รอยทาง
บ่ายวันหนึ่งในฤดูหนาว ผู้คนต่างเดินพุกพล่านออกนอกบ้าน อาคารสำนักงาน สวมเสื้อผ้าหนาตัวใหญ่ บ้างกำมือขึ้นมาปิดไว้ที่ปาก บ้างมือล้วงกระเป๋าเสื้อโค้ตเดินห่อตัวด้วยความหนาวเหน็บ หนุ่มสาวบางคู่เดินจูงมือ บางคู่เดินกอดกันแนบชิด อากาศที่หนาวเหน็บจนถึงข้างในเหมือนกับเลือดในกายจะเป็นน้ำแข็ง ทุกคนเร่งฝีเท้าก้าวไปตามวิถีบาทกำลังแข่งกับรถราที่วิ่งอยู่บนถนน ต่างคนต่างมีหน้าที่ต่างคนต่างมีจุดหมายที่จะต้องก้าวไป สำหรับฉันท้องที่กำลังร้องจ๊อกๆ เพราะยังไม่มีอะไรลงถึงท้องมาตั้งแต่เช้า สายตาสอดส่ายมองหาร้านอาหารสักแห่งเพื่อท้องที่กำลังร้องเรียกหาอยู่และคลายความหนาวจากอากาศภายนอก
ห้องอา