ความสดใสของน้ำ และหาดทราย ยังมีอยู่ แต่ขณะนี้ กล้องได้ส่งไปที่ร้าน เพื่อจะล้างรูปและส่งเข้าไฟล์ซีดีเพื่อให้ ได้นำกลับไปกรุงเทพฯมหานครเพื่อการบันทึกการเดินทาง.. ถึงกระนั้น การนั่งเล่น บน สันเขื่อนก้อนหินขนาดใหญ่ ที่ทางเมืองทำไว้ เพื่อไม่ให้ความแรงของน้ำเซาะซัดตลิ่งหาดหายไป ก็เป็นความสุขสันโดษที่น่ายินดี...ระหว่างผืนทราย...โขดเขื่อนหินก้อนใหญ่ๆเรียงราย และ แผ่นน้ำที่สาดคลื่นซัดซ่าเบื้องหน้า..... เรานั่งคุยกันเรื่องหนังสือ ในมือมีบทกวี บางเล่ม คุยกันถึงที่มา ของ การเขียนบทประพันธ์ใน แต่ละช่วง... ค่ำนั้น ฉันเดินทางกลับ..หอบความทรงจำสดใสครั้ง