เมื่อ มมจร. ยอมขึ้นจากหลุม

แม่มดใจร้าย

     วันที่ 9 ว่างมั้ยจะชวนไปเที่ยวอัมพวา..เป็นคำทักทายจากคุณอิมในช่วงไม่ปกติ (เพราะปกติไม่ค่อยได้คุยกัน..คิคิ)
      เอาสิ..บอกเสร็จแล้วก็บอกต่อว่าดีนะที่เค้าเปลี่ยนแปลงกำหนดการปลูกป่าเป็นวันที่ 10 (ซึ่งในคราแรกไปสองวัน)..เป็นคำตอบจาก มมจร
      หลังจากนั้นคุณอิมก็ถามถึงการไปปลูกป่า โดยที่ มมจร ไม่ได้ถามถึงรายละเอียดที่ไปอัมพวา (ว่าไปไง ไปกับใครบ้าง) แล้วคุณอิมก็ร้องตามไปปลูกป่าโดยมีผู้ติดตามไปถึง 6 คน แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงกำหนดการปลูกป่าก็กลายเป็นว่าคุณอิมอดหมดทุกคน...(ขออภัยด้วยน๊า)
     จากวันที่ 9 กำหนดการก็เปลี่ยนแปลงเป็นวันที่ 4 ชีวิตมีการเปลี่ยนแปลงบ่อยนิ...
     จะว่าไปแล้ว มมจร..ห่างหายจากเวปไปนาน..นานจนเกือบถูกลบบัญชี..นานจน มมจร ชอบลงไปอยู่ในหลุม
     คุณอิมกับ มมจร พบกันได้หนอ...อ๋อ! ครั้งแรกถูกหลอกไปกาญจนบุรี จนได้ไปพบกับพี่ริน ครั้งสองเราเจอกันที่อมก๋อย ครั้งสามล่ะ...ที่ไหนน๊า คิคคิดคิด..ที่ละลุหรือเปล่านะ..ครั้งที่สี่ครั้งห้าและครั้งต่อๆมาเราเจอกันที่ไหนก่อนบ้างละ..ระหว่างเพชรบุรี สุโขทัย จันทบุรี (บ้านผีสิง) ราชบุรี เพชรบุรี จนมาครั้งนี้ เราเจอกันไม่กีครั้งเองเนอะ คุยกันก็น้อยเพราะ มมจร คุยไม่เก่งอ่ะ
     คุณแก้วประภัสสร, คุณกิ่งโศก, นู๋หิ่งห้อยน้อยใจ, น้องก้าวที่กล้า..เจอกันครั้งแรกที่เพชรบุรีใช่ป่ะ ครั้งแรกที่เจอกันมีเสียงมาถามว่า มมจร อยู่ไหน ส่วน มมจร ก็นิ่งเงียบไม่กล้าตอบว่าอยู่นี่ (ขออภัยด้วยน๊า..น้องที่ไปด้วยบอกว่าเอ๊าเค้าถามหาทำไมไม่่ตอบ..ก็บอกไปว่าไม่กล้าอ่ะ..อิอิ) จนคุณอิมมาแนะนำว่านี่ มมจร..เราเลยได้รู้จักกันด้วยรอยยิ้มจากทุกคน ตกเย็นคุณอิมมาถามว่าไปนอนกับเพื่อนๆ มั้ย มมจร. ตอบไปว่าไม่อยากทิ้งน้องหนุ่ม ๆ ทั้งสองคนไปอ่ะเกรงใจ...ว่าแล้วก็ชวนสองหนุ่มเดินไปดูพวกพี่ ๆ น้อง ๆ ทั้งหลาย ที่ไหนได้..นิทราภายใต้เงามืดไปเรียบร้อยแล้ว ครั้งนี้เจอกันเราก็เจอกันด้วยรอยยิ้มกันอีก มมจร..ไม่รู้จะคุยอะไรอีกเหมือนเดิม  สำหรับนู๋หิ่งห้อย..ก็ชักชวน มมจร ไปปีนเขาไกลถึง ต่างประเทศนู่นแหนะ..ตอนนี้ขอปีนเขาไทยก่อนนะจ๊ะ (แบบว่า..เรี่ยวแรงเหลือน้อยอ่ะ)
     น้องกานต์..เราเคยคุยกันในเวปอยู่พักหนึ่ง คุยโทรศัพท์กันอยู่สองสามครั้ง..(ไม่รวมเป็นหกครั้งนะคะ) และแล้วก็มาเจอกันจนได้อ่ะค่ะ..ดีใจที่ได้เจอน้องกานต์ค่ะ แถมมีเรื่องขำขันจากกะทิมะพร้าวและมะพร้าวกะทิ..(อยากบอกว่ามะพร้าวที่ซื้อมายังไม่ได้ทำอะไรกับมันเลยค่ะ) คุณน้าคนขายบอกว่า..รักษาคำมั่นดีที่บอกว่าจะกลับมาซื้อ
     น้องแมงกุ๊ดจี่..ส่วนใหญ่เราคุยกันในเวปเนอะ แต่พอมาเจอกันเป็น ๆ คุยกันไม่ออกค่ะแต่เราก็สนุกด้วยกันได้
     พี่กุ้งหนามแดง, คุณปุ๋ย..เจอกันตอนเช้าหน้าเซ็นทรัลแล้วก็มาแยกกันหน้านิวรสทิพย์..แต่เราก็ไปรวมลงเรือลำเดียวกันค่ะ เราเจอกันครั้งแรก แต่ มมจร เชื่อว่าคงไม่ใช่ครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายแน่นอนค่ะ
     มีใครอีกหนอที่ มมจร ยังไม่ได้กล่าวถึง..
     พี่ชาติสิเนอะ..เจอกันหลายครั้งค่ะ แต่พี่ชาติคงจำ มมจร ไม่ได้ มมจร จำได้ว่า พี่ชาติเคยบอกในครั้งที่ไปแจกของช่วยผู้ประสบภัยที่อยุธยาว่า..คิดว่า มมจร เป็นอาจารย์มาคุมเด็ก..(มาด มมจร ให้เนอะ)
     ขอบคุณสำหรับมิตรภาพและรอยยิ้มจากทุกคนค่ะ
     มีเรื่องอยากเล่าค่ะก่อนหน้าที่จะไปอัมพวา มมจร พาเพื่อนไปเที่ยวแปดริ้วค่ะ ไปเที่ยววัดแถวบางคล้า นั่งเรือรอบเกาะลัด เที่ยววัดที่มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระเจ้าตากสิน พอถึงคราไปอัมพวาต้องนั่งเรือพาย มมจร คิดอยู่ในใจว่า ชีวิตช่างเป็นเรื่องที่ถูกกำหนดเสียจริงหนอ นั่งเรือยนต มานั่่งเรือพาย เที่ยวทางน้ำ แล้วมาผูกพันในสถานที่ที่เกี่ยวกับพระเจ้าตากสิน...
     ขอบคุณคุณแก้วที่ยกให้ มมจร เป็นแม่หญิง คุณอิมเคยว่า มมจร ตอนไปกาญจนบุรีหนสองว่า เดินอ้อยอิ่งจนทหารศึกเลี้ยวหลังแลตาม..มมจร เป็นแม่หญิงแบบ มมจร จริง ๆ ค่ะ คือใจร้ายยยยยยยมาก
     "มิตรภาพมิตราบสิ้นฟ้า มิตรภาพมิตราบสิ้นใจ แต่มิตรภาพคงอยู่ตลอดไป ถ้าหัวใจยังคิดจะผูกพัน"
ปล. จะทยอยลงภาพนะคะ