ตอนที่ 9 รอยวัน เกือบห้าโมงเช้าวันใหม่ไข่เขียดก็กลับจากหมู่บ้านเข้าสำนักงานเพื่อทำธุระ เขาก็เห็นจดหมายวางอยู่บนโต๊ะทำงาน 3 ฉบับ แม่บ้านประจำสำนักงานคงรับไว้ให้ 2 ฉบับนั้นจ่าหน้าด้วยลายมือที่คุ้นมาก อีกฉบับไม่เคยเห็นลายมือนั้น ฉบับที่ไม่คุ้นลายมือเป็นของนุช อีกสองฉบับเป็นของแม่กับรอย ไข่เขียดเปิดจดหมายจากบ้านก่อนฉบับอื่น ข้อความในจดหมายด่วนและลงทะเบียนฉบับแรกบอกว่าพ่อไม่สบายมากอยากให้ลูกกลับไปดูแลพ่อด่วน ข้อความในจดหมายฉบับที่สองที่คุ้นลายมือมากบอกว่ารอยขอโทษที่ต้องปิดบังบางสิ่งบางอย่าง รอยกำลังจะเป็นแม่คนและ ไข่เขียดพับจดหมายไม่อยากอ่านต่อ แต่ก็คลี่ออกอ่านอีกจนได้ รอยเธอปิดบังอะไรหรือ ? จดหมายฉบับสุดท้ายนุชพูดคล้ายรอยคือขอโทษที่ปกปิดความจริงเรื่องของเพื่อน ไข่เขียดรู้สึกปวดหนึบภายในกะโหลกหัว จิตใจรวดร้าวจะหลุดขาดจากขั้ว ก่อนที่โลกจะหมุนคว้างไร้ทิศเขาก็ได้ยินเสียงเพื่อนร่วมงานดังขึ้น เฮ้ยนายหน้าซีดเหมือนจะเป็นลมใช่ไหมนี่ นอนลงที่โซฟาสิเพื่อน เพื่อนของไข่เขียดเข้ามาถึงก่อนจะจบคำเสียอีก โอ้โฮวันนี้อากาศร้อนมากเลยนายควบม้าแกลบฝ่าแดดร้อนมากว่า 40 กิโลเมตร เป็นเราก็หมอบเหมือนกัน เพื่อนคนเดิมว่า ร้อนกายคงไม่เท่าไหร่สหาย เสียงไข่เขียดเครือ ๆ แล้วร้อนเรื่องอะไรวะไข่ อ๋อ..เรื่องรอยใช่ไหม อือ..อ่านจดหมายดูเถิดเพื่อน ข้าขอพักเงียบๆ ซักงีบ เพื่อนอ่านจดหมายแล้วก็ถอนหายใจยาว ก่อนวางจดหมายบนโต๊ะแล้วผละออกไป ข้าคงช่วยอะไรแกไม่ได้จริงๆ เพื่อนเอ๋ย
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 10 พ.ย. 2547 01:18 น. - ID 3725 
1190
2
0
10 พฤศจิกายน 2547 01:36 น. - comment id 78923
(เสียงถอนหายใจ) ..ผมไม่อยากต่อตามที่วางโครงเรื่องไว้เลย
10 พฤศจิกายน 2547 01:37 น. - comment id 78924
ขึ้นนอนก่อนดีกว่า 1.15 น. แล้วนี่ ราตรีสวัสดิ์ครับมิตร
10 พฤศจิกายน 2547 12:51 น. - comment id 78930
อยากร้องไห้จัง เศร้าน๊ะ อยากรู้ว่าเรื่องนี้จะปิดฉากลงยังไง แม้อยากให้เรื่องจบแบบแฮปปี้ แต่ก็ยังอยากอ่านตามที่ได้วางโครงเรื่องไว้คะ ทะเลไร้คลื่นย่อมไม่ใช่ทะเล คงต้องทำใจ ฮือ ๆ ๆ สงสารไข่
10 พฤศจิกายน 2547 19:11 น. - comment id 78935
พออ่านถึงตอนนี้เศร้ามากเลย สงสารนายไข่เขียดจังเลย แต่ความรักเมื่อมีความสมหวัง ก็ต้องมีความผิดหวัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ