เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

นางผู้ซื้อความรักด้วยความกำหนัด

คนเลี้ยงมด





บทสนทนาระหว่างเราเริ่มขึ้น

ความรักของคุณ แยกแยะออกจากความกำหนัดใคร่ได้หรือไม่เพียงไหน? เธอถาม

ฉันสำรอกควันมาโบโร่ นึกคิดที่กำลังล่องลอยวับหาย
พิศเพ่ง และพลันแขยงความกำหนัดใคร่ในวินาทีที่เพิ่งล่วงพ้น

เธอเป็นเพียง"คู่นอน"ยามความเหงามารุมเล่นงานฉันก็เพียงนั้น
ไยกล้ามาถามถึงความรักจากฉันเล่า

ฉันหลับตานิ่งนึก
ระลึกถึงใครคนหนึ่ง และเพ้อพกความรู้สึกให้เธอฟัง
"คนที่ฉันราบคาบ และมอบร่างกายให้เป็นครั้งแรก นั่นแหละความรักของฉัน
ฉันจำได้แต่เพียงรักที่มอบให้ โดยมิเคยคิดนึกถึงความกำหนัดแม้จะสัมผัสกันด้วยกายธรรมชาติสักกี่หน" 

ก่อนพายุฝนจะเข้า ฉันเห็นแต่ท้องฟ้าสีใสและมหาทะเลสีชมพู
				
 2466    4    0