"น้ำเหงื่อขึ้นกลางหลังระหว่างทาง แต่น้ำค้างกลางเที่ยงบานระหว่างใจ" การเดินทางอาจมีหลายรูปแบบ บางคนชอบท่องเที่ยวแบบสบาย บางคนชอบกึ่งสบายกึ่งลำบาก เพื่อนคนหนึ่งที่จากไปเพียงหนึ่งเดือนเคยถามฉันว่า ทำไมฉันถึงชอบหาความลำบาก ฉันหัวเราะพร้อมตอบว่าถ้าชีวิตไม่เคยพบความลำบากแล้วจะรู้หรือไม่ว่าสุขที่แท้จริงเป็นเช่นไร.. เพื่อนเคยบอกว่าจะไปเที่ยวด้วยแต่แล้วเพื่อนก็เดินทางจากไปเสียก่อนที่จะได้เที่ยว.. คุณอาจไม่พบเจออะไรเลยระหว่างการเดินทาง..หรือคุณอาจพบเจอสิ่งต่างๆ มากมายระหว่างการเดินทางจากการเก็บเกี่ยวด้วยสายตาและหัวใจ.. มีคำถามมากมายว่าจะไปทำไม จะขึ้นไปดูอะไร ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าสิ่งที่อยากเห็น อยากสัมผัสนั้น จะได้พบเจอหรือไม่ ฉันอาจไม่พบในสิ่งที่อยากพบ อาจไม่ได้เห็นในสิ่งที่ฉันอยากเห็น อาจไม่ได้สัมผัสในสิ่งที่อยากสัมผัสถ้าฉันไม่ใช้ใจ.. แต่ละเนิน แต่ละเนินที่ดูจากเรื่องเล่าล้วนหลากความหมาย...เนินส่งญาติ..ส่งไปไหน ส่งไปทำไม, เนินมรณะ..ถ้าตัดคำว่าเนินทิ้งเสียทุกผู้ทุกนามล้วนต้องพบเจอ ไม่ว่าเร็วหรือช้า ใครเล่าจะหลีกเลี่ยงได้ "ชีวิตไม่ใช่ผักหญ้า จะได้งอกรากอยู่กับที่" ยังคงใช้ได้กับฉัน กับชีวิตที่ยังชื่นชอบการเดินทาง.. สิ่งที่จะได้พบเจอในวันหน้าอาจไม่ได้เป็นดังที่หวัง แต่ฉันเผื่อใจไว้สำหรับสิ่งที่ไม่ได้คาดหวังอยู่แล้ว.. คงมีเรื่องเล่าจากลานน้ำค้างกลางเที่ยง.. คงมีเรื่องเล่าจากลานภูสอยดาว.. และคงมีเรื่องเล่าจากการเดินทาง..
แม่มดใจร้าย 15 ส.ค. 2554 18:20 น. - ID 11873 
2140
2
0
16 สิงหาคม 2554 02:41 น. - comment id 125645
แวะมาเยี่ยมเพื่อนเก่าที่หายไปแสนนาน แต่ความรำลึกยังฝังจำไว้เสมอมิลืมเลือน นางแบบของฉันที่ ฉันยังเก็บภาพไว้เสมอๆ หวังว่าคงสุขกายสบายใจนะ รักมากเสมอ
แก้วประเสริฐ.
16 สิงหาคม 2554 09:11 น. - comment id 125651
18 สิงหาคม 2554 13:08 น. - comment id 125761
กานต์ได้ไปแต่ทะเล ไม่ค่อยเจอน้ำค้างเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ