แม่มดน้อยค่ะ

หลังจากฉันให้เวลากับตัวเอง 15 นาทีในการอาบน้ำแต่งตัว วิญญาณนักวิ่งก็เข้าสิงฉันทันที ฉันรีบวิ่งลงจากบันไดชั้น 3 มันเป็นความโชคดีที่ฉันเลือกพักแค่ชั้น 3 ทุ่นเวลาไปได้เยอะเลยล่ะ
      ฉันยกมือขึ้นปาดเหงื่อที่ติดอยู่บนหน้าผากช้า ๆ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ผู้ชายร่างสูง  ที่นั่งรอฉันอยู่ แต่ฉันไม่ได้รับรอยยิ้มนั้นกลับคืนมาหรอกนะ (เฮ้อ!! ดูท่าจะไม่ค่อยดีแล้วแฮะ)
ใช่วันนี้น่ะ เดทครั้งแรกของฉัน ฉันสายไป 2 ชั่วโมงเอง โชคดีที่เขายังนั่งรอฉันอยู่ (รู้สึกปลื้มจัง)
     ขอโทษนะ. . .นายรอนานมั้ย เอ๋อ คือ. . . 
     ช่างเถอะ  
เขาแบรคฉันด้วยคำพูดเคืองๆ อะไรกัน เขาโกรธฉันเหรอนี่ เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้ (โธ่. . .ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันสายแบบนี้ซักหน่อย)
     เมื่อไหร่จะโตซักที. . . 
เขาพูดก่อนจะจูงมือฉันเดินไปตามเส้นทางที่นาน ๆ จะมีรถแล่นผ่านมาซักคัน (เปล่าหรอกมันไม่ได้เปลี่ยว. . .แต่มันร่มรื่นดีต่างหากล่ะ)
     ไม่โตยังไง  
ฉันถามเขาอย่างไม่พอใจ
     นอนขี้เซาเป็นเด็กๆ ไปได้ 
เขาตอบและหันมามองหน้าฉัน ฉันจึงก้มหน้าลงหลบสายตา (รู้ได้ไงเนี่ยว่าเราขี้เซา)  
      ฉันมองมือหนาๆ ของเขาที่กุมมือฉันไว้ เขินเป็นบ้า!!. . .มือของเค้าอุ่นจัง ความจริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกซักหน่อยที่เค้าจับมือฉัน ครั้งแรกก็คงจะเป็นตอนที่รุ่นพี่แกล้งเราในวันรับน้อง เมื่อ 4 เดือนก่อนต่างหากล่ะ
     แต่ความรู้สึกวันนั้นกับวันนี้มันต่างกันสิ้นเชิงเลยล่ะ. . .เพราะตอนนี้เขาไม่ใช่แค่เพื่อนใหม่ของฉันแล้วนี่  ฉันคิดไปยิ้มไป จนต้องหยุดความคิดไว้เมื่อเขาหันมาจ้องหน้า
     ยิ้มอะไร เดินยิ้มมาตลอดทางแล้วนะ รู้ตัวรึป่าวว่ามีความผิดอยู่ 
     ก็คนมันมีความสุขนี่ ยิ้มไม่ได้รึไง 
ฉันพูดก่อนจะยิ้มกว้าง ๆ ให้เขา
     เลิกยิ้มได้แล้ว ยัยบ๊องส์!! 
เขาพูดพลางเอานิ้วมาจิ้มที่แก้มของฉัน คงหมั่นไส้ที่เห็นฉันยิ้มจนแก้มบานล่ะมั้ง
     วันนี้ โกรธรึป่าวที่ต้องให้รอ  
ฉันก้มหน้าพูด รู้สึกสำนึกผิด
     ป่าวหรอก แต่เมื่อคืนเราแทบจะไม่ได้นอนเลยนะ อยากจะเจอเธอเร็วๆ วันนี้เลยมาแต่เช้า
คำพูดของเขาทำให้ฉันยิ้มได้อีกครั้ง
     เราก็เหมือนกัน เมื่อคืนนอนไม่หลับ เลยตื่นสายไปหน่อย
เขาหัวเราะเบาๆ กับคำตอบของฉัน คนอะไรอารมณ์เปลี่ยนแปลงง่ายจริง ๆ 
     นี่เราเดินมาตั้งนานแล้วนะ ทำไมนายไม่ยอมเรียกรถซักทีล่ะ
ฉันถามเขาเมื่อเริ่มรู้สึกเมื่อยขา
     จะเรียกทำไมล่ะ เดินอีกหน่อยก็จะถึงแล้วนะ
เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉัน
     อะไรกัน ไม่เห็นจะมีอะไรเลย อย่าบอกนะว่าเขาจะพาฉันไปนั่งเล่นในสวนสาธารณะข้างหน้า โอ้ พระเจ้า!! ไม่นะ. . .เดทแรกของฉัน กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง อย่าทำให้ฉันฝันสลายซิ