ่านสายตา
เธอคงไม่รู้คุณค่า...ไม่แลเหลียว
ทำได้แค่รอคอย อย่างไม่มีหวังอยู่ข้างเดียว
เพื่อสักวันเธอจะแบ่งใจมาสักเสี้ยวหนึ่ง...ที่เธอมี
........................................................
เธอคงเป็นแค่เพียงเทพบุตร ที่ฉันฝัน
คงไม่มีวันได้เธอมาผูกผัน***กับฉันคนนี้
แค่นึกขึ้นมา   ก็น่าขำสิ้นดี...
ในเมื่อเธอมีนางฟ้าที่แสนดี.....
จะให้เธอหันมามองผู้หญิงธรรมดา..คนนี้...
.....ไม่มีทาง.....
				
13 เมษายน 2547 18:33 น.

เขียนรัก ด้วยมือ . . . แต่!!!ลบด้วยเท้า . . .

เบนนี่

อาจเป็นเพราะ มันรักมากเกินตัดใจ
เลยลืมเธอไม่ได้ สักที จากวันนั้น
ภาพเธอ ยังคงชัดเจน อยู่ทุกคืน และทุกวัน
พยายาม ลบภาพของเธอนั้นออกจากใจ
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
ทั้งที่รู้ตัวเองดี นับแต่นั้น . . .
เธอเองไม่มีวัน หวนกลับมา เพื่อเริ่มใหม่
ไม่มีหนทางที่จะถักทอ สายใย
ระหว่างหัวใจของคนสองคน . . .
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
ทำดีแทบตาย ให้เธอหันมามอง . . . คนทางนี้
แต่ก็รู้ตัวเองดีว่ามันคงไม่มีผล
คนไร้ค่า ที่ถูกขว้างปา ต้องทุกข์ทน
ทั้งเจ็บ และสับสน มีน้ำตา
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
เธอเคยเอ่ยวาจา คำหวาน หวาน ว่ารักกัน
เขียนถ้อยคำรำพัน คะนึงหา
ว่าจะมีแต่ฉันคนเดียวในสองตา
จะรักฉันจนกว่า จะหมดลมหายใจ . . .
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
ไม่มีวันที่จะทอดทิ้ง ให้ฉันต้องเหงา เพียงลำพัง
จะเคียงข้างทุกครั้งที่หวั่นไหว
แต่วันนี้ เธอเอง เริ่มเปลี่ยนไป
เป็นเพราะฉันผิดหรือไร ? หรือเธอลืมคำสัญญา
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
เธอใช้มือเขียนถ้อยคำ บอกรักกัน
แต่กลับใช้เท้าลบมัน อย่างไม่เห็นค่า
เห็นฉันเป็นเพียงหุ่นยนต์ ของเล่น หรือตุ๊กตา
เมื่อเธอเบื่อ ก็ขว้างปา ไม่เหลือดี
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
ฉันเองก็เป็นคน มีหัวใจ ไม่ใช่ไม่รู้สึก
ไม่มีน้ำตา แต่ส่วนลึก ภายในใจคนทางนี้
มันแหลกสลาย เหมือนเศษแก้ว ที่แตก ไม่มีชิ้นดี
อยากระบาย ความเจ็บช้ำ ของคนทางนี้ให้เธอได้ฟัง
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
นับแต่วันนั้น ที่เธอจากลา อย่างไม่หวนกลับ
ฉันเองยังคงนั่งซับน้ำตา อยู่อย่างคนที่สิ้นหวัง
ท้อแท้ หมดสิ้น ศรัทธา ความรัก ไม่จีรัง
เหลือเพียงคนที่สิ้นหวัง ไร้คนมาใส่ใจ
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
อยากตัดเธอออกจาก ความรู้สึก เก่า . . . เก่า
อยากลบภาพเธอด้วยเท้า อย่างเธอทำกับฉัน
  . . . . . คงเป็นไปไม่ได้ . . . . .
เพราะความรักของฉันไม่ได้เขียนด้วยมือ
 . . . . . แต่เขียนด้วยหัวใจ . . . . .
จะลืมเธอได้ ก็ต่อเมื่อ หัวใจ ฉันหยุดเดิน . . . .
* * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * * . . * * *
				
6 มีนาคม 2547 19:52 น.

ความรัก ไม่วัดกันตรงที่วัน และเวลา แต่วัดกันด้วยใจ

เบนนี่

อาจมองคล้ายว่าใจง่าย
ที่รักเธอได้ง่ายอย่างนี้
ทั้ง ทั้งที่เพิ่งจากลา ใครบางคน ที่ไม่ดี
แต่กับเธอมันอาจเร็วเกินที่มารักกัน

แต่ โปรด เชื่อฉันเถอะนะคนดี
ความรักไม่มีคำว่าเร็วหรือช้า อะไรทั้งนั้น
ขอเพียงใจสองใจ มาตรงกัน
ความรักและความผูกพัน ก็เริ่มทันที

อาจจะเร็วไปนะ ที่จะพูดว่ารัก
ทั้งที่เพิ่งรู้จักกัน ไม่ถึงปี
แต่อยากพิสูจน์ ให้เธอรู้ว่าใจทั้งหมดที่มี
ลืมเรื่องราว ระหว่างเขาที่เคยมีหมดสิ้นไป

นับจากนี้ ฉันขอสัญญา . . . 
ไม่ว่าวันนี้ วันหน้า หรือวันไหน ไหน
ก็จะขอให้เป็นเธอคนเดียวและตลอดไป
ตราบเท่าที่ลมหายใจ ฉันยังมี . . . 				
4 มีนาคม 2547 22:36 น.

ฉันไม่ใช่ . . . เจ้าหญิงใน นิยาย

เบนนี่

เธอ . . . อย่าเห็นฉัน เป็น เจ้าหญิงในเทพนิยาย
ที่จะต้องมี เจ้าชาย คู่กับ เจ้าหญิง
อย่าวัดว่าเราต่างกัน ในความเป็นจริง
เพราะฉันนั้น สูงยิ่งไม่คู่ควร เคียงข้างกัน

เป็นเพราะฐานันดร มาขวางกั้น
จึงทำให้ต้องห่างกันเช่นนี้
ทั้ง ทั้ง ที่เราสองต่าง มีความรู้สึกที่วิเศษ และแสนดี
มอบให้แก่กัน ในทุกที่ ทุกเวลา แม้ห่างไกล

ฉันเองก็มีหัวใจ เหมือนกับใครหลายๆคน
มีบ้างที่สับสน และร้องไห้
มีทุกข์ สุขเศร้า เคล้ากันไป
ใช่ว่าไม่มีหัวใจ คล้ายหุ่นยนต์

ร้องไห้เมื่อเสียใจ เหมือนคนอื่น
มีบางค่ำคืน ที่น้ำตาหลั่งมาเป็นสายฝน
เพราะมัวคิดถึงใครบางคน
คนที่จะมีสักหน ที่เราใกล้ชิดกัน

อยากบอกให้เธอ ได้เข้าใจ ในความรู้สึก
ที่อยู่ในส่วนลึก ภายในใจของฉัน
มีเธอทุกเวลา ในความผูกพัน
เพราะฉันไม่ใช่แค่คน ในฝันของเธอ

เธอ . . . สัมผัสได้หรือเปล่า ความรู้สึกนี้
ฉันเองก็รอเธอกลับมาเสมอ เสมอ
อย่ามองความแตกต่าง ระหว่างฉันกับเธอ
เพราะฉันรักเธอมาเสมอ อยากให้เธอ นั้นเขาใจ

เลือกแล้ว คือ เธอ . . . .
คนที่ฉันมั่นคงเสมอ ในทุกความหมาย
ไม่มีความต่าง ถ้าสองคน รวมเป็นหนึ่งใจ
ไม่มีเจ้าหญิง หรือเจ้าชาย ในนิยาย ระหว่างรักเรา . . . . . .







				
29 กุมภาพันธ์ 2547 23:03 น.

. . . เ ศ ษ แ ก้ ว ใ น กำ มื อ . . .

เบนนี่

. . . เ มื่ อ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า นั้ น จ บ ล ง . . .
เ ธ อ ก็ ค ง ไ ม่ ก ลั บ ม า รั ก ฉั น 
เ มื่ อ ใ จ เ ธ อ ไ ม่ เ ห ลื อ ค ว า ม ผู ก พั น
ป ล่ อ ย เ ธ อ จ า  ก ล า กั น  พ ร้ อ ม กั น  พ ร้ อ ม ห ย ด น้ำ ต า 
***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***
. . . เปรียบความรัก ที่ตายจาก เหมือนเศษแก้ว ในกำมือ . . .
. . . ต่อให้ถือไว้ ก็คง จะไร้ค่า . . .
ต้องปล่อยลง พร้อมกับคำอำลา
ทั้งที่รักเธอเกินกว่า จะรักใคร . . .
***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***
. . . เ มื่ อ แ ก้ ว แ ต ก ต ก ล ง พื้ น  ห ลุ ด ล ง จ า ก ฝ่ า มื อ . . .
ฉันเองก็ถือว่ามัน ไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่
ต่อให้เอามาซ่อมแซม ก็ไม่เหมือนเดิม อีกต่อไป
มีหรือที่ใคร จะเก็บแก้วร้าวเอามาใช้ คงไม่มี
***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***
. . . เ มื่ อ แ ก้ ว บ า ง ๆ แ ต ก แ ห ล ก ส ล า ย ล ง ไ ป . . .
ก็เหมือนหัวใจ แตกลงไป ไม่มีชิ้นดี . . .
จะให้เก็บเศษแก้วมาต่อให้ เหมือนเดิม มันยากเย็น เต็มที
คงจะไม่มีวันที่ จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม . . .
***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***
. . .งั้น ก็เอ่ยคำร่ำลากันไปจะดีกว่า . . . 
อย่าให้อะไร ต่ออะไรต้องค้างคา อย่างนี้ * * 
จบลง จากลากันไป ด้วยความรู้สึกที่ยังเหลือ สิ่ง ดี ดี
 . . . แล้วจะเก็บความรู้สึกต่างๆเหล่านี้ ในกล่องความทรงจำ . . .
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเบนนี่
Lovings  เบนนี่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเบนนี่
Lovings  เบนนี่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเบนนี่
Lovings  เบนนี่ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเบนนี่