เรื่องมากนัก..ทำไมไม่อยู่บ้านละคุ๊ณณณณณณณณณณณณณณณณ

แม่มดใจร้าย

อยู่บ้านเป็นของเรา..ออกจากบ้านเป็นของคนอื่น..(อุ้ยม่ายช่าย)
อยากทำไรก็อยู่บ้านเรา..ออกนอกบ้านควรปฏิบัติตามกฎสากล
อันนี้มันก็คงเข้าข่ายที่หว่า..ถ้าอยากไปเที่ยวไกล ๆ ก็ต้องปฏิบัติได้ตามกฎหมู่ (ที่มิได้ผิดกฎหมาย)
ไม่ใช่ว่า..ไอ้นั่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่ใช่ อันนู้นก็ไม่ชอบ
เขามีหมู..จะกินไก่
เขามีไก่..จะกินปลา
เขาให้น้ำปลาพริก..จะกินน้ำปลาเปล่า ๆ
..อย่าพึ่ง..งง..
กำลังจะเล่าให้ฟังว่า..
ในการเดินทางไกลอีกครั้งหนึ่ง...มีไฮโซท่านหนึ่ง..(เขาบอกมาว่าเขาไฮโซ) แต่เรามองแล้วเขาคงแบบว่าโซซัดและโซเซ..
ก็คุณเธอทั้งมากเรื่องและเรื่องมากอย่างที่บอก..เขาเสริฟ์หมู เธอบอกว่ากินไม่ได้ เขามีพริกน้ำปลา เธอบอกว่า..เธอไม่กินเผ็ด แต่ต้มยำมาเธอบอกว่าต้มยำไม่เผ็ด
แล้ว..เธอก็เป็นดาราประจำทิป แบบว่า เธอ..ได้โปรดตลอด
จน..พวกเราก็บอกว่า..ได้โปรด
แต่..เป็นได้โปรดไปไกล ๆ ฉันอายเขา
บางครั้งการเดินทางไกล..ก็ใช่จะราบเรียบและลื่นโดยตลอด เหตุการณ์ไม่คาดฝันมักเกิดขึ้นได้ในระหว่างทาง..เช่น ครั้งนี้คณะต้องวิ่งผลัด 4x800 เมตร เพื่อให้ทันรถไฟที่จะไปกรุงปารีส อาม่าวัย 94 ปี วิ่งโดยไม่มีบ่น แต่คุณเธอทั้งบ่นและโวยจนคนไทยที่ไปด้วยอาย..
เหตุเกิดเพราะว่า..เธอหิ้วกระเป๋าใบย่อมที่คงจะหนักพอดูสำหรับค่ำคืนก่อนได้รับกระเป๋าใหญ่ แล้วคุณไกด์ก็อาสา..พอหิ้วขึ้นมาคุณไกด์ก็บอกว่าขากลับหิ้วเองนะ เท่านั้นแหละค่ะ บอกได้คำเดียวว่า..อายยยยยยยยยยยยย
แล้ว..เธอก็เป็นดาราประจำทิปที่ทำให้เราอยากหนีไปไกล ๆ
แม้จนกระทั่งวันกลับ..คุณเธอก็ยังวุ่นวายหนีจากกลุ่มคนไทยเพื่อไปนั่งชั้นสองของ A380 ในขณะที่กรุ๊ปนั่งชั้นหนึ่งทั้งหมด เรียกว่าเธอเอาเวลาในการเช็คอินทั้งหมดเป็นของเธอคนเดียวเกือบชั่วโมง..
และ..เธอก็มาวีนขาดเมื่อต้องเปลี่ยนเครื่อง และเธอต้องมานั่งรวมกับกลุ่ม 
เธอเปลี่ยนเผื่อให้ได้นั่งกับคนที่มาด้วย..
แต่พอมีคนเปลี่ยนเพื่อให้ได้นั่งกับคนที่มาด้วย แล้วเอาคนต่างชาติมานั่งข้างเธอ..
เธอบอกว่า..เอาคนชาติไหนมานั่งกับเธอ
เพราะฉะนั้น..เธอจึงขอเปลี่ยนไปนั่งที่เดิม..(เอากับเธอสิ)
ไอ้เราก็อดคิดไม่ได้ว่า..ตอนเปลี่ยนไปนั่งชั้นสองก็มีแต่คนชาติไหนก็ไม่รู้ทำม๊ายยยย ยังนั่งได้...
ถึงเมืองไทย..ทราบว่า..เธอเป็น blacklist (พิมพ์ถูกเปล่าหว่า) ที่ใคร ๆ ก็ไม่ต้องการ 
เรียกได้ว่า..มีเธอต้องไม่มีฉัน
แล้วอย่างนั้น..ทำไมไม่อยู่บ้านละคุ๊ณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ